Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Od tej książki zaczęło się kilka miłości :) Do thrillerów medycznych, do F.Paula Wilsona i do czytania. Jako nastolatka połknęłam całą w nocnym pociągu. Później do niej wróciłam i okazało się, że nadal trafia w moje gusta. To już historia a książkę nadal świetnie się czyta.

Od tej książki zaczęło się kilka miłości :) Do thrillerów medycznych, do F.Paula Wilsona i do czytania. Jako nastolatka połknęłam całą w nocnym pociągu. Później do niej wróciłam i okazało się, że nadal trafia w moje gusta. To już historia a książkę nadal świetnie się czyta.

Tę książkę czytałam jako nastolatka i to było świetne czytanie. Co ciekawe, po latach okazuję się, że ta książka nie traci, a może nawet zyskuje. Czuć w niej klimat, niby jest trochę strasznie ale nie możesz się oderwać. To lubię :)
PS. Ocena najwyższa za te lata nastoletnie gdzie wrażenie było porywające a świat dopiero się poznawało :)

Tę książkę czytałam jako nastolatka i to było świetne czytanie. Co ciekawe, po latach okazuję się, że ta książka nie traci, a może nawet zyskuje. Czuć w niej klimat, niby jest trochę strasznie ale nie możesz się oderwać. To lubię :)
PS. Ocena najwyższa za te lata nastoletnie gdzie wrażenie było porywające a świat dopiero się poznawało :)

Bardzo fajna książka w formie Kalendarza Adwentowego. Krótkie opowiadanie z historii rodziny Pętelków na każdy dzień i pomysł na wspólna aktywność. Książka wciągnęła 5-latkę i 7-latka. Dobra pozycja na grudniowe wieczory z dzieciakami.

Bardzo fajna książka w formie Kalendarza Adwentowego. Krótkie opowiadanie z historii rodziny Pętelków na każdy dzień i pomysł na wspólna aktywność. Książka wciągnęła 5-latkę i 7-latka. Dobra pozycja na grudniowe wieczory z dzieciakami.

Ogólnie jestem bardzo zadowolona z całej serii o Misi i Popiku. Moja 5-letnia córka bardzo lubi ich przygody. Czasami przygody są bardzo naciągane (dla dorosłego :)), czasami Misia robi coś niezbyt odpowiedzialnego i to jest jedyna obiekcja jaka zawsze mnie nachodzi w czasie czytania. Zastanawiam się ile dzieci mogą zapamiętać z wyczynów dziewczynki.

Ogólnie jestem bardzo zadowolona z całej serii o Misi i Popiku. Moja 5-letnia córka bardzo lubi ich przygody. Czasami przygody są bardzo naciągane (dla dorosłego :)), czasami Misia robi coś niezbyt odpowiedzialnego i to jest jedyna obiekcja jaka zawsze mnie nachodzi w czasie czytania. Zastanawiam się ile dzieci mogą zapamiętać z wyczynów dziewczynki.

Jak ja nie lubię tej książki! Co z tego gdy 4-latek ją uwielbia i tylko ją wyciąga z półki. Nie umiem zrozumieć dlaczego zrobiła furorę u syna. Ważne, że jemu się podoba ale przyznaje, że ja nie byłam szczęśliwa gdy musiałam do niej wracać co wieczór ;)

Jak ja nie lubię tej książki! Co z tego gdy 4-latek ją uwielbia i tylko ją wyciąga z półki. Nie umiem zrozumieć dlaczego zrobiła furorę u syna. Ważne, że jemu się podoba ale przyznaje, że ja nie byłam szczęśliwa gdy musiałam do niej wracać co wieczór ;)

Choć nie jest to moja ulubiona pozycja jest ulubioną mojej 4-latki. Mamy kilka książek o pierwszych i kolejnych przygodach przedszkolnych jednak do tej książki córka najczęściej wraca. W czym tkwi fenomen? Nie wiem. Ale nie mi w sumie to oceniać, ważne że młodzież zadowolona :)

Choć nie jest to moja ulubiona pozycja jest ulubioną mojej 4-latki. Mamy kilka książek o pierwszych i kolejnych przygodach przedszkolnych jednak do tej książki córka najczęściej wraca. W czym tkwi fenomen? Nie wiem. Ale nie mi w sumie to oceniać, ważne że młodzież zadowolona :)

Wolimy inne z serii "Rok w ..." Może dzieci były zbyt małe gdy się za nią zabraliśmy. Ciężko było im wyjaśnić, że to tylko nieprawdziwe stworzenia. W mojej ocenie książka dla dzieci 6+

Wolimy inne z serii "Rok w ..." Może dzieci były zbyt małe gdy się za nią zabraliśmy. Ciężko było im wyjaśnić, że to tylko nieprawdziwe stworzenia. W mojej ocenie książka dla dzieci 6+

Moja ulubiona z serii "Rok w... " Ilustracje Emilii Dziubak są po prostu przepiękne. Książka choć nie posiada treści ma niezwykłe walory edukacyjne. Można szukać zwierzątek, patrzeć jak rosną, kiedy się rodzą i jak radzą sobie w czasie zmieniających się pór roku. Jest to idealna pozycja do przedszkolaka, a sprawi tez ogrom radości rodzicowi :)

Moja ulubiona z serii "Rok w... " Ilustracje Emilii Dziubak są po prostu przepiękne. Książka choć nie posiada treści ma niezwykłe walory edukacyjne. Można szukać zwierzątek, patrzeć jak rosną, kiedy się rodzą i jak radzą sobie w czasie zmieniających się pór roku. Jest to idealna pozycja do przedszkolaka, a sprawi tez ogrom radości rodzicowi :)

Czereśniowa! To jest po prostu Czereśniowa! Jedni ją lubią inni nie. My lubimy i często wracamy. Trafiła do 3-latka, który po nią wraca w wieku 6 lat. Teraz oglądana przez 4-latkę i służy głównie do poszukiwania i zagadek. Fajne jest w niej to, że można wykorzystać ją na wiele sposobów. Można wymyślać historię, można szukać zaginionych przedmiotów, uczyć się nazw, każdy ma swój pomysł na jej "czytanie".

Czereśniowa! To jest po prostu Czereśniowa! Jedni ją lubią inni nie. My lubimy i często wracamy. Trafiła do 3-latka, który po nią wraca w wieku 6 lat. Teraz oglądana przez 4-latkę i służy głównie do poszukiwania i zagadek. Fajne jest w niej to, że można wykorzystać ją na wiele sposobów. Można wymyślać historię, można szukać zaginionych przedmiotów, uczyć się nazw, każdy ma...

Z tą książką mam zgrzyt. Ja ją uwielbiam, moje dzieci jakoś tak średnio. Nie chcą do niej wracać, widać do gustu im nie przypadła. Jednak przesłanie i jej mądrość powinno iść w świat więc dla mnie, jest to książka, która powinna stać na półce przedszkolaka. U nas czeka na moment gdy dzieci podrosną i przekonają się do niej :)

Z tą książką mam zgrzyt. Ja ją uwielbiam, moje dzieci jakoś tak średnio. Nie chcą do niej wracać, widać do gustu im nie przypadła. Jednak przesłanie i jej mądrość powinno iść w świat więc dla mnie, jest to książka, która powinna stać na półce przedszkolaka. U nas czeka na moment gdy dzieci podrosną i przekonają się do niej :)

Tappi i Chichotek to ulubieni bohaterowie mojego 6-latka. Cieszę się, że akurat te przygody przypadły synkowi do gustu bo każda z historii niesie ze sobą mądre przesłanie. Polecam przedszkolakom i nie tylko!

Tappi i Chichotek to ulubieni bohaterowie mojego 6-latka. Cieszę się, że akurat te przygody przypadły synkowi do gustu bo każda z historii niesie ze sobą mądre przesłanie. Polecam przedszkolakom i nie tylko!

Tappi i jego przygody to jedne z ulubionych książek mojego 6-latka. Wyjątkowo przypadł mu do gustu główny bohater jak i jego przyjaciele. Każda historia z mądrym przesłaniem. Powiem szczerze, że ja też chętnie je czytam :) i nie jest to dla mnie wieczorna katorga tylko przyjemność :)

Tappi i jego przygody to jedne z ulubionych książek mojego 6-latka. Wyjątkowo przypadł mu do gustu główny bohater jak i jego przyjaciele. Każda historia z mądrym przesłaniem. Powiem szczerze, że ja też chętnie je czytam :) i nie jest to dla mnie wieczorna katorga tylko przyjemność :)

Bardzo lubimy tę serię. Świetnie przybliża postaci znanych osób dzieciom w wieku przedszkolnym. Krótkie, takie na szybko. Często do nich wracamy.

Bardzo lubimy tę serię. Świetnie przybliża postaci znanych osób dzieciom w wieku przedszkolnym. Krótkie, takie na szybko. Często do nich wracamy.

Bardzo lubię książki z tej serii i moje dzieci też. Czasami wydają się trochę za krótkie ale to nie szkodzi. |Często do nich wracamy. Fajnie ilustrowane, przekazują najważniejsze fakty z życia znanych ludzi. Pokazują prawdziwy świat! Warto czytać maluchowi nawet w wieku przedszkolnym!

Bardzo lubię książki z tej serii i moje dzieci też. Czasami wydają się trochę za krótkie ale to nie szkodzi. |Często do nich wracamy. Fajnie ilustrowane, przekazują najważniejsze fakty z życia znanych ludzi. Pokazują prawdziwy świat! Warto czytać maluchowi nawet w wieku przedszkolnym!

Ta książka to jest sztos! I nie szkodzi, że nie ma za dużo do czytania, 6-latek ją uwielbia! Ogląda każdy kraj i zadaje milion pytań i w sumie to mogłoby przeszkadzać ;) ale nie, uczymy się razem, o krajach, o stolicach, o zwierzętach, zwyczajach, strojach, zabytkach. To jest edukacyjna i prawdziwie piękna książka!

Ta książka to jest sztos! I nie szkodzi, że nie ma za dużo do czytania, 6-latek ją uwielbia! Ogląda każdy kraj i zadaje milion pytań i w sumie to mogłoby przeszkadzać ;) ale nie, uczymy się razem, o krajach, o stolicach, o zwierzętach, zwyczajach, strojach, zabytkach. To jest edukacyjna i prawdziwie piękna książka!

Zainteresowała mnie w sumie po 150 stronach bo poruszyła tematykę bardziej bliską mojej osobie. Szybko się czyta, lekko. Podobały mi się humorystyczne przykłady z życia autorki. Książka była mi podarowana bo może mi się przyda tytułowe "Pieprzyć to!", jednak nie wniosła nic odkrywczego i z pewnością nie nauczyła jak stawiać granice czy spełniać własne oczekiwania, nie zważając na cudze. Konkluzja- lekka lektura na niewymagający wieczór.

Zainteresowała mnie w sumie po 150 stronach bo poruszyła tematykę bardziej bliską mojej osobie. Szybko się czyta, lekko. Podobały mi się humorystyczne przykłady z życia autorki. Książka była mi podarowana bo może mi się przyda tytułowe "Pieprzyć to!", jednak nie wniosła nic odkrywczego i z pewnością nie nauczyła jak stawiać granice czy spełniać własne oczekiwania, nie...

Pięknie wydana książka ale niestety mniej dzieci zainteresowała niż inne o podobnej tematyce. Mnogość kolorów i obrazków ale mało informacji. W sumie nie wiadomo w jakiej grupie wiekowej się sprawdzi. 5-latek otrzymał za mało wiedzy, 3-latka tylko feerię barw bo "zadania" z książki nie były dla niej ciekawe.

Pięknie wydana książka ale niestety mniej dzieci zainteresowała niż inne o podobnej tematyce. Mnogość kolorów i obrazków ale mało informacji. W sumie nie wiadomo w jakiej grupie wiekowej się sprawdzi. 5-latek otrzymał za mało wiedzy, 3-latka tylko feerię barw bo "zadania" z książki nie były dla niej ciekawe.

Pierwszy raz mam aż taki problem z oceną, a jednocześnie smutek, który pozostał po przeczytaniu. Żałuje tej książki i jej potencjału...
Zaczęłam czytać i było ogromne WOW! Byłam podekscytowana czytając pierwszą połowę książki. W końcu znalazłam sci-fi takie jak lubię. Pierwsze skojarzenia to film "Horyzont zdarzeń", czytając po nocach czułam dreszczyk emocji. Mieszaninę lęku i ciekawości, która zmusza do czytania kolejnej strony. Myślałam sobie: dam 10 na 10! I nagle BUM! Wylądowali na planecie. Przeczytałam kolejne kilkadziesiąt stron i myślę sobie co jest z Tobą Mróz? Co Ci się stało? Czegoś się człowieku opił? Absyntu? I tak pewnego wieczoru zapomniałam, że czytałam tę książkę. Przeleżała na półce kilka tygodni i w końcu ją zobaczyłam, pomyślałam doczytam. Szczęście było takie, że to już była końcówka i bohaterowie kończyli też swoje skoki w czasie i przestrzeni. Książka skończyła się na przyzwoitym powiedzmy poziomie.
No i w takim razie co z moją oceną? Skoro początek zasługiwał na 10, a druga połowa na 2? Suma daje 12, podzielone na 2 to 6, więc 6/10 i szczerze to chyba za dużo. Książka dostaje ode mnie te 6 tylko za wspaniały początek. A Pan Mróz dostaje minusa!

Pierwszy raz mam aż taki problem z oceną, a jednocześnie smutek, który pozostał po przeczytaniu. Żałuje tej książki i jej potencjału...
Zaczęłam czytać i było ogromne WOW! Byłam podekscytowana czytając pierwszą połowę książki. W końcu znalazłam sci-fi takie jak lubię. Pierwsze skojarzenia to film "Horyzont zdarzeń", czytając po nocach czułam dreszczyk emocji. Mieszaninę...

Zachęcona pozytywnymi opiniami, ochami i achami książkę kupiłam i zabrałam się za czytanie.
Niestety, dalej ochów i achów raczej nie ma. Czyta się szybko, nawet wciąga ale po pierwsze znalazłam błąd w liczeniu lat głównych bohaterów (nie wiem czy to błąd tłumaczenia czy błąd pisarza) i nie mogłam przestać o tym myśleć. Po drugie jest tam kilka niedopowiedzeń, które mi bardzo przeszkadzają i które na tyle przykuły moją uwagę, że na nich najbardziej się skupiałam. I takie rzeczy bardzo mnie rażą.
Książka jest infantylna - cudowna nastolatka - chłopcy szaleją, dziewczyny zazdroszczą i wszyscy przez tę dziewczynę "zabijają". Po latach zbrodnia wraca i zaprasza bohaterów do więzienia. Autor chce być zaskakujący i chyba w tych zaskoczeniach aż siebie przeskoczył bo stają się one nudne. Mam wrażenie, że pisał to na siłę i sam nie miał pomysłu na to jak problem, który sam stworzył rozwiązać.
5 na 10 bo to wg mnie książka na raz. Przeczytać, zapomnieć, nie wracać i nie skupiać się, a trochę radości da bo nie wymaga myślenia i analiz. Taka lekka literatura ;)

Zachęcona pozytywnymi opiniami, ochami i achami książkę kupiłam i zabrałam się za czytanie.
Niestety, dalej ochów i achów raczej nie ma. Czyta się szybko, nawet wciąga ale po pierwsze znalazłam błąd w liczeniu lat głównych bohaterów (nie wiem czy to błąd tłumaczenia czy błąd pisarza) i nie mogłam przestać o tym myśleć. Po drugie jest tam kilka niedopowiedzeń, które mi...

Lubię Kasię Nosowską, książkę dostałam w prezencie ze świetną recenzją. Dwa ważne aspekty by książkę przeczytać. No i nie mogę inaczej niestety niż ocenić ją na 5. Niby jest dobra, poczucie humoru mi pasuje ale nie wiem do końca jaki jest jej cel. Ani to poradnik, ani "czytadełko". Nie wiem co miałam wynieść z jej przeczytania. Czyta się szybko, bo to zbiór krótkich przemyśleń na tematy różne. Myślę, że wrażenie może robić gdy się tego słucha i na Kasie patrzy, jak się czyta jest mocno tak sobie.

Lubię Kasię Nosowską, książkę dostałam w prezencie ze świetną recenzją. Dwa ważne aspekty by książkę przeczytać. No i nie mogę inaczej niestety niż ocenić ją na 5. Niby jest dobra, poczucie humoru mi pasuje ale nie wiem do końca jaki jest jej cel. Ani to poradnik, ani "czytadełko". Nie wiem co miałam wynieść z jej przeczytania. Czyta się szybko, bo to zbiór krótkich...