Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Na początek słów kilka o stronie technicznej. Tak jak we wcześniejszych numerach czasopisma, ogromne wrażenie robi klimatyczna, piękna okładka – tym razem zaprojektowana przez Tomasza Alena Koperę. Jeśli chodzi zaś o papier, to podobnie jak w przypadku czerwcowego wydania, postawiono na ekologiczny, delikatnie imitujący boazerię lub drewnianą podłogę. Co natomiast z dużą ilością literówek, na którą zwróciłem uwagę ostatnim razem? W tej kwestii jest zdecydowanie lepiej i trudno się do czegokolwiek przyczepić, może poza opowiadaniem “Pęknięcie” Stefana Weisbrodta, w którym niestety błąd goni błąd. W numerze znajdziemy dziewięć opowiadań, jeden wywiad oraz siedem artykułów publicystycznych. Jak zwykle zacznijmy zatem od części czasopisma poświęconej opowiadaniom, którą otwiera “Po drugiej stronie lustra” Justyny Maciny. O ile sam pomysł z lustrem i demonem uważam za ciekawy, o tyle nie kupuję sposobu, w jaki została przedstawiona cała historia. Dialogi nie brzmią naturalnie, a ponadto irytują detale, takie jak na przykład to, że do zebrania trzydziestu kropli krwi była potrzebna miska, a samo ich liczenie jest po prostu nierealistyczne (wymagana liczba wzrasta nawet do trzydziestu tysięcy). Rozczarowuje również przewidywalne zakończenie. Kolejnym opowiadaniem w sierpniowym numerze “OkoLicy” jest “Pęknięcie” Stefana Weisbrodta. Na początek autor pokazuje nam dziwne zdarzenie na drodze i bardzo dobrze buduje niepokojący klimat. Później nie jest wcale gorzej – akcja poprowadzona jest naprawdę ciekawie, mamy nieco dziwną rodzinę, ukrywającego się sadystę, tajemniczy pokój (który, chcąc nie chcąc, skojarzył mi się z “Domem z liści”) i wiele innych, dobrze współgrających ze sobą elementów. Muszę przyznać, że lektura “Pęknięcia” była dobrą rozrywką – opowiadanie zdecydowanie na plus. Zapraszam do lektury pełnej recenzji - https://fantasmarium.com/2017/10/02/okolica-strachu-wrzesien-2017-recenzja/