Opinie użytkownika
Po ostatnich wydarzeniach i zabiciu swojego brata Nikita wyrusza do Norwegii, by tam odszukać Akuszera Bogów i w końcu dowiedzieć się prawdy o sobie,, nieprzefiltrowanej przez Zakon i Irenę. W podróży towarzyszy jej wierny Robin, z którym kobieta nawiązuje coraz silniejszą więź i który intryguje nie tylko ją, ale również jej norweskich przyjaciół. Jednak poszukiwanie...
więcej Pokaż mimo to„Demon nocy” z pewnością będzie jednym z moich ulubionych tomów Sagi. Historia Vanji, jej sekret i to, do czego została wyznaczona porwała mnie niemal tak, jak pierwsze tomy serii, zwłaszcza jej druga połowa, która jest pełna napięcia i świetnie napisana. Największym jednak plusem jest sama Vanja, która nie wyróżnia się na pozór od innych zwyczajnych członków Ludzi Lodu, a...
więcej Pokaż mimo toNie będzie to mój ulubiony tom, ale mimo to podobał mi się. W przeciwieństwie do poprzedniego nie był nastawiony na walkę z Tengelem Zły, a raczej na osobiste i sercowe problemy Ludzi Lodu. Wątek Marit i Christoffera jest bardzo ładny i uroczy, choć Christofferowi długo zajęło całkowite odcięcie się od poprzedniej narzeczonej, a jego sentyment do niej mnie bardzo irytował....
więcej Pokaż mimo to„Przewoźnik” to kolejny tom którego głównym wątkiem jest walka z Tengelem Złym i jego próbami unicestwienia swoich potomków. Tym razem do walki staje Benedikte, pierwsza z rodu dotknięta kobieta, która faktycznie wygląda jak dotknięta i z wyglądu bardziej przypomina takich swoich przodków jak choćby Heike czy Ulvhedin, a nie Sol czy Tulę. Wątek jej wyglądu i ogólnego...
więcej Pokaż mimo toTo z pewnością nie będzie mój ulubiony tom Sagi, ale nie mogę nie zauważyć powrotu do korzeni całej historii – większość rodziny wróciła do Norwegii i mieszka w Lipowej Alei, a sama historia skupia się nie na jednym członku rodu, a na ich wszystkich. Jest to też bardzo emocjonalny tom – opis tego, co przeżyli Belinda i Vinjar był po prostu przejmujący i momentami słuchałam...
więcej Pokaż mimo toTo z pewnością nie będzie mój ulubiony tom, ale nie mogę nie powiedzieć, że mi się nie podobał. Co prawda część, nazwijmy to, „podróżnicza” nie wciągnęła mnie za bardzo, a tego, kto jest tytułowym Lucyferem domyśliłam się bardzo szybko, natomiast wydarzenia w Lipowej Alei i okolicach były już ciekawsze. Łącznie z zakończeniem, bardzo niecodziennym nawet jak na Sagę o...
więcej Pokaż mimo to
Miałam zrobić sobie dłuższą przerwę, ale nie wytrzymałam.
„Lód i ogień” jest na podstawowym poziomie bardzo podobny do jednego z początkowych tomów, czyli „Córki hycla”, bo Belinda pod pewnymi względami bardzo przypomina Hildę – poniewierana przez rodzinę i nigdy nie brana na poważnie. Z drugiej strony przez swoje niemal ślepe oddanie i bezinteresowne uczucia kojarzyła mi...
Nikita, wychowana przez matkę przełożoną (i jej rodzoną matkę jednocześnie) organizacji zwanej Zakonem Cieni, to zabójczyni za zlecenie, samotna wilczyca, która nie ma niemal nikogo bliskiego, bo po wielu trudnych wydarzeniach ze swojej przeszłości nie jest w stanie nikomu zaufać. Niespodziewanie matka przydziela jej, pracującej zawsze w pojedynkę, partnera. Robin jest...
więcej Pokaż mimo toPiotr Duszyński, szerzej znany jako Witkacy, prowadzi na pozór nudne życie policjanta, który po służbie wraca do pustej kawalerki i nie do końca widzi cel w życiu. No właśnie, na pozór, ponieważ po służbie Witkacy para się nowo odkrytymi przez siebie umiejętnościami – jest szamanem, osobą, która widzi duchy i potrafi się z nimi komunikować. Stara się umiejętnie łączyć swoje...
więcej Pokaż mimo toCałkiem podobał mi się ten tom, nie będzie moim ulubionym, ale bawiłam się dobrze, słuchając o Christerze uwikłanym w tajemniczą sprawę, która potem przeradza się w skandal. Bardzo lubię kiedy w niektórych tomach Sagi o Ludziach Lodu występuje jakaś zagadka kryminalna, a ta wymyślona przez Sandemo w tym tomie również mnie zaciekawiła, choć przez całą książkę nie mogłam się...
więcej Pokaż mimo toPrzez klimat, a także trochę przez swój główny wątek „Dom w Eldafjord” kojarzył mi się z innym tomem Sago o Ludziach Lodu, czyli ze „Skrzydłami kruka”, choć trzeba przyznać że ten drugi był według mnie bardziej mroczny. Niemniej jednak historia tytułowego domu jest ciekawa, a klimat osady wtulonej we fiord, odseparowanej od cywilizacji – bardzo wyczuwalny i niepokojący....
więcej Pokaż mimo toTen tom podobał mi się troszkę mniej niż poprzedni, ale nie można powiedzieć, że był nudny słaby. Co prawda początek był bardzo osobliwy (zwłaszcza sceny z pedofilem; autorka naprawdę mogła sobie darować niektóre linijki tekstu, bo wzbudzały tylko niesmak i, jak widzę po opiniach, nie tylko we mnie), natomiast całość była interesująca. Podobnie jak główna bohaterka tego...
więcej Pokaż mimo toPo krótkiej przerwie wróciłam do Sagi o Ludziach Lodu i pierwszy tom przesłuchany przeze mnie po tym przestoju okazał się naprawdę bardzo przyjemny. Wrażenie z pewnością spotęgował fakt, że trochę kręciłam nosem po przeczytaniu jego opisu, bo myślałam, że tematyka około pozytywistyczna nie bardzo będzie pasować do ogólnego klimatu sagi. I faktycznie, jest to tom wyraźnie...
więcej Pokaż mimo toFallon nie takie życie wyobrażała sobie, kiedy postanowiła wypełnić przepowiednię Bronwen i uwolnić wrony. Zamiast żyć u boku (wtedy) ukochanego Dantego jako królowa Luce jest teraz wbrew swej woli przetrzymywana w Królestwie Wron, gdzie Lorcan ma na nią oko i gdzie on wraz z innymi wronami chronią ją przed konsekwencjami jej czynów. Fallon ma dość złotej klatki w której...
więcej Pokaż mimo toDwudziestoletnia Violet Sorrengail całe swoje życie spędziła w Archiwach, gdzie uczyła się na skrybkę, by potem pójść w ślady ojca i dostać się do elitarnej Uczelni Wojskowej Basgiath. Jednak jej matka, generała i głównodowodząca w akademii, zmusza dziewczynę do zmiany planów. Violet nie mogąc sprzeciwić się matce trafia do kwadrantu jeźdźców, ale samo dostanie się do...
więcej Pokaż mimo toFallon Rossi to pół fae, która przez swoje mieszane pochodzenie została wyklęta z rodu, jednego z najznamienitszych w całym Luce. Mieszka z matką, która po jej urodzeniu i wyklęciu z rodziny postradała rozum, i z babką, która nie umiała zostawić córki i wnuczki na pastwę losu. Przez to, że jej ojcem był człowiek a także przez pewien incydent z dzieciństwa, związany z...
więcej Pokaż mimo toPrzymusowa rekrutacja do Nocnej Straży Ankh-Morpork owocuje – oczywiście – nowymi rekrutami. Jest wśród nich krasnolud Cuddy, troll Detrytus i Angua, jedyna kobieta w całej Straży. Okres wdrażania się i zapoznawania z nowymi obowiązkami zostaje jednak zakłócony przez serię przedziwnych morderstw. Gildia skrytobójców milczy, nastroje między od wieków skłóconymi krasnoludami...
więcej Pokaż mimo toW królestwie Lyonesse rodzi się księżniczka Suldrun, która od początku nie zaskarbia sobie czułości i miłości rodziców, początkowo z powodu swojej płci, a później dlatego, że nie zachowuje się jak inne dobre urodzone panienki. Suldrun znajduje jednak miejsce, w które może uciec przed karcącymi spojrzeniami piastunek, służby i rodziców – ogród u podnóża zamku, gdzie spędza...
więcej Pokaż mimo toCasteel został pojmany przez królową Isbeth, zaś Poppy nie spocznie, dopóki nie uda jej się go uwolnić. Wyrusza więc na Carsodonię z wierny Kieranem u boku, droga jednak nie jest prosta, a w każdym kolejnym napotkanym miejscu widać skutki represji, jakie wywierają na ludziach Krwawa Królowa i jej poplecznicy. Marsz na Solis i odbicie Casteela nie są jedynym zmartwieniem...
więcej Pokaż mimo to
Zaginęła córka Gabriela Wintera, wytwórcy whisky. Przekonany, że zięć, książę Rochelle, nie przejmuje się jej zniknięciem, wynajmuje Riyrię. Royce i Hadrian wyruszają więc do Rochelle by znaleźć księżną Genevieve, a w trakcie śledztwa odkrywają, że jej zaginięcie jest związane z o wiele grubszą sprawą niż się komukolwiek wydawało.
To będzie chyba mój ulubiony tom ze...