Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Oceniłem na 6 -czyli jako dobra. Choć może w ogóle nie powinien tego robić. Książka zdecydowanie dla dzieci, lub młodzieży. Osobiście dziwi mnie zachwyt reszty użytkowników - ludzi, jak mniemam, w kwiecie wieku.

Oceniłem na 6 -czyli jako dobra. Choć może w ogóle nie powinien tego robić. Książka zdecydowanie dla dzieci, lub młodzieży. Osobiście dziwi mnie zachwyt reszty użytkowników - ludzi, jak mniemam, w kwiecie wieku.

Nie rozumiem dlaczego ta książka jest uważana za najgorszą z całej Trylogii. Domyślam się, że to przez zakończenie, które nie satysfakcjonuje, brak dopisku, że żyli długo i szczęśliwie, albo, że chociaż pogrobowy syn mścił się za sławetnego ojca i pociągnął sławny ród. Nic to! To Pan Wołodyjowski stał się moim cichym bohaterem, który wskazał ostatecznie gdzie leży i ile jest warta cnota. To tym fikcyjnym pułkownikiem i jego cudną Basieńką pokazał nam Sienkiewicz kim powinniśmy pragnąć zostać.
PS. Czy inni mężczyźni, tak jak ja, też oblali tę książkę w ciszy łzą?

Nie rozumiem dlaczego ta książka jest uważana za najgorszą z całej Trylogii. Domyślam się, że to przez zakończenie, które nie satysfakcjonuje, brak dopisku, że żyli długo i szczęśliwie, albo, że chociaż pogrobowy syn mścił się za sławetnego ojca i pociągnął sławny ród. Nic to! To Pan Wołodyjowski stał się moim cichym bohaterem, który wskazał ostatecznie gdzie leży i ile...

Smutny był to wiek XIX, kiedy to my Polacy ojczyzny nie mieliśmy, dociskani jeno przez obce potęgi patrzyliśmy jak co raz więcej z naszych rodaków z coraz większą lubością obcym hołdują obyczajom. I tu nagle pojawia się jak cud jakiś Trylogia. Boguojczyźniana do szpiku kości, która mówi wprost - bądź dumny ze swojej historii, ze swojego kraju, z tego tylko, że jesteś Polakiem. Teraz nie jesteśmy wstanie ocenić jak wiele musiała ona zrobić dla odzyskania niepodległości.

Smutny był to wiek XIX, kiedy to my Polacy ojczyzny nie mieliśmy, dociskani jeno przez obce potęgi patrzyliśmy jak co raz więcej z naszych rodaków z coraz większą lubością obcym hołdują obyczajom. I tu nagle pojawia się jak cud jakiś Trylogia. Boguojczyźniana do szpiku kości, która mówi wprost - bądź dumny ze swojej historii, ze swojego kraju, z tego tylko, że jesteś...

Kto rozkochał się w twórczości Sienkiewicza z radością siegnie do jego wczesnych dzieł, które jak się okazują - zapowiadają wielkość autora. Brak tu jeszcze monumentalności, ale jest typowa dla Sienkiewicza fantazja bohaterów i wielka miłość.

Kto rozkochał się w twórczości Sienkiewicza z radością siegnie do jego wczesnych dzieł, które jak się okazują - zapowiadają wielkość autora. Brak tu jeszcze monumentalności, ale jest typowa dla Sienkiewicza fantazja bohaterów i wielka miłość.

Po raz wtóry jestem w trakcie czytania Ogniem i mieczem i aż chce się krzyknąć "na pochybel wszystkim krytykom!". Trylogię generalnie można traktować jako baśń, gdzie jest czarne i białe, gdzie jak kochać to nad życie, gdzie ojczyzna to dobro nasze największe, gdzie męstwo i cnota największymi zaletami mężów a mądrość i skromność dam. Powieść wylewa patriotyzmem i jakoś tak się dziwnie i śmiesznie składa, że najbardziej krytykują tę książkę ci, co do Rzeplitej mają stosunek co najwyżej obojętny. Będzie dokazywał piszący swe pokrętne powieści Gombrowicz, że taniocha - taniocha to nie pilne studiowanie źródeł epoki, stylizacja języka, piękne opisy, wartka akcja, postacie, które się pamięta przez całe życie. Powieść ku pokrzepieniu serc, owszem, ale tych bijących dla Polski a nie ugrzęźniętych w bagnie indyferentnej moralności. Czołem Waćpanie i Waćpanowie!

Po raz wtóry jestem w trakcie czytania Ogniem i mieczem i aż chce się krzyknąć "na pochybel wszystkim krytykom!". Trylogię generalnie można traktować jako baśń, gdzie jest czarne i białe, gdzie jak kochać to nad życie, gdzie ojczyzna to dobro nasze największe, gdzie męstwo i cnota największymi zaletami mężów a mądrość i skromność dam. Powieść wylewa patriotyzmem i jakoś tak...

Czy to jest zła książka? Nie. Ale czy warto przeczytać? Ot człowiek pióra, z dobrym warsztatem napisał książkę a powinien był coś dużo krótszego. Czytanie się służy i ciężko na końcu powiedzieć, że jest się po przeczytaniu bogatszym.

Czy to jest zła książka? Nie. Ale czy warto przeczytać? Ot człowiek pióra, z dobrym warsztatem napisał książkę a powinien był coś dużo krótszego. Czytanie się służy i ciężko na końcu powiedzieć, że jest się po przeczytaniu bogatszym.

Fenomenalna podróż w czasy tak bliskie a tak skrajnie inne. Ziemia, na której żyje, jawi się tak obco. Słysząc ciągle gdzieś w tle bębny nadciagajacej katastrofy chłonąłrm każdą stronę książki.
Brak tu sympatii do Niemców. Wszak jest to subiektywna relacja.

Fenomenalna podróż w czasy tak bliskie a tak skrajnie inne. Ziemia, na której żyje, jawi się tak obco. Słysząc ciągle gdzieś w tle bębny nadciagajacej katastrofy chłonąłrm każdą stronę książki.
Brak tu sympatii do Niemców. Wszak jest to subiektywna relacja.

Parandowski po raz kolejny udowadania, że w temacie mitologii nie ma sobie w Polsce równego.

Parandowski po raz kolejny udowadania, że w temacie mitologii nie ma sobie w Polsce równego.

Książka idealna. Nie musi się podobać, ani czytać dobrze. To jest skarb, gdyby czytany częściej, uczyniłby świat lepszym.

Książka idealna. Nie musi się podobać, ani czytać dobrze. To jest skarb, gdyby czytany częściej, uczyniłby świat lepszym.

Ocena zaniżona. Książka pokazuje jak wiele odwołań do starożytnych mitów spotykamy na codzień. Wiadomo, nie jest to Parandowski, ale książka spełnia swoje zadanie jako odświeżenie wiedzy o mitach.

Ocena zaniżona. Książka pokazuje jak wiele odwołań do starożytnych mitów spotykamy na codzień. Wiadomo, nie jest to Parandowski, ale książka spełnia swoje zadanie jako odświeżenie wiedzy o mitach.

Jeżeli w liceum kochałeś się w Trylogii,to po przeczytaniu tej książki zrozumiesz, że Sienkiewicz nie ma monopolu na powieści o czasach szlacheckich. Złota Wolność to po prostu piękna książka, która potrafi wzruszyć.

Jeżeli w liceum kochałeś się w Trylogii,to po przeczytaniu tej książki zrozumiesz, że Sienkiewicz nie ma monopolu na powieści o czasach szlacheckich. Złota Wolność to po prostu piękna książka, która potrafi wzruszyć.

Chcialem wstawic 1, ale to juz by byla calkowita ignorancja dla wlozonej przez autora pracy w te ksiazke, oraz dla jej wartosci merytorycznej. Jednakze okropny, nieprzemyslany w swej formie i monotonny w tresci styl odrzuca na kilometr. A moze po prostu filozofia to nie moja dzialka?

Chcialem wstawic 1, ale to juz by byla calkowita ignorancja dla wlozonej przez autora pracy w te ksiazke, oraz dla jej wartosci merytorycznej. Jednakze okropny, nieprzemyslany w swej formie i monotonny w tresci styl odrzuca na kilometr. A moze po prostu filozofia to nie moja dzialka?