Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Carsa Orlong to zdecydowanie najjaśniejsza postać tej części. Pogłębiony opis postaci, potem ciekawa metamorfoza herosa. Szkoda jedynie , że mając tyle postaci w poprzednich książkach Erikson rozprasza się wprowadzając kolejnych bohaterów. A tych starych zamiast porządnie uśmiercać to daje im jakieś epizody. Pozostaje przy opinii, że jest magia w tym cyklu...

Carsa Orlong to zdecydowanie najjaśniejsza postać tej części. Pogłębiony opis postaci, potem ciekawa metamorfoza herosa. Szkoda jedynie , że mając tyle postaci w poprzednich książkach Erikson rozprasza się wprowadzając kolejnych bohaterów. A tych starych zamiast porządnie uśmiercać to daje im jakieś epizody. Pozostaje przy opinii, że jest magia w tym cyklu...

Autor ma wyjątkowy talent w zwodzeniu czytelnika. Niby wszystkie okoliczności są znane ale różne warianty są możliwe. Szkoda trochę, że zmarnował to na końcu, tłumacząc dość obszernie całą intrygę..

Autor ma wyjątkowy talent w zwodzeniu czytelnika. Niby wszystkie okoliczności są znane ale różne warianty są możliwe. Szkoda trochę, że zmarnował to na końcu, tłumacząc dość obszernie całą intrygę..

Sięgnąłem po tę powieść, bo czytałem pierwszą część i była całkiem ciekawa. W tej książce jednak mnogość wątków i lokacji, działa na niekorzyść. Gaśnie w pewnym momencie napięcie i dzieje się to niestety pod koniec. Zachowanie Oliwii mimo rozległych opisów nie jest oczywiste, to samo dotyczy Toma. Męczące są też momenty, w których "doświadczeni" śledczy wchodzą beztrosko w pułapki...

Sięgnąłem po tę powieść, bo czytałem pierwszą część i była całkiem ciekawa. W tej książce jednak mnogość wątków i lokacji, działa na niekorzyść. Gaśnie w pewnym momencie napięcie i dzieje się to niestety pod koniec. Zachowanie Oliwii mimo rozległych opisów nie jest oczywiste, to samo dotyczy Toma. Męczące są też momenty, w których "doświadczeni" śledczy wchodzą...