Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Cała fabuła książki skupia się na poszukiwaniu zaginionej (prawdopodobnie porwanej) Niny Pokory a działają w tym temacie Siarka i Paderborn oraz równolegle Langer. Książkę tę należy traktować jako bezpośrednią kontynuację bo inaczej ocena indywidualnej książki wydaje się słaba. No i astrologia dla ludzi nie będących jej fanem wydaje się dziwna jako motyw zbrodni...

Cała fabuła książki skupia się na poszukiwaniu zaginionej (prawdopodobnie porwanej) Niny Pokory a działają w tym temacie Siarka i Paderborn oraz równolegle Langer. Książkę tę należy traktować jako bezpośrednią kontynuację bo inaczej ocena indywidualnej książki wydaje się słaba. No i astrologia dla ludzi nie będących jej fanem wydaje się dziwna jako motyw zbrodni...

Fajnie się było znów spotkać ze Strikem i Robin. Momentami ma się wrażenie że jest za dużo tekstu o niewiele wnoszącej treści....

Fajnie się było znów spotkać ze Strikem i Robin. Momentami ma się wrażenie że jest za dużo tekstu o niewiele wnoszącej treści....

Dobre przeniesienie treści książki na scenariusz komiksu, wizualnie nie powala... Ale ma swój klimat.

Dobre przeniesienie treści książki na scenariusz komiksu, wizualnie nie powala... Ale ma swój klimat.

Dobry scenariusz i piękne jak na komiks złote myśli i rasie ludzkiej...

Dobry scenariusz i piękne jak na komiks złote myśli i rasie ludzkiej...

Brudny w dobrej formie.

Brudny w dobrej formie.

W końcu dobry scenariusz Dufaux, wątek chistoryczny dotyczący rewolucji francuskiej i losów Paryża w latach od 1870 wtedy wszystko się zaczęło gdy śmierć zawitała do stolicy....
Kreska z dużą ilością szczegółów co zawsze jest plusem.

W końcu dobry scenariusz Dufaux, wątek chistoryczny dotyczący rewolucji francuskiej i losów Paryża w latach od 1870 wtedy wszystko się zaczęło gdy śmierć zawitała do stolicy....
Kreska z dużą ilością szczegółów co zawsze jest plusem.

Całkiem dobrze się słuchało. Nawet dość przekonująco się wytłumaczył z rezygnacji z bycia księdzem (utrata wiary w Boga by znów ją odzyskać).

Całkiem dobrze się słuchało. Nawet dość przekonująco się wytłumaczył z rezygnacji z bycia księdzem (utrata wiary w Boga by znów ją odzyskać).

Niestety najsłabsza część, nawet po wprowadzeniu kolejnej magicznej kawiarni "scenariusz" nie daje rady.

Niestety najsłabsza część, nawet po wprowadzeniu kolejnej magicznej kawiarni "scenariusz" nie daje rady.

Lepsza niż pierwsza część kontynuacja trylogii o schronisku, dobry scenariusz, akcja, ciekawe połączenie przeszłości z teraźniejszością a wszystko oparte w większości na faktach historycznych.

Lepsza niż pierwsza część kontynuacja trylogii o schronisku, dobry scenariusz, akcja, ciekawe połączenie przeszłości z teraźniejszością a wszystko oparte w większości na faktach historycznych.

Ciekawsza niż większość poprzednich, schemat intryg dobrze opracowany - przyjemnie się słucha.

Ciekawsza niż większość poprzednich, schemat intryg dobrze opracowany - przyjemnie się słucha.

Obecnie jest moda na fabularyzowane biografie seryjnych morderców (Piotrowski, Janiszewska, Czornyj) jednak chciałoby się powiedzieć jaki morderca taka książka. Z sympatii do Kasi 7.

Obecnie jest moda na fabularyzowane biografie seryjnych morderców (Piotrowski, Janiszewska, Czornyj) jednak chciałoby się powiedzieć jaki morderca taka książka. Z sympatii do Kasi 7.

Kreska minimalnie słabsza (mniej dokładna) choć scenariusz graficzny naprawdę ciekawy.

Kreska minimalnie słabsza (mniej dokładna) choć scenariusz graficzny naprawdę ciekawy.

Druga część oparta na tym samych schemacie, tej samej magicznej kawiarni i jej właścicielach. Jednak większość opowiedzianych historii jest przeciętna, wybija się jedna (z 7 tygodniowym życiem dziecka). Rozumiem że sprawdzony schemat który odniósł sukces się powiela ale historie i schematy można było lepiej dopracować czy wymyśleć, by dawały więcej emocji. Nie rozumiem jednak wyboru na Książkę roku, czy naprawdę nie było mocniejszego kandydata....?

Druga część oparta na tym samych schemacie, tej samej magicznej kawiarni i jej właścicielach. Jednak większość opowiedzianych historii jest przeciętna, wybija się jedna (z 7 tygodniowym życiem dziecka). Rozumiem że sprawdzony schemat który odniósł sukces się powiela ale historie i schematy można było lepiej dopracować czy wymyśleć, by dawały więcej emocji. Nie rozumiem...