Jesteśmy społecznością, która kocha książki

http://bialiwedrowcy.blogspot.com/

To moje pierwsze spotkanie z biografią i to nie byle jaką, bo opowiadającą o najbardziej skutecznym snajperze amerykańskiej armii. Chris Kyle opowiada swoją niezwykłą historię o męstwie, oddaniu i odwadze.

Zwykły chłopak z Teksasu, który chciał zostać kowbojem. Jego życie potoczyło się odrobinę inaczej i przystąpił od marynarki wojennej, a później do elitarnej jednostki Navi SEALs. Pomimo przeciwności nie poddał się i wypełnił postawiony sobie cel - zostanie SEALsem. Kiedy go wypełnił ochrona towarzyszy i oddanie się ojczyźnie stało się kolejnym. Z biegiem czasu zmieniał swoje postanowienia, ale w jednym się nie zmienił, pozostał wierny wartościom Bóg, rodzina ojczyzna. W trakcie służby współpracował z GROMem, co opisał na kartach książki.

Chris był niezwykłym człowiekiem - wierzący katolik, kochający mąż i ojciec oraz oddany kraju patriota. Ciężko w tych czasach spotkać równie dobrych i wiernych ideałom osób, jest ich coraz mniej, a opowieść o życiu Chrisa przywraca nadzieję w ludzi. Niestety Kyle zmarł w lutym 2013 roku, został zastrzelony przez żołnierza chorego psychicznie, któremu pomagał.

W lutym tego roku do kin weszła ekranizacja tej książki i życia Chrisa, którą wyreżyserował Clint Eastwood. Film jest świetny to książka opisuje przemianie jaką przechodzi żołnierz podczas misji i po powrocie z niej. To naprawdę bardzo dobra książka, którą trzeba przeczytać.

http://bialiwedrowcy.blogspot.com/

To moje pierwsze spotkanie z biografią i to nie byle jaką, bo opowiadającą o najbardziej skutecznym snajperze amerykańskiej armii. Chris Kyle opowiada swoją niezwykłą historię o męstwie, oddaniu i odwadze.

Zwykły chłopak z Teksasu, który chciał zostać kowbojem. Jego życie potoczyło się odrobinę inaczej i przystąpił od marynarki wojennej,...

http://bialiwedrowcy.blogspot.com/

23 stycznia swoją premierę miała książka Michała Gołkowskiego o dość niezwykłym tytule "Stalowe szczury". Do przeczytania jej zachęcił mnie nie tylko autor, tematyka, lecz także mój kumpel, wielki fan postapo. Z niecierpliwością czekałem aż skończy ją czytać i położę na niej swoje łapska, by wyruszyć razem z karną kompanią kapitana Reinhardta w okopy Wielkiej Wojny.

Wiosna 1922. Samobójcze natarcie na pozycje przeciwnika po raz kolejny prowadzi kapral Reinhardt, zwany "Herr Kapitän", w towarzystwie skazańców, dezerterów, podpalaczy i najgorszych szumowinach zesłanych na front, idących po niechybną śmierć. Oni są gotowi na wszystko. Zastanawialiście się do czego jest zdolny człowiek w obliczu śmierci? Z każdej strony otoczony ciałami poległych towarzyszy broni, gdzie krew miesza się z błotem, a ludzie zapominają o człowieczeństwie...

Jeśli miałbym w jednym słowem określić tą książkę, to na 100% byłby to realizm. Nietuzinkowe opisy zdarzeń, znakomite relacje z walk, to coś co w tej powieści jest normą. Niesamowicie realistyczne nakreślone postacie sprawiają, że czytelnik się do nich przywiązuję, moimi ulubieńcami byli oczywiście: niezniszczalny i widzący Śmierć - Reinhardt, oraz inteligentny i zawsze opanowany grenadier Otto, ciągle pykający swoją ukochaną fajkę.

Z wielką przyjemnością polecam tą książkę każdemu, jest naprawdę bardzo dobra, nie dawała o sobie zapomnieć, aż do jej skończenia, a teraz pozostaje czekać na kolejną część. Nie mogę się doczekać, z radością przyznaję jej 9.

http://bialiwedrowcy.blogspot.com/

23 stycznia swoją premierę miała książka Michała Gołkowskiego o dość niezwykłym tytule "Stalowe szczury". Do przeczytania jej zachęcił mnie nie tylko autor, tematyka, lecz także mój kumpel, wielki fan postapo. Z niecierpliwością czekałem aż skończy ją czytać i położę na niej swoje łapska, by wyruszyć razem z karną kompanią kapitana...

http://bialiwedrowcy.blogspot.com/

Zaraz po skończeniu pierwszego tomu, zabrałem się za drugi. Była to dobra decyzja, świat stworzony przez Ziemiańskiego pochłonął mnie i nie pozwalał zapomnieć o sobie, momentami ciężko było się oderwać. Co prawda nie jest to zbyt wybitne dzieło, ale potrafi zawładnąć wyobraźnia. Zapewne wieczorem ruszę z ostatnią częścią trylogii.

Nasza księżniczka kontynuuje podróż do Arkach, państwa w którym rządzą kobiety. Achaja wędruje po kraju i trafia do małej wsi, gdzie znajduje prace i dach nad głową. Jak można łatwo się tego domyślić nie trwa to długo. "Nie chcący" zabija jedną żołnierz (w wojsku również same baby) i za karę musi wstąpić do wojska i zająć miejsce nieboszczki.

Historia głównej bohaterki jest dość dobra, choć momentami naciągana. Bardzo mnie zasmucił fakt, że pozostałe postacie znikają i pojawiają się zaledwie w kilku rozdziałach, szkoda bo Sirius, Zaan i Meredith to naprawdę nieźle wykreowani bohaterowie. Mimo to książka trzyma poziom, braki wyrównuje tempo akcji i nieszablonowe rozwiązania. Ten tom, tak jak poprzedni zasłużył na 8.

http://bialiwedrowcy.blogspot.com/

Zaraz po skończeniu pierwszego tomu, zabrałem się za drugi. Była to dobra decyzja, świat stworzony przez Ziemiańskiego pochłonął mnie i nie pozwalał zapomnieć o sobie, momentami ciężko było się oderwać. Co prawda nie jest to zbyt wybitne dzieło, ale potrafi zawładnąć wyobraźnia. Zapewne wieczorem ruszę z ostatnią częścią trylogii.

Nasza...