Mój pierwszy raz z audiobookiem.Historia,którą opowiada autorka jest fantastyczna.Świetnie,cierpliwie wprowadza nas w świat wierzeń,obyczajów i norm Słowian.Fantastyczny lektor .Wysłuchałem ponieważ nie mogłem zdobyć wersji papierowej,jednak jestem mimo wszystko tradycjonalistą i wolę książkę.

Mój pierwszy raz z audiobookiem.Historia,którą opowiada autorka jest fantastyczna.Świetnie,cierpliwie wprowadza nas w świat wierzeń,obyczajów i norm Słowian.Fantastyczny lektor .Wysłuchałem ponieważ nie mogłem zdobyć wersji papierowej,jednak jestem mimo wszystko tradycjonalistą i wolę książkę.

Dlaczego to jest takie krótkie i takie dobre zarazem. Bohaterka zachwyciła mnie tym, że jest tak beznadziejnie normalna i brak jej atrybutów słowiańskiej archetypowej bohaterki, co to chodzi rano zbierać rosę i jest gibka i piękna i tak dalej. Świat literatury potrzebuje więcej takich Gniewich.

Dlaczego to jest takie krótkie i takie dobre zarazem. Bohaterka zachwyciła mnie tym, że jest tak beznadziejnie normalna i brak jej atrybutów słowiańskiej archetypowej bohaterki, co to chodzi rano zbierać rosę i jest gibka i piękna i tak dalej. Świat literatury potrzebuje więcej takich Gniewich.

Audiobook słuchałam dwa razy- za pierwszym razem kilka miesięcy temu, było ok, ale jakoś nie do końca zostałam porwana w historię. Drugi raz na zakończenie całej serii. Tym razem słuchałam już z dużą dozą "miłości" do tej historii, do mieszkańców Krukowca. Chyba najsłabsza z całej serii, ale jest też bardzo krótka więc jest to jakby "liźniecię" historii i zachęta do poznania reszty :)

Audiobook słuchałam dwa razy- za pierwszym razem kilka miesięcy temu, było ok, ale jakoś nie do końca zostałam porwana w historię. Drugi raz na zakończenie całej serii. Tym razem słuchałam już z dużą dozą "miłości" do tej historii, do mieszkańców Krukowca. Chyba najsłabsza z całej serii, ale jest też bardzo krótka więc jest to jakby "liźniecię" historii i zachęta do...

Świetnie się zaczyna! Niesamowity klimat, chętnie sięgnę po resztę.

Świetnie się zaczyna! Niesamowity klimat, chętnie sięgnę po resztę.

Króciutka nowelka wprowadzająca w serię, w której poznajemy głównych bohaterów i ich osadę – Krukowiec, leżącą na skraju puszczy i bagien nad rzeczką Wesoła. Znajdziemy w nim także nawiązanie do „patrona” serii: Leszego – najważniejszego pana i władcy lasu.
W „Starej Słaboniowej i Spiekładuchów” wiodącą postacią była Teofila Słaboniowa, w „Śladach Leszego” ton nadaje charakterna Gniewicha. Wyraziście wykreowana postać kobieca. Zresztą wszyscy bohaterowie serii są doskonale sportretowani.
Całość spowita w tajemniczym mroku, miejscami okraszona humorem.
Świetne preludium, zachęcające do dalszej lektury, uświadamiającej, jak bardzo słowiańska mitologia zbudowana była na zjawiskach i żywiołach natury.

Przy okazji pierwszej części "Śladów Leszego" - ogólnie o serii:

„Ślady Leszego” oparte są na słowiańskiej mitologii i ludowych podaniach, i przeprowadzają czytelnika przez rok obrzędowy dawnych Słowian. Elementy świata nadprzyrodzonego i ludzkiej rzeczywistości ściśle ze sobą współgrają. To nie tylko bogowie, bóstwa, duchy, wszelkiej maści mamuny, rusałki, wodniki, utopce, licha, kikimory i inne wrogie lub przychylne ludziom stwory, ale też funkcjonowanie społeczności wiejskiej, obyczaje, styl życia i mentalność. A w tym wszystkim zwyczajne ludzkie sprawy, niezależne od czasów tak naprawdę bliskie także nam, ludziom współczesnym.

Cykl spokojnie można traktować jako kompendium wiedzy o słowiańskim świecie, podane w fikcyjnej formie beletrystycznej. Seria konsultowana jest z etnografami, archeologami, historykami. Zaopatrzona w słownik terminów i pojęć.

Cykl obejmuje tytuły (stan na styczeń 2024):
Ślad wody, Czas cieni, Dzieci zimy, Żywa woda (opowiadanie),Czerwony kur, Martwy świt. Docelowo tomów ma być 10 – czekam na kolejne niecierpliwie.

Wysłuchałam audiobooków – interpretacja lektora Wojciecha Żołądkowicza – mistrzostwo świata!
Bardzo polecam! Cudownie się tego słucha.

Króciutka nowelka wprowadzająca w serię, w której poznajemy głównych bohaterów i ich osadę – Krukowiec, leżącą na skraju puszczy i bagien nad rzeczką Wesoła. Znajdziemy w nim także nawiązanie do „patrona” serii: Leszego – najważniejszego pana i władcy lasu.
W „Starej Słaboniowej i Spiekładuchów” wiodącą postacią była Teofila Słaboniowa, w „Śladach Leszego” ton nadaje...

Mega króciutka opowieść będąca wstępem do serii, natomiast bardzo ciekawa!

Mega króciutka opowieść będąca wstępem do serii, natomiast bardzo ciekawa!

Co najlepiej wchodzi jesienią? Wiadomo – słowiańskie klimaty, tajemnicze doliny, dzicy bogowie i podpłomyki. W tle jeszcze tylko dźwięk deszczu i trzaskanie drewna w kominku (może być w formie audio ze Spotify, sprawdziłam na sobie). Cykl „Ślady Leszego” zostawiłam sobie specjalnie na tę porę roku i właśnie przyszedł czas na lekturę.

„Ślady Leszego” to cykl krótszych i dłuższych opowiadań o pewnej wiosce, którą nawiedzają różne słowiańskie strachy. Mieszkańcy jak mogą, próbują odpędzić złe duchy, ale to nie zawsze się udaje. W oku cyklonu zaś znajduje się Gniewicha, dojrzała kobieta z przeszłością, którą mieszkańcy starają się raczej omijać aniżeli do niej zbliżyć. W pierwszej części tej historii poznajemy tę bohaterkę, choć jeszcze sporo informacji o niej jest dla nas tajemnicą, którą – mam nadzieję – będziemy z czasem odkrywać.
Wioskę spotyka bolesna strata. Młody mężczyzna zostaje znaleziony martwy krótko po swoim weselu, a niedługo po nim znika kolejny chłopak. Choć mieszkańcy są zdeterminowani, aby znaleźć przyczynę i przebłagać bogów, to Gniewicha zostanie postawiona przed grozą, która nawiedza wieś i w pojedynkę będzie musiała stawić jej czoła.

Uwielbiam tę historię. To krótkie opowiadanie, ale pochłonęło mnie całkowicie. Gniewicha jest bohaterką, jakiej bardzo brakowało mi w literaturze. W tych opowieściach słowiańskich często stykamy się głównie z młodą, piękną dziewczyną, która zaczyna uczyć się fachu szeptuchy, czy coś w tym stylu. Tutaj mamy dojrzało kobietę, z potężną nadwagą, wykluczoną w jakimś sensie ze swojej społeczności, która jest we wsi jednostką absolutnie przeciętną (a przynajmniej taka wydaje się po tej pierwszej części). Zdaje się ona być bardzo niemiła i wręcz grubiańska, czym można tłumaczyć fakt, że mieszkańcy raczej jej unikają. Jak jednak pokazuje ta historia, jest to tylko dymna zasłona i Gniewicha jest raczej kruchą osobą, która kryje się za tarczą zobojętniania, aby nie zostać jeszcze bardziej zranioną.

Co do wątku słowiańskiego, to jest go tutaj w punkt. To nie jest opowiadanie skupione tylko i wyłącznie na potyczce z bóstwem, ale jest jego sporą częścią. Dzięki temu dowiadujemy się o tym, jak funkcjonuje wioska, jak żyje się w niej kobiecie takiej jak Gniewicha, ale jednocześnie dobrze zapoznajemy się z boginkami i bogami ważnymi dla Słowian, choć – jak podkreśla autorka w posłowiu – jest w tym ciągle sporo interpretacji jej samej, bo o religii naszych przodków dowiadujemy się bardzo powoli, z uwagi na fakt, że wiara ta została prawie że wyrwana z korzeniami z tkanki Polski.

Dla mnie małe cudo. Polecam!

Co najlepiej wchodzi jesienią? Wiadomo – słowiańskie klimaty, tajemnicze doliny, dzicy bogowie i podpłomyki. W tle jeszcze tylko dźwięk deszczu i trzaskanie drewna w kominku (może być w formie audio ze Spotify, sprawdziłam na sobie). Cykl „Ślady Leszego” zostawiłam sobie specjalnie na tę porę roku i właśnie przyszedł czas na lekturę.

„Ślady Leszego” to cykl krótszych i...

Uwielbiam takie powieści, ale się pośmiałam. Chyba odnalazłabym się w tamtych czasach jako jakaś nawiedzona baba biegająca nago po lesie :)
Lekka, śmieszna powieść chociaż z nutą grozy. Polecam.

Uwielbiam takie powieści, ale się pośmiałam. Chyba odnalazłabym się w tamtych czasach jako jakaś nawiedzona baba biegająca nago po lesie :)
Lekka, śmieszna powieść chociaż z nutą grozy. Polecam.

Już od dawna chciałam poznać tą serię , jako że jestem fanką ,książek osadzonych w wierzeniach słowiańskich. Tom pierwszy zaciekawił mnie na tyle iż planuje ukończyć serię.

Już od dawna chciałam poznać tą serię , jako że jestem fanką ,książek osadzonych w wierzeniach słowiańskich. Tom pierwszy zaciekawił mnie na tyle iż planuje ukończyć serię.

Doskonały klimat. Bardzo krótka forma (w moim odczuciu odrobinę za krótka),ale to tylko zaostrzyło mój apetyt na kolejne części. Gniewicha świetnie się sprawdza jako główna bohaterka, a towarzyszący jej Korzeń też wydaje się niezwykle ciekawą postacią. Dodatkowo w lesie czają się różne strachy i już nie mogę się doczekać, by dowiedzieć się o nich więcej.

Wspaniała, słowiańska przystawka. Poproszę kolejne dania.

Doskonały klimat. Bardzo krótka forma (w moim odczuciu odrobinę za krótka),ale to tylko zaostrzyło mój apetyt na kolejne części. Gniewicha świetnie się sprawdza jako główna bohaterka, a towarzyszący jej Korzeń też wydaje się niezwykle ciekawą postacią. Dodatkowo w lesie czają się różne strachy i już nie mogę się doczekać, by dowiedzieć się o nich więcej.

Wspaniała,...