Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Willu Traynorze ty skończony dupku!

Willu Traynorze ty skończony dupku!

Nic nadzwyczajnego, ale miły dodatek do serii. Fajnie jest się dowiedzieć czegoś więcej. Miło się czytało. Lekturka na jeden wieczór :)

Nic nadzwyczajnego, ale miły dodatek do serii. Fajnie jest się dowiedzieć czegoś więcej. Miło się czytało. Lekturka na jeden wieczór :)

http://zksiazkawfotelu.blogspot.com/2016/03/proby-ognia-james-dashner.html


Thomas, Teresa i streferzy, którzy postanowili z nimi iść są wreszcie bezpieczni. Wyszli z Labiryntu, uciekli od DRESZCZ-u i trafili do miejsca, w którym nic im nie grozi. Jednak ich spokój nie trwa długo i znów zaczyna dziać się coś dziwnego. Teresa zostaje oddzielona od przyjaciół,a Thomas traci możliwość porozumiewania się z nią. Chłopcy postanawiają przeszukać budynek, w którym się znajdują. Jednak jedyne na co trafiają to ciała powieszonych ludzi, który okazują się być ich wybawicielami, oraz chłopaka. DRESZCZ stawia przed nimi kolejne zadanie. Czy dadzą radę przejść przez kolejną niebezpieczną próbę?

Ta książka to dla mnie wielka zagadka. Pierwsza część przygód Streferów podobała mi się zdecydowanie bardziej. Więc na Próby ognia niesamowicie się nakręciłam, a dostała klumpa. Od razu po przeczytaniu pierwszego tomu, który przeczytałam w 2014 roku, pożyczyłam od przyjaciółki kolejny. Zaczęłam go do razu czytać ale w połowie utknęłam. Odłożyłam ją i czekała do teraz. W lutym postanowiłam podejść do niej po raz drugi... i udało mi się przebrnąć. Tak, przebrnąć.

Bohaterowie mnie irytowali, akcja się ciągnęła a pomysł wydawał mi się słaby i nudny. Czytając miałam wrażenie, że już gdzieś to było. Nie wiem gdzie, ale czuję, że już to przerabiałam. Zacznijmy może od początku... Thomas zachowuje się jak wybraniec, Teresa irytuje mnie jeszcze bardziej niż w Więźniu. Wszystkie postacie wydają się takie sztuczne i naciągane. Droga przez pustynię gdzie nic praktycznie się nie dzieje. A gdzie akcja? We wszystkich momentach przez, które większość czytelników przechodziła z zapartym tchem, ja starałam się nie odłożyć książki.

Jedynym plusem jest język. James Dashner ma oryginalny warsztat i przyjemnie się czyta i mimo, że akcja praktycznie nie istnieje miałam ochotę czytać dalej. Chodź czasem były momenty, że brak ciekawych momentów brał górę, to czytałam. Czytałam by ją skończyć. I udało się. Udało się po dwóch latach! I wydaje mi się, że ocena 5/10 jest jednak trochę za wysoka, ale niech już jej będzie.

Ja tej książki nie polecam. Jest nudna, przewidywalna, bezsensowna i nic się tam nie dzieje. Wiem, że teraz znajdą się setki osób, które mnie zhejtują (tak to się pisze? XD), ale cóż ile książek tyle opinii. Nie wiem czy sięgnę po kolejny tom. Może kiedyś gdy najdzie mnie ochota na jakiegoś klumpa zabiorę się za Lek na śmierć i skończę tą trylogię.

http://zksiazkawfotelu.blogspot.com/2016/03/proby-ognia-james-dashner.html


Thomas, Teresa i streferzy, którzy postanowili z nimi iść są wreszcie bezpieczni. Wyszli z Labiryntu, uciekli od DRESZCZ-u i trafili do miejsca, w którym nic im nie grozi. Jednak ich spokój nie trwa długo i znów zaczyna dziać się coś dziwnego. Teresa zostaje oddzielona od przyjaciół,a Thomas traci...