Jesteśmy społecznością, która kocha książki

"Wmawianie sobie, że się coś powinno, to rodzaj skrywanej przemocy. Każemy sobie robić coś, czego robić nie chcemy, czuć coś, czego nie czujemy, czy wreszcie- być kimś, kim nie jesteśmy."

Bądźmy sobą i akceptujmy siebie takim jakim jesteśmy. Nie oszukujmy się, że wiecej pieniędzy dam nam szczęście wieczne, że jak zmusimy siebie do zasuwania na siłowni 6 razy w tygodniu po 3h, to będziemy mieć piękne ciało i zaakceptujemy siebie, a cały świat zacznie nas kochać. Lub, że pożeranie tony słodyczy sprawi, że smutki znikną. Że mąż przestanie pić, bo nas kocha... Nie uzależniajmy naszego szczęścia od innych, od rzeczy czy stanów. Bądźmy w kontakcie ze swoim wnętrzem i potrzebami, które mamy. Nic na siłę. Kochaj siebie takim jakim jesteś.

"Wmawianie sobie, że się coś powinno, to rodzaj skrywanej przemocy. Każemy sobie robić coś, czego robić nie chcemy, czuć coś, czego nie czujemy, czy wreszcie- być kimś, kim nie jesteśmy."

Bądźmy sobą i akceptujmy siebie takim jakim jesteśmy. Nie oszukujmy się, że wiecej pieniędzy dam nam szczęście wieczne, że jak zmusimy siebie do zasuwania na siłowni 6 razy w tygodniu po...

Ta książka pomogła mi w odnalezieniu swojego wewnętrznego dziecka, które jest tak fantastyczne, że cieszę się nim każdego dnia. Dziękuję autorowi za szansę, za pomoc na drodzę do akceptacji samej siebie.

Ta książka pomogła mi w odnalezieniu swojego wewnętrznego dziecka, które jest tak fantastyczne, że cieszę się nim każdego dnia. Dziękuję autorowi za szansę, za pomoc na drodzę do akceptacji samej siebie.

Droga Romeczko, Choć ja wojny nie zaznałam to piekło mojego dzieciństwa sprawia, że bardzo utożzsamiam się, z tą małą dziewczyną, z Twojej powieści.

Teraz niby dorosła, a zagubiona, lękliwa

ale może to ja dla siebie sama jestem happy endem....

Droga Romeczko, Choć ja wojny nie zaznałam to piekło mojego dzieciństwa sprawia, że bardzo utożzsamiam się, z tą małą dziewczyną, z Twojej powieści.

Teraz niby dorosła, a zagubiona, lękliwa

ale może to ja dla siebie sama jestem happy endem....

Jak zwykle Zafon zabrał mnie w podróż do pięknej ale i tajemnicznej Barcelony. Choć byłam tam wiele lat temu, dzięki tej powieści znowu przechadzam się tymi małymi starymi uliczkami, spaceruję po Rambli i porcie.

Ale ta Barcelona w świecie Zafona potrafi być mrocza i nosi w sobie tajemnice i śmierć. I choć miło odwiedzić na nowo rodzinę Sempre - to trudno jest przejść obojętnie obok smutku jaki noszą w sobie.

A w tym wszytskim najważniejsza jest literatura i jej piękno. I tak ksiązką jest na to podójnym dowodem!

Jak zwykle Zafon zabrał mnie w podróż do pięknej ale i tajemnicznej Barcelony. Choć byłam tam wiele lat temu, dzięki tej powieści znowu przechadzam się tymi małymi starymi uliczkami, spaceruję po Rambli i porcie.

Ale ta Barcelona w świecie Zafona potrafi być mrocza i nosi w sobie tajemnice i śmierć. I choć miło odwiedzić na nowo rodzinę Sempre - to trudno jest przejść...

Nigdy nie pomyślałam o zwyczajnym, niemieckim obywatelu w trakcie wojny. O tym, że tam też była wojna, ginęli ludzie, tracono bliskich. "Złodziejka Książek" "uczłowieczyła" mi Niemca okresu II wojny światowej. Nie wszyscy kochali Hitlera. Nie wszyscy byli gotowani za niego ginąć, a zginąć musieli. Wzruszająca, piękna opowieść.

Nigdy nie pomyślałam o zwyczajnym, niemieckim obywatelu w trakcie wojny. O tym, że tam też była wojna, ginęli ludzie, tracono bliskich. "Złodziejka Książek" "uczłowieczyła" mi Niemca okresu II wojny światowej. Nie wszyscy kochali Hitlera. Nie wszyscy byli gotowani za niego ginąć, a zginąć musieli. Wzruszająca, piękna opowieść.

Niesamowita. Zaczyna sie jak opowieść dla nastolatków, przeradzajac sie w horror, thriller, romans oraz kryminał. "Cień wiatru" to cudowna mieszanka wielu rodzajów literatury. W każdej z nich autor posiada wyjątkowy kunszt. Jestem zaczarowana. Zakochana. Polecam z czystym sercem.

Niesamowita. Zaczyna sie jak opowieść dla nastolatków, przeradzajac sie w horror, thriller, romans oraz kryminał. "Cień wiatru" to cudowna mieszanka wielu rodzajów literatury. W każdej z nich autor posiada wyjątkowy kunszt. Jestem zaczarowana. Zakochana. Polecam z czystym sercem.

Początkowo mój stosunek do literatury fantasy był raczej niechętny. Pierwszy tom dzieła G.R.R. Martina zmienił całkiem moj pogląd na ten rodziaj literatury. Gra o Tron to wyjątkowa opowieść. Polecam serdecznie

Początkowo mój stosunek do literatury fantasy był raczej niechętny. Pierwszy tom dzieła G.R.R. Martina zmienił całkiem moj pogląd na ten rodziaj literatury. Gra o Tron to wyjątkowa opowieść. Polecam serdecznie

Harry Potter, czarodziej, sprawił,że kilka lat temu rozsmakowałam się w magicznym smaku literatury. Dzięki niemu pokochałam czytanie najbardziej na świecie. Dzięki Ci za to ;)

Harry Potter, czarodziej, sprawił,że kilka lat temu rozsmakowałam się w magicznym smaku literatury. Dzięki niemu pokochałam czytanie najbardziej na świecie. Dzięki Ci za to ;)

Harry Potter, czarodziej, sprawił,że kilka lat temu rozsmakowałam się w magicznym smaku literatury. Dzięki niemu pokochałam czytanie najbardziej na świecie. Dzięki Ci za to ;)

Harry Potter, czarodziej, sprawił,że kilka lat temu rozsmakowałam się w magicznym smaku literatury. Dzięki niemu pokochałam czytanie najbardziej na świecie. Dzięki Ci za to ;)

Harry Potter, czarodziej, sprawił,że kilka lat temu rozsmakowałam się w magicznym smaku literatury. Dzięki niemu pokochałam czytanie najbardziej na świecie. Dzięki Ci za to ;)

Harry Potter, czarodziej, sprawił,że kilka lat temu rozsmakowałam się w magicznym smaku literatury. Dzięki niemu pokochałam czytanie najbardziej na świecie. Dzięki Ci za to ;)

Harry Potter, czarodziej, sprawił,że kilka lat temu rozsmakowałam się w magicznym smaku literatury. Dzięki niemu pokochałam czytanie najbardziej na świecie. Dzięki Ci za to ;)

Harry Potter, czarodziej, sprawił,że kilka lat temu rozsmakowałam się w magicznym smaku literatury. Dzięki niemu pokochałam czytanie najbardziej na świecie. Dzięki Ci za to ;)

Harry Potter, czarodziej, sprawił,że kilka lat temu rozsmakowałam się w magicznym smaku literatury. Dzięki niemu pokochałam czytanie najbardziej na świecie. Dzięki Ci za to ;)

Harry Potter, czarodziej, sprawił,że kilka lat temu rozsmakowałam się w magicznym smaku literatury. Dzięki niemu pokochałam czytanie najbardziej na świecie. Dzięki Ci za to ;)

Harry Potter, czarodziej, sprawił,że kilka lat temu rozsmakowałam się w magicznym smaku literatury. Dzięki niemu pokochałam czytanie najbardziej na świecie. Dzięki Ci za to ;)

Harry Potter, czarodziej, sprawił,że kilka lat temu rozsmakowałam się w magicznym smaku literatury. Dzięki niemu pokochałam czytanie najbardziej na świecie. Dzięki Ci za to ;)

Naprawde lubię takie dziwne opowieści. Pokazujące jak niezbadana i głęboka jest natura ludzka... Wyśmienita powieść.

Naprawde lubię takie dziwne opowieści. Pokazujące jak niezbadana i głęboka jest natura ludzka... Wyśmienita powieść.

dobrze napisana opowieśc, w dobrym stylu na dobrym poziomie.

dobrze napisana opowieśc, w dobrym stylu na dobrym poziomie.

Typowa dla Puzo powieść. Typowo dobra.

Typowa dla Puzo powieść. Typowo dobra.

Klasyka.

Klasyka.

Bardzo słaba ksiązka, która miała prawdopodobnie być powieścią sensacyjną, miała wzbudzac napięcie... niestety to tylko założenia. Banalna, prosta fabuła. Zakończenie do przewidzenia.

Bardzo słaba ksiązka, która miała prawdopodobnie być powieścią sensacyjną, miała wzbudzac napięcie... niestety to tylko założenia. Banalna, prosta fabuła. Zakończenie do przewidzenia.

Arcydzieło. Książka zawsze autentyczna. Zawsze na czasie. Smutna lecz prawdziwa rzecz o złej, słabej i mrocznej stronie człowieka.

Arcydzieło. Książka zawsze autentyczna. Zawsze na czasie. Smutna lecz prawdziwa rzecz o złej, słabej i mrocznej stronie człowieka.

Książka wybitna. Opowiada tragiczną historię, bo jak inaczej nazwać dorastanie w gettcie. Opowiada historie tragicznie autentyczną, kruchą ale brutalną. I co najprawdziwsze ta historia jest autentyczna. To sprawia, że czyta się ją z bólem w sercu, ze łzami w oczach. Wojna, getto przez pryzmat dziecka porusza do głębi. Ksiązka ta nie jest opowiedziana w języku arcyliterackim, ale to o czym opowiada nie było literackie...

Książka wybitna. Opowiada tragiczną historię, bo jak inaczej nazwać dorastanie w gettcie. Opowiada historie tragicznie autentyczną, kruchą ale brutalną. I co najprawdziwsze ta historia jest autentyczna. To sprawia, że czyta się ją z bólem w sercu, ze łzami w oczach. Wojna, getto przez pryzmat dziecka porusza do głębi. Ksiązka ta nie jest opowiedziana w języku...