Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Cienka książka, która prostotą kompletnie rozłożyła mnie na łopatki. Zero wydumania, tutaj dobroć aż wylewa się z każdej strony. Nie ma tu niczego kiczowatego. Przesadnie melodramatycznego. Ta książka wydaje się szczera. Uczciwa. Bez zbędnych słów bez nadmiernej objętości. Sięgnęłam po "Jesienną miłość", bo wiedziałam jakie wrażenie zrobił na mnie, obejrzany przeze mnie film w podstawówce "Szkoła uczuć". Duże. Prawdziwie amerykański melodramat, ale to była podstawówka. Przeżyłam szok, szukając podobieństw do filmu. Film przy tej książce wypada nader niekorzystnie. Płytko. Nie ma żadnej listy życzeń, spektaklu, który dzieje się jakby przez przypadek. Jamie jest dobra w najczystszym znaczeniu tego słowa, a Londonem mógłby być każdy z nas. Za wszystkim stoi historia, wszystko ma jakiś sens,albo lepiej, to wszystko jest "Boży zamysł" jak lubiła powtarzać Jamie.

Cienka książka, która prostotą kompletnie rozłożyła mnie na łopatki. Zero wydumania, tutaj dobroć aż wylewa się z każdej strony. Nie ma tu niczego kiczowatego. Przesadnie melodramatycznego. Ta książka wydaje się szczera. Uczciwa. Bez zbędnych słów bez nadmiernej objętości. Sięgnęłam po "Jesienną miłość", bo wiedziałam jakie wrażenie zrobił na mnie, obejrzany przeze mnie...

To nie jest łatwa książka, a jej trudność zaczyna się na samym początku, a mianowicie w języku.
Myślę, że jest to styl, który albo się pokocha albo nie.
Mam wrażenie, że większość nie "przechodzi" przez tę barierę, a to potem rzutuje na całą ocenę książki.
Do mnie właśnie ten nieco specyficzny typ wypowiedzi i myśli wypowiadanych przez bohaterów całkowicie dotarł i poruszył.
To jak bardzo niedorzeczne było zachowanie i myślenie tej 13-letniaj dziewczynki. Jak wiele zniszczyła będąc zamknięta w swoim egoistycznym, wyimaginowanym światku. Jednym kłamstwem nie tylko rozdzieliła dwójkę kochających się ludzi, ale doprowadziła do rozpadu rodziny.
Czy odpokutowała, tak jak chciała ?
Pisząc swoje zakończenie, dała nadzieję, ale prawdziwych losów już nie da się naprawić, słowo zostało powiedziane, a życia zakończone.
Prawda, którą chciała wypowiedzieć, zostanie uznana za fikcje literacką, a na koniec zapomniana.

To nie jest łatwa książka, a jej trudność zaczyna się na samym początku, a mianowicie w języku.
Myślę, że jest to styl, który albo się pokocha albo nie.
Mam wrażenie, że większość nie "przechodzi" przez tę barierę, a to potem rzutuje na całą ocenę książki.
Do mnie właśnie ten nieco specyficzny typ wypowiedzi i myśli wypowiadanych przez bohaterów całkowicie dotarł i...

Sięgnęłam po drugi tom z nadzieją, że autorka się rozkręci i tym samym uratuje marne wrażenie jakie wywarła na mnie pierwsza część...
Niestety spotkało mnie jeszcze większe rozczarowanie niż za pierwszym razem.

Tutaj już nie było tylko sztampowo, ale sztampowo i nudno !
Rozstanie Allie z "wielką" miłością jej 16 letniego życia i niezrozumiałe dla niej uczucie dla drugiego z przystojniaków, którzy i oh ! co za zaskoczenie, oboje o nią zabiegają.
Szkolenie, niebezpieczne wyprawy do lasu, kara i mnóstwo tajemnic, które łatwo można było rozszyfrować.

Czy przeczytam trzeci tom? Możliwe, o ile nie będę miała już kompletnie nic do czytania i będę chciała zobaczyć czy autorka podołała kolejnej odsłonie.

Sięgnęłam po drugi tom z nadzieją, że autorka się rozkręci i tym samym uratuje marne wrażenie jakie wywarła na mnie pierwsza część...
Niestety spotkało mnie jeszcze większe rozczarowanie niż za pierwszym razem.

Tutaj już nie było tylko sztampowo, ale sztampowo i nudno !
Rozstanie Allie z "wielką" miłością jej 16 letniego życia i niezrozumiałe dla niej uczucie dla drugiego...