Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Beznadziejne. Dziecinne, dennie napisane.
Książka została mi polecona przez koleżankę. Popełniłam wielki błąd słuchając tej porady.

Beznadziejne. Dziecinne, dennie napisane.
Książka została mi polecona przez koleżankę. Popełniłam wielki błąd słuchając tej porady.

Styl Zafóna zdecydowanie zachwyca i sprawia, że czytelnik zastanawia się, w jaki sposób powstają książki tak dobre, jak ta. W "Cieniu Wiatru" autor dał pokaz swoich możliwości i udowodnił, że jest w stanie napisać powieści oryginalne i ciekawe, na które trudno byłoby wpaść komukolwiek innemu. Historia opisana w tej książce sama w sobie jest skomplikowana i zamieszcza w sobie wiele różnych postaci oraz osobowości, lecz jest napisana językiem tak lekkim i przyjemnym, że bardzo łatwo jest się w nią wczuć. Zakończenie zapiera dech w piersiach i przynosi ulgę, pewien sens zadowolenia z tego, że wreszcie odkryło się, jak ta historia miała się skończyć.
Osobiście zirytowały mnie trochę postacie żeńskie oraz zachowanie głównego bohatera, Daniela, w stosunku do nich - według mnie całkowicie niepotrzebne były wszystkie jego amory z każdą napotkaną damą, począwszy od Clary zaledwie w wieku dziecięcym, na Beatriz kończąc. Niektóre sceny były niesmaczne i trochę odrażające, jednak... koniec końców, to hiszpański autor, tego powinnam się spodziewać. Postać Nurii bywała irytująca w swoim miłosnym zachowaniu w stosunku do Juliàna i Daniela, w moich oczach była po prostu irracjonalna i zdesperowana. Końcowy los Clary podpowiada mi, że Zafón prawdopodobnie miał na pieńku z jakąś piękną, starszą od niego damą, bo nie potrafię w inny sposób wytłumaczyć sobie jego surowości w stosunku do postaci, która nie zasłużyła sobie na ten los, który dostała... Ale mimo wszystko, przymykając oko na te wszystkie idiotyczne, miłosne gierki, to dobra książka z naprawdę dobrą historią. Przeszłość i teraźniejszość łączą się w niej we wspólną jedność, widzimy wszystkie podobieństwa pomiędzy Juliànem i Danielem. Książka, która skłania do refleksji, zabiera sobie serce czytelnika i pozostaje w pamięci naprawdę długo.

Styl Zafóna zdecydowanie zachwyca i sprawia, że czytelnik zastanawia się, w jaki sposób powstają książki tak dobre, jak ta. W "Cieniu Wiatru" autor dał pokaz swoich możliwości i udowodnił, że jest w stanie napisać powieści oryginalne i ciekawe, na które trudno byłoby wpaść komukolwiek innemu. Historia opisana w tej książce sama w sobie jest skomplikowana i zamieszcza w...

Bardzo specyficzna książka, z głębią, zdecydowanie nie dla wszystkich. Cudowne postacie - pokochałam je wszystkie i niesamowicie się z nimi zżyłam. Bardzo typowy styl Kinga, trochę twardy i dość ostry, ale przy tym niesamowicie prawdziwy i bliski życiu codziennym. Jeśli ktoś sądzi, że jest to kiczowata historyjka o kosmitach, szarych ufoludkach z trzema palcami i wielkimi, czarnymi, pustymi oczami - najzwyczajniej w świecie nie zrozumiał z tej powieści absolutnie nic. Trzeba czytać ze zrozumieniem.
Fascynująca i zachwycająca. Kolejna bardzo dobra pozycja Kinga, co nie jest niczym dziwnym.


Ludzkość jest zaplątana w jeden, wielki łapacz snów.

Bardzo specyficzna książka, z głębią, zdecydowanie nie dla wszystkich. Cudowne postacie - pokochałam je wszystkie i niesamowicie się z nimi zżyłam. Bardzo typowy styl Kinga, trochę twardy i dość ostry, ale przy tym niesamowicie prawdziwy i bliski życiu codziennym. Jeśli ktoś sądzi, że jest to kiczowata historyjka o kosmitach, szarych ufoludkach z trzema palcami i wielkimi,...