Jesteśmy społecznością, która kocha książki

To nie jest kolejna książka dla półinteligentów, lubiących proste historyjki dla niemowląt [Patrz na moją półkę "Tylko DUPĘ tym podetrzeć]. Książka, która dziwnym trafem przeszła przez moherową cenzurę PiS-u i została wydana w tym chorym kraju. Mocny, dosadny język, bez zbędnych eufemizmów (mam automatycznie odruch wymiotny, gdy słyszę określenia typu "córa Koryntu", jeśli ktoś jest dziwką to jest i koniec), opowiadający o parafiliach ukrytych w "zwykłych" ludziach, bez zbędnych ozdóbek, o rzeczach istniejących już od dawna, ale nie ukazywanych w literaturze (kina porno, peep-show, voyeuryzm). Od tej książki powinna odstraszyć grzeczne parafialne owieczki recenzja, jakże znienawidzonej przez Polaczków Kazimiery Szczuki (gdyby Maria Peszek jeszcze dodała coś od siebie na temat tej pozycji, powieść zapłonęłaby pewnie na stosie). Niech nikogo nie dziwi dosyć wysoka ocena książki, bo noty dawane są przez pryzmat Nobla, jakim uhonorowano Jelinek. Wybitna powieść dla ludzi myślących, samo jej czytanie, sucha narracja, daje prawdziwą przyjemność czytania, a osoby nieceniące tego typu lektur, niech idą do spowiedzi i pójdą kupić do śmierdzącego Matrasa kolejną książkę Hosseiniego (czy tylko ja mam wrażenie, że wydaje co miesiąc coś nowego?).

To nie jest kolejna książka dla półinteligentów, lubiących proste historyjki dla niemowląt [Patrz na moją półkę "Tylko DUPĘ tym podetrzeć]. Książka, która dziwnym trafem przeszła przez moherową cenzurę PiS-u i została wydana w tym chorym kraju. Mocny, dosadny język, bez zbędnych eufemizmów (mam automatycznie odruch wymiotny, gdy słyszę określenia typu "córa Koryntu", jeśli...