Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Równie dobra jak pierwsza część.
Chociaż wszystkie tomy Julii są świetne i warte polecenia.

Najbardziej podoba mi się w tej trylogii to, że bohaterka w tak prosty, czytelny sposób opowiada nam historię o sobie i o tym co myśli, co czuje. Nie ma niekontrolowanych sytuacji, w których nie wiesz dlaczego zrobiła 'to', albo 'tamto' zupełnie bez celu. Wszystko jest przemyślane, gdy wchodzisz do jej głowy, razem z nią przeżywasz pierwszą i ostatnią miłość. Razem z nią uświadamiasz sobie coś, co przekazuje ci inny bohater.
Jeszcze nigdy nie czułam się aż tak zespolona z głównym bohaterem książki.

Żal mi jedynie tego, że nie znajdę już drugiej pozycji, innego autora, która wprawi mnie w taki stan, w jakim byłam po przeczytaniu tej książki.

UWIELBIAM I POLECAM!!

Równie dobra jak pierwsza część.
Chociaż wszystkie tomy Julii są świetne i warte polecenia.

Najbardziej podoba mi się w tej trylogii to, że bohaterka w tak prosty, czytelny sposób opowiada nam historię o sobie i o tym co myśli, co czuje. Nie ma niekontrolowanych sytuacji, w których nie wiesz dlaczego zrobiła 'to', albo 'tamto' zupełnie bez celu. Wszystko jest przemyślane,...

Jedna z tych książek, której nie da się przestać czytać nawet po przeczytaniu :) Człowiek przewraca kartki do ulubionych fragmentów, uśmiecha się do niektórych, a do innych z wraca ciekawością czy zabrzmią tak samo przeczytane po raz drugi.
Polecałam ją osobom, które nie lubią książek z tego typu tematyki, a po jej przeczytaniu zmieniały jednak zdanie.
Książka jest inna, zaciekawia od pierwszych stron, trzyma przez całą fabułę i nie opuszcza cię po zakończeniu.
"Dotyk Julii" opisuje uczucia w taki sposób, w jaki wydawało by się, że nie da się ich opisać. Cała pisana jest w formie pamiętnika, wiec wykreślenia w niej zawarte to, według mnie, po prostu mistrzostwo świata.

Nie twierdzę że jest idealna, bo ideały nie istnieją. Jednak tej pozycji niewiele do ideału brakuje.

POLECAM!!!

Jedna z tych książek, której nie da się przestać czytać nawet po przeczytaniu :) Człowiek przewraca kartki do ulubionych fragmentów, uśmiecha się do niektórych, a do innych z wraca ciekawością czy zabrzmią tak samo przeczytane po raz drugi.
Polecałam ją osobom, które nie lubią książek z tego typu tematyki, a po jej przeczytaniu zmieniały jednak zdanie.
Książka jest inna,...

Witam,

Jest to moja pierwsza opinia na portalu 'lubimyczytac', więc proszę o wyrozumiałość :)
Jestem osobą dorosłą - wspominam, bo może się to okazać kluczowe przy czytaniu mojej opinii na temat powyższej książki :)

No ale wróćmy do tematu.
Mam za sobą wiele przeczytanych książek młodzieżowych, przygodowych, fantastycznych...wydaje mi się, że umiem docenić to, co jest po prostu dobre, inne, ciekawe i wywołujące emocje. Nie mam również wygórowanych oczekiwać, bo niestety "wszystko już było i piszemy to na nowo" :) Czytam, bo mam czasem ochotę na coś lekkiego i niezobowiązującego:)

Niestety powyższa książka mieści się na mojej skali ocen gdzieś w obrębie "Ok z przekąsem" :)
Wielu osobom się podoba i w sumie mogę zrozumieć czemu. W końcu nie porzuciłam jej lektury i doczytałam ją do końca, więc musiała mieć w sobie coś co zachęca do kontynuowania i doczytania jej do ostatniej linijki. Bardzo podobały mi się np. zabiegi kończące rozdział. Polegające na tym, że człowiek, który doczytał do końca rozdziału chce zaraz przejść do następnego i następnego, aż do końca książki :) Są to takie perełki tej książki - ladne podsumowania, czasem zaskakujące.

Niestety pomimo wszystko książka jest jak dla mnie za mało wyrazista. Zbyt wiele sytuacji wydaje się "niedopisanych". Brakuje mi słów pomiędzy słowami. Pomieszczenia, w których dzieje się akcja są niedopowiedziane i wiem, wiem że wyobraźnia powinna w tym momencie dopowiadać nam resztę, ale wedlug mnie powinno to zostać lepiej pokierowane. Akcja toczy się za szybko, bez sensu podejmowane decyzje i bez sensu ryzykowanie życia jednych dla drugich kiedy ci praktycznie zupełnie się nie znają sprawia, że jedynie wzdycham z irytacją, bo niewiele tutaj ma sens.
W niektórych sytuacjach ponad to, denerwuje mnie główna bohaterka książki. Czasem po prostu nie nadążałam za jej myśleniem.
Teraz postaram się bez spojlerowania :)
Bohaterka lubi 'X' a potem nagle 'Y'. Potem się dowiadujemy, że zawsze to będzie "X", pomimo tego, że ciągle widać jaki dobry kontakt ma z "Y" i neguje wszystko co robi "X", a potem nagle nienawidzimy "X", żeby znowu dać mu szansę. No ja wysiadam :)
Bo pomimo wielu książek, bardzo podobnych książek, o rozterkach sercowych to jednak jej decyzje są mało logiczne, a jej argumenty do mnie nie przemawiają.

Myślałam również, że rozumiem zamysł całej fabuły - Czerwoni ci niegodni władzy, Srebrni ci którzy mają siłę i inteligencję równą Bogom, wiec to oni rządzą. Jednak, pomimo wszystko, srebrni w całym Państwie, przedstawianym w książce są uważani przez autorkę, no cóż, za idiotów. Skoro widać jak niektóre postaci są złe, a jednak wszyscy widzą w nich dobro to jednak coś sugeruje nam albo wszechogarniającą ignorancję narodu, albo jej niskie IQ.

W skrócie.

Książkę można przeczytać. Proszę jednak nie nastawiać się na iponujący kunszt pióra na papierze, czy zrozumienie myśli głównej bohaterki. Szału nie ma.

Witam,

Jest to moja pierwsza opinia na portalu 'lubimyczytac', więc proszę o wyrozumiałość :)
Jestem osobą dorosłą - wspominam, bo może się to okazać kluczowe przy czytaniu mojej opinii na temat powyższej książki :)

No ale wróćmy do tematu.
Mam za sobą wiele przeczytanych książek młodzieżowych, przygodowych, fantastycznych...wydaje mi się, że umiem docenić to, co jest po...