Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Cudowna książka. Bardzo pouczająca. Sięgnęłam po nią z powodu świetnych opinii i się nie zawiodłam. Książka opowiada o czasie, który jest nam policzony. Nie mamy wpływu na to ile go dostaniemy, ale mamy wpływ na to jak go wykorzystamy. Nigdy nie jest za późno ani za wcześnie, zawsze jest wtedy kiedy trzeba. Musimy nauczyć się doceniać życie, które dostaliśmy oraz, które jest wielkim darem. Naprawdę polecam, jest warta wykorzystania CZASU.

Cudowna książka. Bardzo pouczająca. Sięgnęłam po nią z powodu świetnych opinii i się nie zawiodłam. Książka opowiada o czasie, który jest nam policzony. Nie mamy wpływu na to ile go dostaniemy, ale mamy wpływ na to jak go wykorzystamy. Nigdy nie jest za późno ani za wcześnie, zawsze jest wtedy kiedy trzeba. Musimy nauczyć się doceniać życie, które dostaliśmy oraz, które...

Wymęczyłam. Nareszcie. Cóż mogę powiedzieć? Jak prawie każda lektura i ta mnie nie zachwyciła. Z tekstu niekiedy nic nie rozumiałam i musiałam się posiłkować opracowaniem. W samej koncepcji nie widzę nic czym można byłoby się zachwycać.

Wymęczyłam. Nareszcie. Cóż mogę powiedzieć? Jak prawie każda lektura i ta mnie nie zachwyciła. Z tekstu niekiedy nic nie rozumiałam i musiałam się posiłkować opracowaniem. W samej koncepcji nie widzę nic czym można byłoby się zachwycać.

Książkę pochłonęłam jednym tchem. Z początku byłam nastawiona do niej sceptycznie. Bo cóż ciekawego może być w przeszłości, w małej estońskiej wsi? Jakże się myliłam! "Oczyszczenie" jest pisane z dwóch perspektyw - Aliide i Zary. Z pozoru nic ich nie łączy, a jednak mają wiele wspólnego. Obie zostały skrzywdzone przez los, obie mają coś do ukrycia... Książka porusza serce, naprawdę polecam!

Książkę pochłonęłam jednym tchem. Z początku byłam nastawiona do niej sceptycznie. Bo cóż ciekawego może być w przeszłości, w małej estońskiej wsi? Jakże się myliłam! "Oczyszczenie" jest pisane z dwóch perspektyw - Aliide i Zary. Z pozoru nic ich nie łączy, a jednak mają wiele wspólnego. Obie zostały skrzywdzone przez los, obie mają coś do ukrycia... Książka porusza serce,...

Książka nudziła mnie od początku. Tematem przewodnim są OGROMNE PROBLEMY Moi. Problemy te sprowadzają się głównie do ubrań od znanych projektantów i mężczyzn. Książka jest lekka i raczej nie skłania do głębszych przemyśleń. Może jedynie uczy nas czego powinniśmy się wystrzegać w życiu. Nie porwała mnie, po kilku miesiącach nareszcie przez nią przebrnęłam. Choć muszę przyznać, że ostatnia strona "Kilka rzeczy, które chcę odwołać" wywołało uśmiech na mojej twarzy. Plusem jest ładna, twarda okładka ;))

Książka nudziła mnie od początku. Tematem przewodnim są OGROMNE PROBLEMY Moi. Problemy te sprowadzają się głównie do ubrań od znanych projektantów i mężczyzn. Książka jest lekka i raczej nie skłania do głębszych przemyśleń. Może jedynie uczy nas czego powinniśmy się wystrzegać w życiu. Nie porwała mnie, po kilku miesiącach nareszcie przez nią przebrnęłam. Choć muszę...

Świetna książka. Jedna z najlepszych jakie dotąd przeczytałam. Ukazuje przemyślenia córki po śmierci matki, która za życia była dla niej tylko sprzątaczką i kucharką. Jednak po śmierci bohaterka dostrzega w matce nie tylko robola, ale także osobę samotną i opuszczoną mimo najbliższych wokół. Książka zawiera także skłaniające do refleksji stosunki młodzieży w PRL-u. Naprawdę warto przeczytać. Polecam!

Świetna książka. Jedna z najlepszych jakie dotąd przeczytałam. Ukazuje przemyślenia córki po śmierci matki, która za życia była dla niej tylko sprzątaczką i kucharką. Jednak po śmierci bohaterka dostrzega w matce nie tylko robola, ale także osobę samotną i opuszczoną mimo najbliższych wokół. Książka zawiera także skłaniające do refleksji stosunki młodzieży w PRL-u. Naprawdę...

Ciekawa, odstresowująca, idealna dla nastolatki

Ciekawa, odstresowująca, idealna dla nastolatki

Najsłabsza książka Emily Giffin. Mimo,że uwielbiam tą autorkę, ta książka mnie nie zachwyciła. Bohater jest dla mnie niezrównoważony psychicznie. Mówi kochance, że ją kocha, a za chwilę wraca do żony i wmawia jej,że tamta dla Niego nic nie znaczy i żałuje. Nie ma dla niego znaczenia,że przed chwilą mówił Valerie,że najchętniej znów wróciłby z nią do łóżka. Żałosne.

Najsłabsza książka Emily Giffin. Mimo,że uwielbiam tą autorkę, ta książka mnie nie zachwyciła. Bohater jest dla mnie niezrównoważony psychicznie. Mówi kochance, że ją kocha, a za chwilę wraca do żony i wmawia jej,że tamta dla Niego nic nie znaczy i żałuje. Nie ma dla niego znaczenia,że przed chwilą mówił Valerie,że najchętniej znów wróciłby z nią do łóżka. Żałosne.