Jesteśmy społecznością, która kocha książki

http://wychowanaprzezksiazki.blogspot.com/2016/02/ta-dziewczyna-colleen-hoover.html

Po "Nieprzekraczalnej granicy" pogodziłam się z tym, że moja przygoda z tą serią się zakończyła. Wielkim zaskoczeniem dla mnie było znalezienie miesiąc temu kolejnej, tym razem ostatniej, części <jak się okazało> trylogii. Nową wiadomość przyjęłam z mieszanymi uczuciami, z jednej strony Colleen Hoover się nie odmawia, ale z drugiej- czy to trochę nie za dużo? Byłam pewna, że seria kończy się na II tomie, no bo co tu jeszcze może się wydarzyć? Jak zwykle pani Hoover mnie zaskoczyła, zamiast napisać, tak jak to zwykle robią autorzy, całą książkę z perspektywy drugiego głównego bohatera od nowa, Colleen wybrała oczywiście inną drogę.

"- To niczyja wina- odpowiada- Żeby można było mówić o winie, potrzebna jest świadoma decyzja. Nie wiedziałeś, Will."

"Ta dziewczyna" przedstawia nam wydarzenia z pierwszej części trylogii w bardzo pomysłowy sposób. Layken i Will są wreszcie na swoim długo wyczekiwanym miesiącu miodowym. Po wielu próbach jakie przeszli przez dwa lata znajomości, mają wreszcie czas dla siebie. Spędzając wspólnie weekend, mają również czas na wspominanie. Lake chce się dowiedzieć wszystkiego. Co o niej myślał jej mąż przy pierwszym spotkaniu, jakie uczucia mu towarzyszyły. Will, oczywiście wszystko jej wyjawia, nie ukrywając niczego i nie pozostawiając wątpliwości co do jego uczuć.

"- No dobrze- mówi, patrząc na mnie.- Czasami dwoje ludzi musi się rozstać, żeby sobie uświadomić, jak bardzo siebie nawzajem potrzebują."

Trzecia część nie ustępując poprzedniczkom dosłownie w niczym, również była niezwykle emocjonalna. Wyjaśniała nam niektóre nieracjonalne zachowania Willa, tok jego myślenia ,czym się kierował podejmując ważne decyzje.

"Jedyną rzeczą w życiu, jaka może złamać kogoś, kto jest nie do złamania, jest coś nie do pomyślenia."

Jednym z dużych plusów tej książki jest jej układ, najpierw autorka przedstawia nam wspomnienie Willa, a potem tak jakby "komentarz" w postaci aktualnych wydarzeń z miesiąca miodowego i rozmów głównych bohaterów.

"Istnieją na tym świecie dwa uczucia, z którymi nauczyłem się sobie radzić. Miłość i nienawiść. Lake czasami mnie kochała, czasami nienawidziła. Miłość i nienawiść, mimo swojej przeciwstawnej natury, są uczuciami wypływającymi z namiętności. Potrafię sobie z tym radzić."

Zdecydowanie polecam Wam tę książkę, choćby tylko po to, by pożegnać się z tymi niesamowitymi postaciami. Nie bójcie się, że będziecie się nudzić, drugi raz czytając to samo. Wydarzenia są przedstawione całkiem inny sposób i z innej perspektywy. Myślę, że naprawdę warto sprawdzić jak potoczą się losy tytułowej dwójki -tak tragicznie doświadczonej przez życie.

http://wychowanaprzezksiazki.blogspot.com/2016/02/ta-dziewczyna-colleen-hoover.html

Po "Nieprzekraczalnej granicy" pogodziłam się z tym, że moja przygoda z tą serią się zakończyła. Wielkim zaskoczeniem dla mnie było znalezienie miesiąc temu kolejnej, tym razem ostatniej, części <jak się okazało> trylogii. Nową wiadomość przyjęłam z mieszanymi uczuciami, z jednej strony...

http://wychowanaprzezksiazki.blogspot.com/2016/02/faszywy-ksiaze-jennifer-nielsen.html

Arystokrata Conner wiedząc, że zanosi się na wojnę domową planuję posadzić na tronie fałszywego zaginionego przed laty księcia. W tym celu wykupuje z sierocińców czterech podobnych do siebie chłopców i zmusza ich by przez dwa tygodnie rywalizowali o to, kto zostanie przyszłym władcą.
Ostatnią rzeczą o jakiej marzył Sage było zostanie królem i wcale nie zamierza tak łatwo się poddać woli Connera, jednak wie, że jest to jedyny sposób na przeżycie. Co wybierze, udawanie do końca życia tego kim nie jest, czy śmierć, która niewątpliwie czeka na przegranych?

"-Czasy zawsze są trudne- odparłem- Zmieniają się tylko przyczyny problemów."

Jennifer A. Nielsen zdecydowanie należy do grona autorów, którzy od pierwszej strony książki potrafią chwycić czytelnika i mocno trzymać aż do końca. Autorka przedstawia nam historię Sage'a, czternastoletniego sieroty żyjącego z dnia na dzień. Chłopiec by nie przymierać głodem kradnie i nie oszukujmy się- jest w tym dobry. Jest też arogancki i zawsze potrafi wpakować się w tarapaty, ale takich lubimy, prawda? Nie wiem, dlaczego, ale książka przypomina mi trochę "Szklany tron" Sarah J. Maas, a Sage Celaen, ale to tylko moje skojarzenia.

"Nie wiem. Nie tak łatwo się określić jako konkretnego człowieka, kiedy pracowało się bardzo ciężko, żeby zostać kimś zupełnie innym."

Nie myślcie, że "Fałszywy książę" nie jest oryginalny. Świat, który wykreowała Pani Nielson jest dopracowany w każdym szczególe. Bardzo dokładnie przedstawia nam politykę Carthya', panującą tam hierarchię i etykietę. Mam nadzieję, że autorka w następnych częściach, szerzej pokarze nam wykreowany w "Trylogii władzy" świat, ponieważ dla mnie to zdecydowanie za mało.

"-Mój ojciec mówił, że człowiek może być wykształcony, a i tak głupi, a człowiek mądry wcale nie musi kończyć szkół."

Czytając tą książkę na pewno nie będziecie się nudzić. Akcja pełna jest niespodziewanych zwrotów, spowodowanych najczęściej nieprzewidywalnym zachowaniem Sage'a oraz wszechobecnej intrygi. Aż trudno się czasami połapać co jest prawdą, a co kłamstwem, ale naprawdę warto sięgnąć po tą pozycję. Zastanawiam się, czy gdyby przyszło co do czego, co bym wybrała. Życie w skórze kogoś kim nie jestem tylko po to by zapobiec wojnie, czy śmierć w wyniku moich własnych przekonań? A Wy, co byście wybrali?

http://wychowanaprzezksiazki.blogspot.com/2016/02/faszywy-ksiaze-jennifer-nielsen.html

Arystokrata Conner wiedząc, że zanosi się na wojnę domową planuję posadzić na tronie fałszywego zaginionego przed laty księcia. W tym celu wykupuje z sierocińców czterech podobnych do siebie chłopców i zmusza ich by przez dwa tygodnie rywalizowali o to, kto zostanie przyszłym...

http://wychowanaprzezksiazki.blogspot.com/2016/01/janek-herbu-po-krowy-micha-krupa.html

Chyba każdy zna francuskich trzech muszkieterów, prawda? Teraz nadszedł czas naszych "nowych" polskich rycerzy. Bolesław Zawistny po przegranym zakładzie wysyła Lucka -giermka i Janka -fałszywego rycerza herbu "Pół krowy" w podróż, której celem jest zdobycie smoczego jaja. Czy błędny "rycerz" i jego giermek poradzą sobie w świecie pełnym leśnych babek, uwięzionych w wieżach księżniczek i smoków na emeryturze? Kim okaże się ich trzeci kompan Huba- czarodziej z defektem? Czy podczas swej wyprawy odnajdą coś więcej niż tylko uroki magicznej XII- wiecznej Polski?

Muszę przyznać, że było to moje pierwsze spotkanie z panem Michałem Krupą i byłam mile zaskoczona. Książeczka na pozór cienka, lecz nie należy oceniać książki po okładce! Wciąga od samego początku, swoją atmosferą, postaciami i wszechobecnym humorem.

"Idę, w kupie jednak raźniej, co nie?
- A ty kim jesteś?
- Przyjąłem imię Huba.
- Huba? A czemu tak dziwnie? Nie lepiej było muchomor, sowa czy maślak?- Lucek nadal miał wisielczy humor."

"Nie podchodź! Mam czarodzieja nie zawaham się go użyć!- Janek krzyknął w stronę herszta."

Postacie były zdecydowanie jedną z największych zalet tej książki. Myślę, że każdy czytając ją znajdzie nie jeden typ człowieka, którego zna. Od głupiutkiego, ale przystojnego Janka po ślepo zakochanego w swojej pracy hiszpańskiego inkwizytora. Postaci po prostu nie da się nie polubić, zachwycają nas i bawią na każdym kroku. Jednak najbardziej do gustu przypadł mi Huba- cichy, żyjący w odosobnieniu czarodziej, który nie potrafi skupić swojej mocy. Dzieło przyprawione jeszcze zwartą akcją i jej nieoczekiwanymi zwrotami, tworzy wspaniały kąsek- idealny do spędzenia leniwej niedzieli przy kominku.

"Przytaknęli głowami i wznieśli kielichy do toastu. "Za nas trzech! Jeden z wszystkich, wszyscy za jednego!". Toast ten, podsłuchany przez przypadkowego kupca, stał się niezwykle popularny i podobno dotarł nawet po wielu latach do Francji."


Nasze trio, tak jak już pisałam, podróżuje po Polsce, kursując między ziemiami Bolesława Zawistnego, Bagnami a Wawelem w celu znalezienia jaja smoka. Autor ukazuje nam realia panujące w średniowieczu w naszym kraju. Podejście ludzi do życia, normy, zajęcia -tak mam na myśli, wieczne gry i hazard, ale i przyjaźń. Aż dziw, że pisarz znalazł miejsce na wątek rozkwitającej przyjaźni pomiędzy tytułowymi bohaterami.

"Faktycznie, nie każdy ma lekko w życiu, a eksperymenty rodziców mogą to życie jeszcze bardziej skomplikować."

Tak więc, jeśli jesteście spragnieni wyruszyć w podróż po nieznanej od tej strony magicznej Polsce, przeżyć przygodę pełną słowiańskich stworów, wawelskich smoków i księżniczek- praczek uwięzionych w wieżach, śmiało sięgnijcie po tę pozycję i cofnijcie się do czasów Władysława Łokietka i naszych nowych polskich "muszkieterów".

http://wychowanaprzezksiazki.blogspot.com/2016/01/janek-herbu-po-krowy-micha-krupa.html

Chyba każdy zna francuskich trzech muszkieterów, prawda? Teraz nadszedł czas naszych "nowych" polskich rycerzy. Bolesław Zawistny po przegranym zakładzie wysyła Lucka -giermka i Janka -fałszywego rycerza herbu "Pół krowy" w podróż, której celem jest zdobycie smoczego jaja. Czy błędny...