Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Zapis-dokument o zbrodniach popelnionych przez hitlerowcow w obozach koncentracyjnych, w ktorych znalazl sie autor. Jest to bardziej dziennik zapisany po wyzwoleniu, w ktorym Szachewicz skrupulatnie przypomina codzienne zajecia swoje i wspoltowarzyszy, wymieniajac (w miare mozliwosci swojej pamieci) kazdego z osobna z imienia i nazwiska. Nie ma tu wartkiej akcji tylko codzienny trud, cierpienie i smierc.
Najbardziej w tej ksiazce odcisnelo na mnie pietno przeszywajacego glodu, na ktory autor kladzie ogromny nacisk, bedacy dla niego najwieksza trauma, jak rowniez dla przebywajacych tam osadzonych.

Zapis-dokument o zbrodniach popelnionych przez hitlerowcow w obozach koncentracyjnych, w ktorych znalazl sie autor. Jest to bardziej dziennik zapisany po wyzwoleniu, w ktorym Szachewicz skrupulatnie przypomina codzienne zajecia swoje i wspoltowarzyszy, wymieniajac (w miare mozliwosci swojej pamieci) kazdego z osobna z imienia i nazwiska. Nie ma tu wartkiej akcji tylko...

zakonczenie niby rozczarowujace, ale jednoczesnie tajemnicze i nie dajace spokoju dlugo po lekturze, bardziej portret psychologiczny bohaterki niz obraz wojny, ktora nie ukazuje tutaj swojego wielkiego okrucienstwa
+
"- Frau Aufseherin, jest wolnym ten, kto nie ma nic do stracenia. Niewolnikiem czyni czlowieka pragnienie zycia" s.149
czytelnik 1964

zakonczenie niby rozczarowujace, ale jednoczesnie tajemnicze i nie dajace spokoju dlugo po lekturze, bardziej portret psychologiczny bohaterki niz obraz wojny, ktora nie ukazuje tutaj swojego wielkiego okrucienstwa
+
"- Frau Aufseherin, jest wolnym ten, kto nie ma nic do stracenia. Niewolnikiem czyni czlowieka pragnienie zycia" s.149
czytelnik 1964