Jesteśmy społecznością, która kocha książki

To była fantastyczna przygoda! Jeden z lepszych tomów o Kate. Chyba pierwszy raz tak bardzo spodobał mi się główny wątek kryminalny (zagadka/misja Kate) , który został poprowadzony po prostu po mistrzowsku! Dochodzenie, jak i rozwiązanie sprawy w pełni mnie usatysfakcjonowało. Dostałam również kilka nowych odpowiedzi na nurtujące mnie pytania. W tej części można poznać życie Kate nieco bliżej, a i sama jej postać jest w tym tomie nieco dojrzalsza, ostrzejsza w słowach i bardziej... Ludzka? To nie jest już tylko bezwzględna zabójczyni. Kate dorasta, musi walczyć o przyjaciół i rodzinę, a mur który wokół siebie zbudowała powoli upada. Dostałam tutaj zarówno coś nowego, jak i coś dobrze mi znanego. Widać, że to książka bardzo dobrze dopracowana. Jestem zachwycona.

To była fantastyczna przygoda! Jeden z lepszych tomów o Kate. Chyba pierwszy raz tak bardzo spodobał mi się główny wątek kryminalny (zagadka/misja Kate) , który został poprowadzony po prostu po mistrzowsku! Dochodzenie, jak i rozwiązanie sprawy w pełni mnie usatysfakcjonowało. Dostałam również kilka nowych odpowiedzi na nurtujące mnie pytania. W tej części można poznać...

Zdecydowanie najlepsza część trylogii, dzieje się, oj dzieje się od początku i przez całą książkę. Nie da się nudzić, aczkolwiek czytając człowiek ma ciągły mętlik w głowie, zastanawia się: po co to, na co tamto, jaki cel ma ten bohater, co się stanie teraz, jak to się zakończy...

Jestem świeżo po lekturze i ciężko mi napisać coś klarownego o tej książce, poza tym, że zakończenie jest naprawdę epickie, rzekłabym tak fenomenalne jak zakończenia filmów MARVELA. Ostatnio tyle emocji towarzyszyło mi podczas oglądania Infinity War czy Endgame.

Jeżeli zmęczył Was 2 tom, to i tak nie porzucajcie tej serii, bo "Bohater Wieków" wynagradza czytelnikowi wszystko! Przykro mi strasznie, że to już koniec tej trylogii i muszę się pożegnać z moimi ukochanymi bohaterami, nie tylko tymi głównymi, ale i pobocznymi. Zżyłam się ze światem wykreowanym przez Sandersona, pokochałam Sazeda, Breeza, Kelsiera, Vin, Elenda, Ten Soona, Tindwyl i Zane'a - FENOMENALNIE WYKREOWANE postacie!!!

Dawno nie czytałam czegoś tak dobrego. Przemyślana od A do Z fabuła.
Chapeau bas

Zdecydowanie najlepsza część trylogii, dzieje się, oj dzieje się od początku i przez całą książkę. Nie da się nudzić, aczkolwiek czytając człowiek ma ciągły mętlik w głowie, zastanawia się: po co to, na co tamto, jaki cel ma ten bohater, co się stanie teraz, jak to się zakończy...

Jestem świeżo po lekturze i ciężko mi napisać coś klarownego o tej książce, poza tym, że...

Moja ulubiona część ze wszystkich siedmiu tomów. Nie wiem czy to dlatego, że jako jedyną tą książkę przeczytałam jeszcze przed obejrzeniem filmu, czy po prostu jest lepsza niż pozostałe... Tym razem Harry, Ron i Hermiona muszą stawić czoła najbardziej niebezpiecznym postaciom w całym świecie magii. W tej części jest sporo wyjaśnione na temat przepowiedni i życia ważnych bohaterów. Wszystkie wątpliwości zgromadzone podczas czytania poprzednich tomów zostają rozwiane.

Czytając tą książkę, nawet nie wiem kiedy, czas zleciał mi tak szybo. Nie mogąc się oderwać brałam książkę pod kołdrę i czytałam z latarką w ręce. Także polecam :)

Moja ulubiona część ze wszystkich siedmiu tomów. Nie wiem czy to dlatego, że jako jedyną tą książkę przeczytałam jeszcze przed obejrzeniem filmu, czy po prostu jest lepsza niż pozostałe... Tym razem Harry, Ron i Hermiona muszą stawić czoła najbardziej niebezpiecznym postaciom w całym świecie magii. W tej części jest sporo wyjaśnione na temat przepowiedni i życia ważnych...

Pocałunek Kier dostałam pod choinkę. Byłam niezwykle sceptycznie nastawiona do tej książki po przeczytaniu opisu i pierwszej strony. Ba! Udało mi się nawet nad nią zasnąć. Stało się tak, ponieważ tak jak już pisałam, byłam do niej sceptycznie nastawiona i naprawdę nie podobał mi się pomysł z wojowniczymi Kierami i ogólnie ten rodzaj fantasy, ale... Jak to ja - nie mogę nie skończyć zaczętej książki, a już na pewno nie po pierwszej stronie. Dałam tej opowieści szansę i za trzecim podejściem dosłownie ją połknęłam. Cóż mogę napisać. Historia Lijanas i Mordana nie jest ani przesłodzona, ani idealnie piękna, ich relacja rozwija się z dnia na dzień i zdecydowanie idzie w jak najlepszym kierunku, mimo iż nie widać tego od początku. Jednakże motyw tych dwojga nie jest jedynym stworzonym przez autorkę i do ostatniej strony czytelnik nie wie, co się wydarzy, a barwność wątków zaskakuje. Jest również bogata w przepiękne cytaty, które mam zapisane w swoim sekretnym zeszyciku.

" Mężczyzna, który ocenia ostrze tylko ze względu na jego zewnętrzne piękno, jest głupcem. Jedynie stal, z której jest zrobione decyduje o jego jakości". ( Nie, nie mowa tu o mieczu :) )

Na okładce widnieje : "Ekscytująca, dzika, pełna namiętności(...)" - w pełni się z tym zgadzam. :)

Pocałunek Kier dostałam pod choinkę. Byłam niezwykle sceptycznie nastawiona do tej książki po przeczytaniu opisu i pierwszej strony. Ba! Udało mi się nawet nad nią zasnąć. Stało się tak, ponieważ tak jak już pisałam, byłam do niej sceptycznie nastawiona i naprawdę nie podobał mi się pomysł z wojowniczymi Kierami i ogólnie ten rodzaj fantasy, ale... Jak to ja - nie mogę nie...

"W naszym hrabstwie nie ma nic niebezpieczniejszego od kobiety wyrażającej swoje zdanie. [...] Jesteśmy niebezpieczne, pełne diabelskiego uroku. Gdy tylko nadarzy się okazja, wykorzystamy magię, by nakłonić mężczyzn do grzechu, zła, zniszczenia. [...] Dlatego nas tu wysyłają".

Sięgając po książkę Kim Liggett nie spodziewałam się, że ta licząca 330 stron powieść będzie w stanie, w swojej niewielkiej objętości, wywołać we mnie eksplozję tak wielu różnych emocji. Moje odczucia względem tej historii były tak intensywne, bowiem początkowo nie miałam pojęcia, czego mogę się spodziewać, a o całej książce wiedziałam tylko tyle, ile w opisie zostało przedstawione przez wydawcę.

Rok próby to czas, który dziewczęta mają spędzić w dziczy, w miejscu, w którym będą mogły wyzbyć się swojej magii i jako oczyszczone kobiety powrócić do hrabstwa, do czekających nań przyszłych mężów. Nie każda jednak zdoła przetrwać próbę czasu, nie każdej będzie dane wrócić do domu w jednym kawałku...
Wkrótce na własnej skórze będzie musiała się o tym przekonać Tierney James, dziewczyna, w której sercu jeszcze nie zgasła nadzieja na lepsze jutro.

Powieść Kim Liggett to wstrząsająca, dystopijna historia o kobietach żyjących w zdominowanym przez mężczyzn świecie, to opowieść o bezradności, niesprawiedliwości i nadzieji. Nie brakuje w niej również brutalności, a także, wbrew pozorom, nienawiści kobiet do innych kobiet. Rok próby to nie tylko książka mówiąca o piekle kobiet, to książka również psychologiczna, analizująca dogłębnie ludzkie zachowania i mówiąca o tym, jak wpajane przez lata przekonania i ślepe wierzenia są w stanie omotać nawet najbardziej niewinne umysły.

Styl autorki, dobór słownictwa, kreacja postaci, a także sama fabuła zachwycają. Nie obeszło się bez pewnego schematu, typowego dla literatury młodzieżowej, ale w moim odczuciu niezbędnego do odbioru tej książki jako kompletnej całości. Powieść chwyta za serce, wdziera się w umysł i pozostaje tam na długo. Dawno nie czytałam tak bardzo przejmującej książki.

"W naszym hrabstwie nie ma nic niebezpieczniejszego od kobiety wyrażającej swoje zdanie. [...] Jesteśmy niebezpieczne, pełne diabelskiego uroku. Gdy tylko nadarzy się okazja, wykorzystamy magię, by nakłonić mężczyzn do grzechu, zła, zniszczenia. [...] Dlatego nas tu wysyłają".

Sięgając po książkę Kim Liggett nie spodziewałam się, że ta licząca 330 stron powieść będzie w...

Kolejne spotkanie z Sandersonem, jak najbardziej udane.

Tym razem historia opowiada o Ostatnim Imperium władanym przez okrutnego i pozbawionego litości Ostatniego Imperatora. Naród podzielony jest między arystokrację mającą wpływy w całym Luthadelu, jak i posiadającą względy Imperatora, a także na skaa czyli zwykłych robotników, obywateli niżej urodzonych. Ci ostatni okrutnie traktowani i poniewierani przez wyżej postawionych, aby przeżyć, godzą się na swój los i potulnie znoszą wszelakie nakładane na nich kary. Nie wiedzą, że można żyć inaczej.
Zapytacie może, czy nie próbowali w swojej historii buntu? A jakże! Lecz bezskutecznie.
Wkrótce przekonają się jednak, że nie można tracić nadziei.

Na początku opowieści poznajemy również Vin i Kelsiera. Bohaterzy obdarowani niezwykłą odwagą i mocą staną się motorem napędowym całej fabuły.

Nie będę zdradzać nic szczegółowego, bo odkrywanie tajemnic mgły sprawia wiele frajdy i chce zostawić Wam tę wyborną ucztę.

Jeżeli ktoś czyta książki Sandersona, to może spodziewać się pewnego stylu w jakim została ta książka napisana, bo autor oczywiście trzyma poziom. Dla tych, którzy jednak nie wiedzą, Sanderson to mistrz pióra. Znowu wykreował wspaniałych bohaterów, unikatowy system magiczny i zaskakujące zakończenie (które swoją drogą złamało mi serce).

Książka spodobała mi się tak bardzo, że jeszcze tego samego dnia pojechałam na poszukiwanie drugiego tomu (nigdzie niedostępnego), bo nie zniosłabym czekania na czerwcowy dodruk.

Książkę czyta się bardzo dobrze, fabuła rozkręca się powoli, ale pojawiają się zwroty akcji i serce momentami przyspiesza. Znajdą się też dłuższe fragmenty, opisujące poczynania bohaterów i nie obfitujące w akcję, ale pozwalające lepiej poznać świat i plan działania bohaterów. Są one czasami dłużące się, ale niezbędne, żeby zrozumieć historię i odkryć pewne smaczki.

Bardzo polecam i zaraz biorę się za drugi tom, czyli "Studnię wstąpienia" (tak, upolowałam).

Kolejne spotkanie z Sandersonem, jak najbardziej udane.

Tym razem historia opowiada o Ostatnim Imperium władanym przez okrutnego i pozbawionego litości Ostatniego Imperatora. Naród podzielony jest między arystokrację mającą wpływy w całym Luthadelu, jak i posiadającą względy Imperatora, a także na skaa czyli zwykłych robotników, obywateli niżej urodzonych. Ci ostatni...