Jesteśmy społecznością, która kocha książki

B.A. Paris dała mi się poznać jako autorka świetnych thrillerów. "Za zamkniętymi drzwiami" oraz "Na skraju załamania" na bardzo długo zostały mi w pamięci i bardzo miło wspominam czas spędzony podczas czytania obydwu pozycji. Gdy dowiedziałam się, że na rynku pojawiła się kolejna książka tej autorki, wprost nie mogłam się doczekać kolejnej lektury. "Pozwól mi wrócić" to książka, która niestety znacznie odbiega stylem i klasą od jej poprzedniczek...



Finna i Laylę - głównych bohaterów powieści - poznajemy w bardzo tragicznych okolicznościach. Na parkingu, podczas ich powrotu z Francji, gdzie spędzali wakacje dochodzi do pewnego incydentu. Niespodziewanie kobieta znika i zapada się pod ziemię. Zrozpaczony mężczyzna przez wiele lat próbuje odnaleźć swoją dziewczynę i dowiedzieć się co się wydarzyło tej ostatniej nocy. Po 12 latach bezowocnych działań Finn postanawia zacząć swoje życie od nowa. Zakochuje się w Ellen - siostrze Layli. Gdy postanawiają wziąć ślub niespodziewanie zaginiona kobieta wraca... Co tak na prawdę wydarzyło się 12 lat temu? Czy Finn podczas zeznań na policji, które złożył w tragiczną noc były szczere? Co działo się z Laylą przez te wszystkie lata?



Tym co najbardziej rzuca się w oczy podczas czytania tej książki jest fakt, że styl pisania autorki został diametralnie zmieniony. Niebanalne historie, napięcie trzymające do ostatniej strony, intrygi, manipulacje oraz do bólu prawdziwi bohaterowie - to rzeczy, które najbardziej ceniłam u B.A. Paris. Tym razem się jednak niestety zawiodłam. Zdecydowanie mogę powiedzieć, że jak dotąd jest to najsłabsza książka tej autorki. Oczywiście czytelnik dostaje do rozwiązania pewną zagadkę, mylne tropy i pewną dozę tajemniczości - jednak cała przedstawiona historia jest tak nieprawdopodobna i nierealna, że tak na prawdę czytelnik nawet nie ma ochoty się nad nią zastanawiać. Kolejnym minusem są także bohaterowie, którzy są mało wyraziści, bierni i bardzo irytujący. Nie odnalazłam w nich ani jednej cechy, za którą można by było ich polubić.


Podsumowując, "Pozwól mi wrócić" niesamowicie mnie wynudziła. Jestem zawiedziona i odrobinę zniechęcona. Jest to książka, która niewątpliwie mogłaby się spodobać - na przykład nastolatkom. Jednak ja poszukuję w książkach tego "czegoś" co pozwoli mi na długie godziny się odprężyć i wciągnąć w niesamowitą historię. Oczywiście, gdy powstanie kolejna książka B.A. Paris postaram się ją przeczytać, gdyż głęboko wierzę, że tym razem był to mały wypadek przy pracy.

B.A. Paris dała mi się poznać jako autorka świetnych thrillerów. "Za zamkniętymi drzwiami" oraz "Na skraju załamania" na bardzo długo zostały mi w pamięci i bardzo miło wspominam czas spędzony podczas czytania obydwu pozycji. Gdy dowiedziałam się, że na rynku pojawiła się kolejna książka tej autorki, wprost nie mogłam się doczekać kolejnej lektury. "Pozwól mi wrócić"...

Jack i Grace to małżeństwo idealne – on czarujący, przystojny i zamożny, a ona - elegancka, oddana prowadzeniu domu oraz wyrozumiała. To para, która na każdym kroku okazuje sobie miłość i oddanie. Dlaczego jednak Grace nigdy sama nie odbiera telefonów, sama nie przyjmuje gości, a w ich domu są kraty? Dlaczego Jack lubi czerwony kolor i pragnie przybycia do ich posiadłości upośledzonej siostry żony? Za zamkniętymi drzwiami rozgrywa się prawdziwy koszmar, jakiego nikt z nas nie chciałby doświadczyć.


Jeżeli lubicie książki z dreszczykiem, które miejscami przerażają, to jest to powieść właśnie dla Was. Historia „idealnego” małżeństwa Grace i Jack'a nieraz wywoła strach, a włoski na waszym ciele staną dęba. To naprawdę dobra książka, która trzyma w napięciu do ostatniej strony.

Polecam!

Jack i Grace to małżeństwo idealne – on czarujący, przystojny i zamożny, a ona - elegancka, oddana prowadzeniu domu oraz wyrozumiała. To para, która na każdym kroku okazuje sobie miłość i oddanie. Dlaczego jednak Grace nigdy sama nie odbiera telefonów, sama nie przyjmuje gości, a w ich domu są kraty? Dlaczego Jack lubi czerwony kolor i pragnie przybycia do ich posiadłości...

Cass Anderson, wracając do domu po imprezie i wybierając drogę przez las nie zdaje sobie sprawy, jak bardzo wpłynie to na jej życie. Zauważa samochód stojący na poboczu, a w nim kobietę, ostatecznie jednak nie sprawdza, czy nie potrzebuje ona pomocy. A potem okazuje się, że kobietę zamordowano. Cass zaczyna dostawać głuche telefony i powoli popada w obłęd. Sytuacji nie poprawia fakt, że coraz częściej nie może przypomnieć sobie, czy danego dnia wzięła leki albo czy rzeczywiście umówiła się ze znajomymi.


"Na skraju załamania" to książka, która zachwyca wspaniałym klimatem. Poznajemy kobietę, która zaczyna powoli tracić zmysły. Coraz częściej zapomina o drobnych sprawach, a rzeczy w dziwny sposób zmieniają swoje położenie. B.A. Paris idealnie odwzorowała atmosferę izolacji oraz zagubienia. Główna bohaterka nie czuje się dobrze nawet we własnym domu, który przecież dla wielu ludzi jawi się jako azyl oraz ostoja. W pewnym momencie można odnieść wrażenie, że sami nie wiemy co jest prawdą, a co fikcją. Autorka wspaniale buduje napięcie, dozując nam wszystkie informacje bardzo powoli, po to by na końcu niespodziewanie przyśpieszyć. Efekt jest po prostu rewelacyjny!


B.A. Paris stworzyła książkę, która wciąga już od pierwszej strony. To świetna rozrywka na wieczór, idealna dla tych, którzy chcą dać się pochłonąć powieści. Warto przeczytać, choćby po to aby dowiedzieć się jak rozpoznać wroga... ;)

Cass Anderson, wracając do domu po imprezie i wybierając drogę przez las nie zdaje sobie sprawy, jak bardzo wpłynie to na jej życie. Zauważa samochód stojący na poboczu, a w nim kobietę, ostatecznie jednak nie sprawdza, czy nie potrzebuje ona pomocy. A potem okazuje się, że kobietę zamordowano. Cass zaczyna dostawać głuche telefony i powoli popada w obłęd. Sytuacji nie...