Jesteśmy społecznością, która kocha książki

7:30, ledwo otwieram oczy. Wiem, że przyczyną tego jest zbyt długie czytanie poprzedniej nocy. Mój najlepszy przyjaciel to Kindle. Spotykamy się każdego wieczoru, gdy już wszyscy domownicy śpią. Papierowe książki odeszły w niepamięć od czasu narodzin nowego potomka, chociaż nadal kocham je kupować. Kawa, kawa, pranie, odkurzanie... czas dla siebie, ale nie z książką, która nie pozwoliła mi zasnąć.
Facebook, Instagram, dramy, wiadomości gospodarcze, reklamy. Czy na pewno nie potrzebuję termoniksa, skoro jedna z moich koleżanek została jego przedstawicielką? Nie, zdecydowanie nie.
Zagłębiam się w melandry internetu. Informacja o mężczyźnie, który wytatuował sobie na czole logo QR, prowadzące do jego profilu na Instagramie, zabiera mi około 10 minut mojego cennego czasu.
Następnie, dziecko celebrytki posadzone przed kamerą z pudełkiem słodyczy... czy wykaże się silną wolą i nie sięgnie po żelkę, do powrotu swojej mamy? Dziewczynka nawet nie zwraca uwagi, że jest nagrywana, bo przywykła do tego od pierwszej minuty życia.
Kolej na literackie fora, fanpage z inspirującymi książkami, propagujące czytelnictwo. Po 2 minutach zapętlam się w komentarzach członków grupy i wiem, dlaczego jeden z nich jest w szpitalu, co mu dolega i jakiej lektury potrzebuje na trudny czas.
Prywatne życie zupełnie obcego człowieka-poświęcam na to kolejne cenne minuty, które mogłabym przeznaczyć na dokończenie książki, którą nazywają nieodkładalną.
Bateria telefonu daje znać, że ma dość, czas na spacer. Nie zabieram ze sobą książki, nie biorę ze sobą słuchawek, by posłuchać audiobooka. Przed wyjściem jeszcze sprawdzę kilka maili, większość z nich to oferty sprzedaży i informacje handlowe, wyrzucam do kosza, czas mija.
Odpiszę na wiadomości na messengerowej grupie, kilka emotikonek, bo przecież nie mam czasu. Przypomniało mi się, że moja koleżanka wyjechała na Bali, sprawdzę relacje na Instagramie, jak jej bikini prezentuje się na białym piasku.
Jestem zmęczona natłokiem informacji, które przyswoiłam, wmawiam sobie, że wbrew swej woli. Za trudności z koncentracją obwiniam media społecznościowe, jestem rozstrojona i już nie mam ochoty na spacer. Telefon pokazuje czas spędzony na Facebooku: 3 godziny 22 minuty, prawdopodobna ilość stron książki, którą mogłabym w tym czasie przeczytać – około 100, może 150. Ilość książek, które mogłabym przeczytać, nie korzystając z social mediów, nie chcę tego liczyć

7:30, ledwo otwieram oczy. Wiem, że przyczyną tego jest zbyt długie czytanie poprzedniej nocy. Mój najlepszy przyjaciel to Kindle. Spotykamy się każdego wieczoru, gdy już wszyscy domownicy śpią. Papierowe książki odeszły w niepamięć od czasu narodzin nowego potomka, chociaż nadal kocham je kupować. ...

więcej

mniej

1

Link