Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Mamy cztery pory roku, cztery autorki, cztery historię i cztery klimaty fantastyczne.
Wiosna - Cicha woda Mileny Wójtowicz. Dzień ślubu Karoliny, w którym dowiaduje się jakie przedziwne i mordercze tradycje ma rodzina jej przyszłego męża wija.
Specyficznie napisana przez co trochę topornie się czytało, bez polotu, ale całkiem okej.
Lato - Żar i wicher Magdalena Kubasiewicz. Sara wraz z Boreaszem trafiają do wioski, gdzie mają uporać się z południca. Jest dużo tajemnicy, nieoczywistych rozwiązań i zabójstwo sprzed lat.
Bardzo ciekawa historia, wciągająca i zdecydowanie za krótka, chciałoby się poznać lepiej bohaterów. Świetnie napisana.
Jesień - Listopadowe dzieci Aneta Jadowska. Historia z uniwersum Thornu z Dorą Wilk w roli głównej. Dora postanawia zbadać sprawę sprzed lat, która dotyczyła zaginionych chłopców. W trakcie, której wychodzi, że nie do końca jest to przedawnione.
Najlepsze opowiadanie, wciągające i trzymające w napięciu do końca. Nieoczywiste rozwiązanie i ciekawi bohaterowie. Spokojnie można czytać bez znajomości uniwersum i heksalogi o Dorze.
Zima - Jak długo trawi lew Marta Kisiel. Trzy niezwykle kobiety spotykają się w Sylwestrową noc, aby splotem nieoczekiwanych i wcale nie wymuszonych okoliczności "uśmiercić" swoją przyjaciółką dla jej i jej męża dobra, który to niezapowiedziany wprawsza się na wyjazd. A było już wszystko ustalone.
Najmniej udana historia. Bardzo lubię twórczość autorki, więc byłam bardzo zdziwiona jak niezrozumiale jest napisana. Ciężko się czytało i topornie.

Ogólnie świetny pomysł, aby skupić się na porach roku i każdą przedstawić jako główne tło historii. Świetny koncept. Jednak jak to bywa przy opowiadaniach różnie wychodzi. Są lepsze, są gorsze. Zdecydowanie dla jesieni i lata warto przeczytać.

Mamy cztery pory roku, cztery autorki, cztery historię i cztery klimaty fantastyczne.
Wiosna - Cicha woda Mileny Wójtowicz. Dzień ślubu Karoliny, w którym dowiaduje się jakie przedziwne i mordercze tradycje ma rodzina jej przyszłego męża wija.
Specyficznie napisana przez co trochę toporni...

Rozwiń Zwiń

Dla fanów tytułu na pewno świetna książka, dla osób którym po prostu się podoba Spyxfamily raczej nudnawa pozycja.
Bardzo dokładnie są opisane postacie, wszystkie, włącznie z sąsiadkami, które pojawiły się raz i nigdy więcej. Wydaje mi się, że trochę to nie potrzebne. Tytuł nie liczy sobie niewiadomo jak dużo tomów, nie ma też niezliczonej liczby bohaterów.
Jedyne dwa fajne momenty w fanbooku to rysunki innych artystów przedstawiające postacie z Spyxfamily. Były naprawdę bardzo ładne i ciekawe. I rozmowa pomiędzy Endo (twórca Spyxfamily) a Nishimori (Kyo Kare Ore Wa!!, Tenshi na Konamaiki). A później pomiędzy Endo, Kato (Ao no Exorcist) i Amu (Kono To Tomare!). To były naprawdę ciekawe rozmowy o ich pracy i twórczości. Niestety umiejscowione pod sam koniec książki, do tego niezbyt długie. Z chęcią poczytałabym tego więcej, niż przedzierała się przez wiele stron opisów bohaterów, które i tak się zna i pamięta. Te opisy nie wniosły nic nowego i niczego dodatkowego się nie dowiedziałam.

Podsumowując: dla mega fanów świetna sprawa, dla innych, no cóż. Wydaje mi się, że fanbook powstał trochę na fali popularności tytułu, bo nie wygląda na potrzebny.
A i posiada masę spoilerów. Wręcz są opisane poszczególne chaptery od początku historii do 9 tomu. Także jeśli ktoś nie doczytała do tego momentu a zabierze się za fanbook, natknie się na spoilery.

Dla fanów tytułu na pewno świetna książka, dla osób którym po prostu się podoba Spyxfamily raczej nudnawa pozycja.
Bardzo dokładnie są opisane postacie, wszystkie, włącznie z sąsiadkami, które pojawiły się raz i nigdy więcej. Wydaje mi się, że trochę to nie potrzebne. Tytuł nie liczy sobi...

Rozwiń Zwiń

Uwielbiam książki Jadowskiej, więc od razu chwyciłam za nowy tytuł. Tym bardziej, że wracamy do Ustki. Trochę sentymentów jest, gdyż znani nam bohaterowie w tym Marek Garstka i słynny Straszewicz powracają. Wprawdzie jako postacie poboczne, ale są. Tak samo jak urok Ustki, któremu oprzeć się nie sposób.
Historia jest ciekawa, wciągająca i z jak zawsze świetnie wykreowanymi bohaterami, na których stoi tak naprawdę cała fabuła. To głównie oni robią tu robotę. Opowieść o tym jak dziewczyna odziedzicza w spadku po pracodawczyni rodzinny dom, odkrywcza nie jest. Do tego standardowo masa perypetii. I przepis na fabułę jest. Jednak to tylko zarys, trzy niesamowite Gracje tak prozaiczną historię wywrócą do góry nogami. Wszystkie polubiłam od razu i za każdą chce się podążać. Tym bardziej, że dziać się będzie dużo.
Jedyny minus, do którego w sumie ciężko się przyczepić to fakt, że nie jest to zamknięta historia. Nie wiem dlaczego wydawało mi się, że to będzie jednotomówka, a tu mamy magiczne "koniec tomu 1", więc logicznie musi być tom 2, który wyjaśni niedopowiedzenia. Nie wszystko zostało rozwiane na kartach tej książki. Jest wiele pytań i tym bardziej czekam na ciąg dalszy.
Podsumowując: świetna historia, cudowni bohaterowi i z niecierpliwością wypatruję tomu drugiego. Wciąga, więc szybko się ją łyka, w sam raz na weekend.

Uwielbiam książki Jadowskiej, więc od razu chwyciłam za nowy tytuł. Tym bardziej, że wracamy do Ustki. Trochę sentymentów jest, gdyż znani nam bohaterowie w tym Marek Garstka i słynny Straszewicz powracają. Wprawdzie jako postacie poboczne, ale są. Tak samo jak urok Ustki, któremu oprzeć s...

Rozwiń Zwiń