Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Pamiętam to uczucie, kiedy na półce zobaczyłam tą książkę. Kolejna autorka kryminałów. I to z Wielkiej Brytanii. Wspaniałe odkrycie. I pamiętam to rozczarowanie, kiedy po kilku rozdziałach zorientowałam się, że ta powieść to połączenie wątków, które nie mają ze sobą nic wspólnego, sklejonych tak, żeby dało się z tego skomponować książkę. I zakończenie: kompletna klapa, śmieszne, wręcz żałosne rozwiązanie w przypadku co najmniej jednego wątku. Autorka starała się w trakcie pisania, żeby zadowolić czytelnika. Na tyle, że wpisywała nazwy własne każdego ubrania, samochodu, rasę owiec a u kobiety wyćwiczonego tricepsa. Mogłoby to mieć sens w dwóch czy trzech miejscach. Ale nie na każdej stronie.

Pamiętam to uczucie, kiedy na półce zobaczyłam tą książkę. Kolejna autorka kryminałów. I to z Wielkiej Brytanii. Wspaniałe odkrycie. I pamiętam to rozczarowanie, kiedy po kilku rozdziałach zorientowałam się, że ta powieść to połączenie wątków, które nie mają ze sobą nic wspólnego, sklejonych tak, żeby dało się z tego skomponować książkę. I zakończenie: kompletna klapa,...

Takiej książki jeszcze nie było! Jest poważna – o historii PL na serio, zabawna – niektóre przygody są naprawdę śmieszne; jest tam i kryminał, i fantazja, może nawet fantastyka. Co do tego ostatniego, nie zdradzę, o co chodzi, ale jest to naprawdę nietuzinkowe, a co najważniejsze, nie mogłam powstrzymać śmiechu. Nie dziwię się zachwytom na skrzydełkach okładki. Gdyby Bułhakow pisał kryminały, to może tak by wyglądała jego kolejna książka po „Mistrzu i Małgorzacie”. Naprawdę niezwykła. Jeżeli jest jakiś mankament, to fakt, że fabuła rozkręca się dość powoli, ale od jakiejś 250 strony rozpędza się gwałtownie, a końcówka to absolutne mistrzostwo. Żeby nie zanudzać, autor od początku przeplata rozdziały krótkimi wstawkami o śledztwie. Warto wytrzymać pierwszą połowę. Nagroda jest gwarantowana, używając słów z książki.

Takiej książki jeszcze nie było! Jest poważna – o historii PL na serio, zabawna – niektóre przygody są naprawdę śmieszne; jest tam i kryminał, i fantazja, może nawet fantastyka. Co do tego ostatniego, nie zdradzę, o co chodzi, ale jest to naprawdę nietuzinkowe, a co najważniejsze, nie mogłam powstrzymać śmiechu. Nie dziwię się zachwytom na skrzydełkach okładki. Gdyby...

Zauważyłam gdzieś, że ktoś narzekał na tłumaczenie. Jak dla mnie musi być ono doskonałe, ponieważ chociaż w książce niewiele się dzieje, to książka przykuwa uwagę. Nie byłoby to możliwe bez doskonałego rozumienia, co autor chce przekazać. Co do samej fabuły – jest to książka pisana przez filozofa, ale nie są to tylko wewnętrzne wynurzenia bohatera. Fabuła jest, jest też zagadka, i to niejedna, a autor do końca nie ujawnia pewnych tajemnic. Szkoda, że nie wydano w Polsce innych książek tego autora.

Zauważyłam gdzieś, że ktoś narzekał na tłumaczenie. Jak dla mnie musi być ono doskonałe, ponieważ chociaż w książce niewiele się dzieje, to książka przykuwa uwagę. Nie byłoby to możliwe bez doskonałego rozumienia, co autor chce przekazać. Co do samej fabuły – jest to książka pisana przez filozofa, ale nie są to tylko wewnętrzne wynurzenia bohatera. Fabuła jest, jest też...