Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Ta książka zdobyłaby więcej czytelników, gdyby była reportażem- sama tak właśnie ją sobie wyobrażałam. Autorka zajęła się problemem niepłodności, bezdzietności i wszystkim, co z tym związane, ale bardziej od strony naukowej, psychologicznej, tetapeutycznej - bo sama jest psycholożką. Wychodzi od definicji po klasyfikacje, a jedyne miejsca gdzie oddaje się głos bohaterom z krwi i kości, to wymyślone na potrzeby książki przypadki gabinetowe.

Nie wiem kto jest głównym adresatem książki - chyba osoby pracujące w obszarze niepłodności - psycholodzy, terapeuci, lekarze. Dużo tu o tym jak rozmawiać, jak zrozumieć, na co uważać. Wydaje mi się, że jest to pozycja przepełniona głównie teorią i zastanawiam się czy trafi do rodzin, bliskich osób z otoczenia takich par, czy wreszcie do nich samych. Książka poruszająca trudny, bolesny temat, który niestety dotyczy jednej na pięć polskich par. Ważna, tylko w formie nie do końca mi odpowiadającej. Chciałabym przeczytać taką książkę, gdzie kolejne rozdziały byłyby prawdziwymi opowieściami osób doświadczających niepłodności i ich bliskich. To chyba uwrażliwiłoby i otwarło na dialog bardziej.

Ta książka zdobyłaby więcej czytelników, gdyby była reportażem- sama tak właśnie ją sobie wyobrażałam. Autorka zajęła się problemem niepłodności, bezdzietności i wszystkim, co z tym związane, ale bardziej od strony naukowej, psychologicznej, tetapeutycznej - bo sama jest psycholożką. Wychodzi od definicji po klasyfikacje, a jedyne miejsca gdzie oddaje się głos bohaterom z...

Byłoby dobrze czytać ją w samym sercu lasu, z kołującą w koronach drzew pustułką, wdychając zapach ziół. Bo taka właśnie jest - nasycona przyrodą, wiejskimi zabobonami, naparami na każde schorzenie, tajemnicą. Można by powiedzieć, że to biografia samego Szekspira i jego drogi do stworzenia najsłynniejszej tragedii pt. "Hamlet", ale jest on tu tylko pobocznym bohaterem. Książka nakreśla nam obraz jego rodziny: pięknej i zagadkowej, dużo starszej żony Agnes, trójki dzieci, z których jedno z bliźniaków - Hamnet - jak zapowiada się od pierwszych stron, wkrótce umrze oraz rodziców: brutalnego ojca - kapelusznika, oschłej matki, niezadowolonej z wyborów syna i rodzeństwa.

Lektura jest to wyborna. Można w niej przepaść, ulegając urokowi wysublimowanego stylu autorki. Historia dzieje się dwutorowo - na pierwszym planie mamy wydarzenia prowadzące do rodzinnej tragedii, na drugim cofamy się wstecz i przyglądamy się uczuciu, jakie rodziło się między młodym nauczycielem łaciny a jego niespodziewaną wybranką. Autorka z jednej strony czerpała ze źródeł historycznych, z drugiej dała się ponieść wyobraźni i pokazała nam własną interpretację tej historii. Muszę przyznać, że jej wersja skrywa w sobie tyle magii i uroku, że całkowicie skradła moje serce. Warto się jej poddać, mając jednak na uwadze, że jest to fikcja literacka, tylko oparta na faktycznym życiu wybitnego angielskiego poety, dramaturga i aktora.

Byłoby dobrze czytać ją w samym sercu lasu, z kołującą w koronach drzew pustułką, wdychając zapach ziół. Bo taka właśnie jest - nasycona przyrodą, wiejskimi zabobonami, naparami na każde schorzenie, tajemnicą. Można by powiedzieć, że to biografia samego Szekspira i jego drogi do stworzenia najsłynniejszej tragedii pt. "Hamlet", ale jest on tu tylko pobocznym bohaterem....

"Dorosłość. Wyznania" to kolejny po "Młodość. Wyznania nastolatków" zbiór opowiadać autorstwa Linn Skaber, ilustrowany przez Lisę Aisato. Książka ta trafiła do mnie dużo bardziej, gdyż traktuje o fragmencie życia, w którym sama się znajduję. Są to wyznania, które kompletnie mnie rozbroiły, sprawiły że bardzo się wzruszyłam albo poczułam "mam dokładnie tak samo". Są takie, do których podeszłam obojętnie, doświadczenia te były mi obce albo po prostu podane w sposób, który mnie jakoś nie zaciekawił. Są historie, które się od razu zapomina i takie, które zostają na bardzo długo. Jak w życiu - barwna paleta przeróżnych postaci, opowiadających o upływie czasu, o małżeńskim życiu albo tego wspólnego życia rozpadzie. O wypuszczaniu w dorosłość swoich dzieci, albo o dotkliwym dzieci braku. O miłościach żywych i tych utraconych. O życiu wśród bliskich i życiu w samotności. O umieraniu, które czeka już za zakrętem.

Styl autorki jest oszczędny, nie ma tu zbędnych zdań, opowiadania są zwykle krótkie, skupione na sednie, ilustrujące jakąś chwilę, wycinek życia. Pojawiają się też inne formy wyrazu: piosenki, wiersze, dialogi. Każdy rozdział to inny bohater, inna opowieść. Książka ta jest raczej przeznaczona dla osób 30+ i starszych. Wydaje mi się że młodsze osoby mogą być trochę zagubione w tej palecie doświadczeń, nieco znudzone i nie do końca rozumiejące nad czym się tu aż tak rozwodzą.
Bardzo ładnie wydana - najbardziej do tej serii przyciągają mnie klimatyczne ilustracje.

"Dorosłość. Wyznania" to kolejny po "Młodość. Wyznania nastolatków" zbiór opowiadać autorstwa Linn Skaber, ilustrowany przez Lisę Aisato. Książka ta trafiła do mnie dużo bardziej, gdyż traktuje o fragmencie życia, w którym sama się znajduję. Są to wyznania, które kompletnie mnie rozbroiły, sprawiły że bardzo się wzruszyłam albo poczułam "mam dokładnie tak samo". Są takie,...