Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Czemu przeczytałam "Oskara i panią Różę" dopiero teraz? Otóż obawiałam się, że historia chłopca chorego na białaczkę, będzie dla mnie zbyt przytłaczająca. Okazało się inaczej. To krótka opowieść dająca nadzieję i oswajająca temat śmierci. Porusza, zasmuca, by po chwili wywołać na twarzy także uśmiech. Mimo iż całość jest bardzo krótka, o dziwo łatwo zżyć się z bohaterami. Książka warta przeczytania, być może nawet nie raz.

Czemu przeczytałam "Oskara i panią Różę" dopiero teraz? Otóż obawiałam się, że historia chłopca chorego na białaczkę, będzie dla mnie zbyt przytłaczająca. Okazało się inaczej. To krótka opowieść dająca nadzieję i oswajająca temat śmierci. Porusza, zasmuca, by po chwili wywołać na twarzy także uśmiech. Mimo iż całość jest bardzo krótka, o dziwo łatwo zżyć się z bohaterami....

Trzy opowiadania, każde inne. "Oskar i pani Róża" jest na mojej osobistej liście na miejscu pierwszym. Czytałam wcześniej, ale chętnie sobie odświeżyłam. Potem plasuje się "Dziecko Noego" z okrucieństwem wojny z perspektywy małego człowieka, ale również nadzieją. Na ostatnim miejscu jest "Pan Ibrahim...." Nie jest to złe opowiadanie, ale do mnie trafiło najmniej. Wydanie jest ładne, ilustrowane, więc to dodatkowy plus.

Trzy opowiadania, każde inne. "Oskar i pani Róża" jest na mojej osobistej liście na miejscu pierwszym. Czytałam wcześniej, ale chętnie sobie odświeżyłam. Potem plasuje się "Dziecko Noego" z okrucieństwem wojny z perspektywy małego człowieka, ale również nadzieją. Na ostatnim miejscu jest "Pan Ibrahim...." Nie jest to złe opowiadanie, ale do mnie trafiło najmniej. Wydanie...

Nie jestem wielką wielbicielką opowiadań. Zbyt trudno jest mi wciągnąć się w tak krótką formę i zaprzyjaźnić z bohaterami. W tym przypadku było zupełnie inaczej. Wszystkie opowiadania mnie zaciekawiły. Oczywiście jedne polubiłam bardziej, a inne mniej, ale moim zdaniem wszystkie trzymały poziom i z każdego można wynieść jakieś przemyślenia dla siebie.

Nie jestem wielką wielbicielką opowiadań. Zbyt trudno jest mi wciągnąć się w tak krótką formę i zaprzyjaźnić z bohaterami. W tym przypadku było zupełnie inaczej. Wszystkie opowiadania mnie zaciekawiły. Oczywiście jedne polubiłam bardziej, a inne mniej, ale moim zdaniem wszystkie trzymały poziom i z każdego można wynieść jakieś przemyślenia dla siebie.

Książka o życiu i śmierci. A może raczej życiu pomimo śmierci. Przesłuchałam ją w związku z tematem na luty w wyzwaniu czytelniczym LC. Na liście książek do przeczytania miałam ją jednak już wcześniej. To piękna historia. Cmentarz, ogród, ludzkie historie, zwierzęta i w samym centrum tego Violette, ze swoją smutną przeszłością. Ja się zachwycam.

Książka o życiu i śmierci. A może raczej życiu pomimo śmierci. Przesłuchałam ją w związku z tematem na luty w wyzwaniu czytelniczym LC. Na liście książek do przeczytania miałam ją jednak już wcześniej. To piękna historia. Cmentarz, ogród, ludzkie historie, zwierzęta i w samym centrum tego Violette, ze swoją smutną przeszłością. Ja się zachwycam.