Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Po książkę, nietypowo, sięgnąłem z powodu tytułu. Ja, co prawda, nie jestem chemikiem, ale moją żona, teściowa, rodzice i szwagier - tak. I nie żałuję, bo już od bardzo dawna żadna książka mnie tak nie wciągnęła, a na dodatek mówiła o sprawach tak bardzo ważnych. Czyta się ją doskonale, jest pełna bardzo inteligentnego humoru... Przy okazji poznałem rozwiązanie małej zagadki sprzed wielu lat: Jako uczeń liceum prowadziłem w imieniu swojej babci korespondencję z jej bratanicą z USA. Wiedziałem, że ma na imię Phyllis i za nic nie mogłem pojąć dlaczego na odwrocie koperty pisała, powiedzmy, Mrs John Brown... Muszę jednak przyznać, że najbardziej zaskoczyły mnie podziękowania na końcu książki, z których dowiedziałem się, że autorka napisała ją po ukończeniu kursu... pisania książek. Wg LubimyCzytac.pl dziesięć gwiazdek to "Arcydzieło". Nie wiem, czy "Lekcje chemii" na takie miano zasługują ale w mojej ocenie na 10 gwiazdek - z całą pewnością.

Po książkę, nietypowo, sięgnąłem z powodu tytułu. Ja, co prawda, nie jestem chemikiem, ale moją żona, teściowa, rodzice i szwagier - tak. I nie żałuję, bo już od bardzo dawna żadna książka mnie tak nie wciągnęła, a na dodatek mówiła o sprawach tak bardzo ważnych. Czyta się ją doskonale, jest pełna bardzo inteligentnego humoru... Przy okazji poznałem rozwiązanie małej...

Dużo sobie po tej książce obiecywałem, zwłaszcza po przeczytaniu bezpłatnego fragmentu ebooka. Uwielbiam kryminały na wesoło i kocham koty, więc to coś w sam raz dla mnie. Ale lektura, chociaż lekka, łatwa i przyjemna, trochę mnie jednak rozczarowała. Kot okazał się trochę za bardzo uczłowieczony (rozważania o sztuce to jednak przesada), a ciekawie zapowiadające się wątki obyczajowe i finał historii jakoś się rozmyły. Może autorka zostawiła sobie furtkę do kontynuacji ale z wyraźną szkodą dla tego tomu, więc ode mnie tylko sześć gwiazdek.

Dużo sobie po tej książce obiecywałem, zwłaszcza po przeczytaniu bezpłatnego fragmentu ebooka. Uwielbiam kryminały na wesoło i kocham koty, więc to coś w sam raz dla mnie. Ale lektura, chociaż lekka, łatwa i przyjemna, trochę mnie jednak rozczarowała. Kot okazał się trochę za bardzo uczłowieczony (rozważania o sztuce to jednak przesada), a ciekawie zapowiadające się wątki...

Do czasu, kiedy przeczytałem Mistrza i Małgorzatę była to moja ulubiona i najważniejsza książka. Z biegiem czasu zacząłem cenić ją nieco niżej, chociaż twardym realizmem zawsze będzie górować nad MiM. Nadal jednak uważam, że jest to arcydzieło, które zasługuje na najwyższą możliwą notę.
Wracam do niej rzadziej, niż na to zasługuje z uwagi na brak wersji ebook - duża szkoda.

Do czasu, kiedy przeczytałem Mistrza i Małgorzatę była to moja ulubiona i najważniejsza książka. Z biegiem czasu zacząłem cenić ją nieco niżej, chociaż twardym realizmem zawsze będzie górować nad MiM. Nadal jednak uważam, że jest to arcydzieło, które zasługuje na najwyższą możliwą notę.
Wracam do niej rzadziej, niż na to zasługuje z uwagi na brak wersji ebook - duża szkoda.