Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Pierwszy raz mam takie odczucia w stosunku do książki. "Cień wiatru" to poezja w prozie. Nikt nigdy tak pięknie nie pisał! Książka pochłonęła mnie bez reszty. Dźwięki z zewnątrz do mnie nie docierały, świat poza Barceloną nie istniał. I chociaż czytanie "Cienia wiatru" przypominało słuchanie muzyki: piękne frazy dźwięczały w głowie, wywołując radość i wrażenie, że oto ma się możliwość obcowania z czymś magicznym, niezwykłym, niedostępnym dla wszystkich, to jednocześnie czytałam książkę bardzo wolno, delektując się każdym zdaniem, ponieważ nie chciałam żeby się skończyła! Pierwszy raz 500 stronicowa książka wydała mi się za cienka!

Pierwszy raz mam takie odczucia w stosunku do książki. "Cień wiatru" to poezja w prozie. Nikt nigdy tak pięknie nie pisał! Książka pochłonęła mnie bez reszty. Dźwięki z zewnątrz do mnie nie docierały, świat poza Barceloną nie istniał. I chociaż czytanie "Cienia wiatru" przypominało słuchanie muzyki: piękne frazy dźwięczały w głowie, wywołując radość i wrażenie, że oto ma...