Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Po Gadkę sięgnąłem zachęcony Babelem tego samego autora, który całkiem przypadł mi do gustu. Gadka niestety mnie wymęczyła. Jest to raczej zbiór ciekawostek, przemieszanych ze sobą najróżniejszych tematów bez szerszego kontekstu. Długie, bardziej szczegółowe rozdziały Babelu zastąpiły rozdziały-anegdotki, czasami nie sięgające więcej niż trzech stron.

Po Gadkę sięgnąłem zachęcony Babelem tego samego autora, który całkiem przypadł mi do gustu. Gadka niestety mnie wymęczyła. Jest to raczej zbiór ciekawostek, przemieszanych ze sobą najróżniejszych tematów bez szerszego kontekstu. Długie, bardziej szczegółowe rozdziały Babelu zastąpiły rozdziały-anegdotki, czasami nie sięgające więcej niż trzech stron.

Panie Ola i Patrycja niewątpliwie wykonały odważną pracę, wchodząc w środowisko nastawione do nich nieprzychylnie w najlepszym wypadku. Dla kogoś nie poruszającego się w sferze internetowych subkultur i problemów społecznych może być to rzeczywiście dość szokujący i poszerzający horyzonty materiał, niemniej nie znalazłem tam niczego co pogłębiłoby jakoś ogólnie dostępną wiedzę na temat, rozsianą już od dawna po zakamarkach internetu. Jest to raczej przegląd i zapis podróży przez środowisko autorek, niż reportaż.

Zabrakło mi dokładniejszej analizy zjawiska, prób dotarcia do przyczyn, możliwych rozwiązań. Cała książka sprawia wrażenie jednak pisanej pod tezę, brak tutaj odcieni szarości - przegrywi vs. nauka, z oczywistym wskazaniem wyższości tej drugiej, to jedna z głównych osi dla treści książki, historie inceli pokazane są dość klatkowo i chociaż autorki oddają im okazjonalnie głos, ich narracja przygniata go swoim ciężarem. Być może książka nie miała nigdy być obiektywnym, chłodnym reportażem, natomiast nie potrzeba oczu łowcy i wyższego wykształcenia, żeby dostrzec wszystkie drobne i subtelne (jak i te mniej subtelne) złośliwości pod adresem portretowanego środowiska, które naprawdę są zbędne w książce aspirującej do miana reportażu.

Panie Ola i Patrycja niewątpliwie wykonały odważną pracę, wchodząc w środowisko nastawione do nich nieprzychylnie w najlepszym wypadku. Dla kogoś nie poruszającego się w sferze internetowych subkultur i problemów społecznych może być to rzeczywiście dość szokujący i poszerzający horyzonty materiał, niemniej nie znalazłem tam niczego co pogłębiłoby jakoś ogólnie dostępną...

Generalnie to była przyjemna lektura, chociaż obok interesujących zwrotów akcji w "części kosmicznej" książki i paru świeżych pomysłów podpartych solidną nauką, czytelnik powinien nastawić się na żarty głównego bohatera będące mentalnie na poziomie szkoły podstawowej, nadużywanie słów "zaraz" i "chwileczkę", oraz zupełnie naiwnej koncepcji Rocky'ego i Stratt, dwójki bohaterów, których nijak nie mogę wyobrazić sobie funkcjonujących jak to opisano w książce, chociaż ten pierwszy nadal budzi sympatię. Dla mnie było to lekkie sf do podróży, z przyjemną i naukowo poprawną, chociaż nieco naiwną fabułą.

O ile na miejscami naciąganą fabułę można przymknąć oko, to ciężko je przymknąć na ilość literówek i błędów edytorskich w polskim wydaniu. Korekcie z wydawnictwa Akurat należy się sroga nagana - literówki plenią się na niemal każdej stronie, po kilku pierwszych rozdziałach pogodziłem się z tym, że brakujące lub nadmiarowe literki nie opuszczą mnie do końca lektury, tak samo jak znikające lub powtórzone słowa, błędne formy gramatyczne czy czasami nawet przekręcone zdania, mające w efekcie zupełnie inne znaczenie niż w oryginale. Jakąś formę błędu językowego można znaleźć na niemal każdej stronie, jestem zupełnie pewny, że cała moja biblioteczka łącznie nie zawiera tylu "kwiatków" i przeinaczeń co Projekt Hail Mary - osobiście będę szczególnie ostrożny przed sięgnięciem po jakąkolwiek kolejną książkę wypuszczoną nakładem Akurat.

Generalnie to była przyjemna lektura, chociaż obok interesujących zwrotów akcji w "części kosmicznej" książki i paru świeżych pomysłów podpartych solidną nauką, czytelnik powinien nastawić się na żarty głównego bohatera będące mentalnie na poziomie szkoły podstawowej, nadużywanie słów "zaraz" i "chwileczkę", oraz zupełnie naiwnej koncepcji Rocky'ego i Stratt, dwójki...