Jesteśmy społecznością, która kocha książki

może zacznę od tego, że tę książkę na liście miałam od kilku ładnych lat. gdzieś musiałam przeczytać tekst autorki, który tak mi się spodobał, że poszukałam, czy można jej posmakować w dłuższej formie. ubolewam, że nie mogę sobie przypomnieć, co to takiego było. postacią macieja nowaka nigdy nie interesowałam się szczególnie, świadomość jego istnienia w żaden sposób nie wpływała na moje życie. ale lubię poznawać ludzi w każdej formie, więc nie było problemu. okazało się nawet, że to cudowny, arcyciekawy i nieuchwytny człowiek. trochę człowiek-zjawisko. i chociaż jego treści przyjmuję bez mrugnięcia okiem, ocenie nie podlegają tylko one. i jak tu najłagodniej powiedzieć. gdybym poznała olgę święcicką dzięki tej książce, to nie szukałabym nic więcej. nie bardzo podobały mi się pytania, nieszczególnie potrzebne wydawały mi się niektóre złośliwe konkluzje. zawstydzające próby psychologizowania. ajajajj. jestem wdzięczna autorce za tę książkę, ale ubolewam, że nie okazała się trochę lepsza.