Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Okres hellenistyczny jest dość słabo obecny w powszechnej świadomości. Ateny, Sparta, Macedonia, potem wyprawa Aleksandra i... do Grecji wracamy dopiero z rzymskimi legionami. Tragedia hellenistyczna jest jeszcze mniej znana przede wszystkim z tego względu, że zachowały się z niej tylko nieliczne fragmenty. Autorka podjęła w tej pracy trud przedstawienia wszystkich znanych dramaturgów tej epoki. Poświęcony im został w całości pierwszy rozdział. Wymienieni zostali wszyscy autorzy (także ci znani jedynie z zabytków epigraficznych) testimonia oraz bardzo nieliczne fragmenty. Pozostałe cztery rozdziały podejmują problematykę zagadnień bardziej ogólnych, jak przemiany w tematyce tragedii, problemy inscenizacyjne czy aspekty pozasceniczne. Monografia ma pionierski charakter, temat rzadko jest omawiany przez badaczy, bardzo mało się o nim wie, ominęła go nawet A. Świderkówna w swojej książce o literaturze hellenistycznej. Monografia zdecydowanie godna polecenia dla tych osób, które interesują się mniej znanymi aspektami kultury świata starożytnego. Tomasz Babnis