Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Dawno, dawno temu zostałam absolutnie kupiona przez filmową realizację tej powieści - za humor, za klimat, za jeden z nielicznych filmów o kosmosie, w których NIKT NIE UMIERA.

W końcu więc przyszedł czas na zmierzenie się z książką, którą co chwilę przestawiałam z kąta w kąt, bo nie było na nią miejsca w swoim życiu. Słyszałam bowiem głosy, że jest dużo bardziej techniczna, a co za tym idzie, dużo trudniejsza w percepcji.

Moje obawy okazały się jednak nieuzasadnione, bo jeśli sytuacji nie ratowały pełne humoru wyjaśnienia głównego bohatera, to radziły sobie z tym naprawdę dobrze skonstruowane przypisy.

Przy lekturze bawiłam się naprawdę dobrze, niejednokrotnie też uśmiałam się do łez.

Dawno, dawno temu zostałam absolutnie kupiona przez filmową realizację tej powieści - za humor, za klimat, za jeden z nielicznych filmów o kosmosie, w których NIKT NIE UMIERA.

W końcu więc przyszedł czas na zmierzenie się z książką, którą co chwilę przestawiałam z kąta w kąt, bo nie było na nią miejsca w swoim życiu. Słyszałam bowiem głosy, że jest dużo bardziej...

TEN SUSPENS. TEN ABSOLUTNY BRAK WYOBRAŹNI HISTORYCZNEJ.

O bogowie, ta powieść, do której rzekomo został zrobiony risercz, jak się patrzy, była tak głupio-nawina, że aż mi żal napisać cokolwiek więcej, niech autorka dalej żyje sobie w tej swojej bańce mydlanej bez kleszczy.

Tylko niech może przestanie pisać...

TEN SUSPENS. TEN ABSOLUTNY BRAK WYOBRAŹNI HISTORYCZNEJ.

O bogowie, ta powieść, do której rzekomo został zrobiony risercz, jak się patrzy, była tak głupio-nawina, że aż mi żal napisać cokolwiek więcej, niech autorka dalej żyje sobie w tej swojej bańce mydlanej bez kleszczy.

Tylko niech może przestanie pisać...

Piękna i Bestia w konwencji Labiryntu fauna? Poproszą!

Sięgałam po tę książkę pełna sceptycyzmu - Piękna i Bestia to bajka mojego dzieciństwa i za nic nie umiałam pozbyć się obaw, że moje dorosłe ja nie zakocha się ponownie w tym motywie.

Tymczasem... przepadłam.

Dwór cierni i róż ma w sobie wiele magii baśniowego pierwowzoru, ale jest to magia obdarta ze złudzeń - brutalna, budząca grozę, nieprzewidywalna.

Taka jest także Feyra, tacy są Tamlin i Lucien - wszyscy bohaterowie zdają się żyć własnym życiem. Ich wybory i decyzje są nieoczywiste, co nadaje im trójwymiarowości tak wielkiej, że czytelnik doświadcza przez nich całego spektrum emocji - nie zawsze zgadzałam się z decyzjami bohaterki(czasami miałam ochotę zwyczajnie jej przywalić, tak między nami), często denerwował mnie Lucien(a jego chwycić za kudły), wciąż nie rozumiem motywacji Rhysa(wciąż uważam, że jego głowa wygrywałaby piękną melodię przy spotkaniu ze ścianą ♥), ale... Takich ich właśnie pokochałam, tacy cudownie nieidealni bohaterowie skradli moje serce.

Autorkę należy pochwalić także za genialne operowanie czasem - fabuła była tak przestrzenna, że aż miło obserwowało się coś tak prozaicznego, jak uczucie rodzące się między Feyrą a Tamlinem.

A nawiązania do baśni? Fantastyczne, byłam szczerze oczarowana momentem, w którym bohaterce wydaje się, że ojciec przybył jej na ratunek, a okazało się, że to jedynie część kolorytu lokalnego Prythianu!


Mam małe uwagi jedynie, do momentu ożywienia i przemiany Feyry, ale cóż... mogliśmy się tego spodziewać.

Piękna i Bestia w konwencji Labiryntu fauna? Poproszą!

Sięgałam po tę książkę pełna sceptycyzmu - Piękna i Bestia to bajka mojego dzieciństwa i za nic nie umiałam pozbyć się obaw, że moje dorosłe ja nie zakocha się ponownie w tym motywie.

Tymczasem... przepadłam.

Dwór cierni i róż ma w sobie wiele magii baśniowego pierwowzoru, ale jest to magia obdarta ze złudzeń -...