Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Dawno nie czytałem już takiej klasycznej, prawdziwej fantastyki naukowej. Pirx jako Robinsona Cruzoe na Marsie? Czemu nie! Czytało mi się doskonale i tylko za przewidywalny finał odejmuję jedną gwiazdkę.

Dawno nie czytałem już takiej klasycznej, prawdziwej fantastyki naukowej. Pirx jako Robinsona Cruzoe na Marsie? Czemu nie! Czytało mi się doskonale i tylko za przewidywalny finał odejmuję jedną gwiazdkę.

Książki Olgi Rudnickiej zacząłem czytać jeszcze za życia Joanny Chmielewskiej. Od razu było widać, że chociaż styl nieco inny, młoda autorka podąża w podobnym kierunku: zakręconych historii kryminalnych, bardziej zabawnych niż strasznych.

Na tę pozycję czekałem z niecierpliwością od majowych Targów Książki, gdzie od samej Pani Olgi dowiedziałem się, że jeszcze w tym roku powinna się pokazać nowa powieść nienależąca do żadnego z dotychczasowych cykli. I nie zawiodłem się. "Diabli nadali" jest może nieco bardziej na serio, niż większość kryminałów tej autorki ale typowego dla Niej humoru i tu nie zabrakło. W swojej ogólnej ocenie nie będę oryginalny. Za największą wadę tej książki uważam to, że za szybko się kończy.

I z niecierpliwością czekam na kolejne książki Olgi Rudnickiej.

Książki Olgi Rudnickiej zacząłem czytać jeszcze za życia Joanny Chmielewskiej. Od razu było widać, że chociaż styl nieco inny, młoda autorka podąża w podobnym kierunku: zakręconych historii kryminalnych, bardziej zabawnych niż strasznych.

Na tę pozycję czekałem z niecierpliwością od majowych Targów Książki, gdzie od samej Pani Olgi dowiedziałem się, że jeszcze w tym roku...