Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Jestem fanką książek Johna Greena i choć "Papierowe miasta" nie skradły do końca mojego serca, nie żałuję ich lektury. Zaczyna się dość zabawnie. Główni bohaterowie spędzają ze sobą noc, aby dać nauczkę niewiernemu chłopakowi i fałszywym przyjaciółką. Na tym niestety kończą się ich szczęśliwe chwile. Dziewczyna zaraz po tym ucieka z domu. Chłopak nie może się z tym pogodzić i zaczyna odczytywać znaki, zostawione jak mniema specjalnie dla niego. W trakcie poszukiwań możemy poznać trochę szaloną naturę Margo, ale i uczestniczyć w przemianie Quentina. Nie mogę powiedzieć czy wszystko dobrze się kończy. Nauczyłam się jednak jednej rzeczy. Nie wszyscy chcą zostać odnalezieni, dla niektórych ucieczka jest wszystkim o czym marzą.

Jestem fanką książek Johna Greena i choć "Papierowe miasta" nie skradły do końca mojego serca, nie żałuję ich lektury. Zaczyna się dość zabawnie. Główni bohaterowie spędzają ze sobą noc, aby dać nauczkę niewiernemu chłopakowi i fałszywym przyjaciółką. Na tym niestety kończą się ich szczęśliwe chwile. Dziewczyna zaraz po tym ucieka z domu. Chłopak nie może się z tym pogodzić...

"Tak naprawdę to właśnie was rozdzieliło. Nie zaginięcie Julii, nie jej przypuszczalna śmierć, ale to, że nie wiedzieliście, co się z nią stało". Nie wiem co bym zrobiła, gdyby to moja siostra zaginęła i może to sprawiło, że książka Karin Slaughter tak na mnie wpłynęła. Do tego sposób w jaki opisała całą historię. Z każdym rozdziałem odkrywa przed nami coraz to brutalniejsze fakty, ale i naprawia relacje rodziny. Dobrzy okazują się złymi, a spisana na straty siostra, wraca by odegrać ważną rolę. Claire i Lydia nie mają łatwo, w sprawę wplatanych jest wielu wpływowych ludzi. Do wszystkiego włącza się nawet matka, nie pyta o nic, wierzy córką bezgranicznie.
Przez swe sceny przemocy, nie jest to powieść dla każdego i może wywołać koszmary. Momentami bywa jednak zabawna a jej zakończenie przynosi bohaterką upragniony spokój. Mogą przestać żyć przeszłością, pożegnać Julię i wybaczyć ojcu. Jeśli o nim już mowa, ciężko nie wspomnieć jego listów. Są niesamowicie szczere, przepełnione nadzieją, ale i bólem.
Po wszystkim pozostały mi tylko dwa pytania. Jakim trzeba być człowiekiem, żeby robić takie rzeczy dla rozrywki? Czy pieniądze i wpływy dają nam większe prawa?

"Tak naprawdę to właśnie was rozdzieliło. Nie zaginięcie Julii, nie jej przypuszczalna śmierć, ale to, że nie wiedzieliście, co się z nią stało". Nie wiem co bym zrobiła, gdyby to moja siostra zaginęła i może to sprawiło, że książka Karin Slaughter tak na mnie wpłynęła. Do tego sposób w jaki opisała całą historię. Z każdym rozdziałem odkrywa przed nami coraz to...

Wskoczyć do wody, zagrać w rosyjską ruletkę czy uciekać przed szaleńcem z bronią. Po czymś takim, każdy normalny człowiek by zrezygnował, ale nie Heather. Dziewczyna, której życie nie rozpieszcza a największym marzeniem jest wyjechać. Razem z Natalie, Bishopem i Dodge'em zalicza zadania jedno po drugim. W grze zdarzają się intrygi, zdrady i oczywiście ofiary. Pobyt w szpitalu i interwencja policji nikogo tu nie dziwi. Nie obyło się bez motywu miłości, jednak nie jest on najważniejszy i przytłaczający, tylko idealnie wkomponowany w całą historię.
Dodatkowym elementem, którym przekupiła mnie Lauren Oliver jest Anna i jej farma. W szczególności dwa "kotki", którymi postanowiła się zająć. "...ich oczy, mądre i posępne, jakby wejrzały w serce wszechświata i doznały rozczarowania". Dodają tę książkę do swojej kolekcji i nie żałuję, że ją kupiłam.

Wskoczyć do wody, zagrać w rosyjską ruletkę czy uciekać przed szaleńcem z bronią. Po czymś takim, każdy normalny człowiek by zrezygnował, ale nie Heather. Dziewczyna, której życie nie rozpieszcza a największym marzeniem jest wyjechać. Razem z Natalie, Bishopem i Dodge'em zalicza zadania jedno po drugim. W grze zdarzają się intrygi, zdrady i oczywiście ofiary. Pobyt w...