Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Historia trochę przewidywalna, choć zdarzają się zaskoczenia. Miło wszystko, dobrze napisana książka, szybko się czyta ze względu na język, którym posługuje się autorka.

Historia trochę przewidywalna, choć zdarzają się zaskoczenia. Miło wszystko, dobrze napisana książka, szybko się czyta ze względu na język, którym posługuje się autorka.

W książce absurd goni absurd. Poza tym bardzo irytująca bohaterka, a wiele wątków niepotrzebnych. Pierwsza książka autora i raczej ostatnia, styl również mi nie podszedł.

W książce absurd goni absurd. Poza tym bardzo irytująca bohaterka, a wiele wątków niepotrzebnych. Pierwsza książka autora i raczej ostatnia, styl również mi nie podszedł.

Niezbyt rozumiem tak wysoką ocenę. Książka przewidywalna, nie mogłam się doczekać końca, które również było niepotrzebne.

Niezbyt rozumiem tak wysoką ocenę. Książka przewidywalna, nie mogłam się doczekać końca, które również było niepotrzebne.

Strasznie rozwleczona, miałam wrażenie ze autor pisał tylko po to żeby zapełnić strony tekstem. Bardzo dużo niepotrzebnych, nic nie wnoszących opisów osób, które nic nie znaczyły w całej historii. Dużo porównań dotyczących przedmiotów, które również nie miały znaczenia. Bywały strony, na które tylko rzucałam okiem, nie wczytując się w nie dokładnie. 3/10 za ładne budowanie zdań i za debiut. Może następnym razem będzie lepiej.

Strasznie rozwleczona, miałam wrażenie ze autor pisał tylko po to żeby zapełnić strony tekstem. Bardzo dużo niepotrzebnych, nic nie wnoszących opisów osób, które nic nie znaczyły w całej historii. Dużo porównań dotyczących przedmiotów, które również nie miały znaczenia. Bywały strony, na które tylko rzucałam okiem, nie wczytując się w nie dokładnie. 3/10 za ładne budowanie...

No, może jakbym miała 16 lat to byłaby ciekawsza. Rozwleczona, przewidywalna, były momenty gdzie po prostu omiatałam strony wzrokiem bo nie wnosiły nic do historii. Przeciętna.

No, może jakbym miała 16 lat to byłaby ciekawsza. Rozwleczona, przewidywalna, były momenty gdzie po prostu omiatałam strony wzrokiem bo nie wnosiły nic do historii. Przeciętna.

w zasadzie od połowy książki już wiedziałam kto i co :) niby dobrze się czyta, ale jednak jakaś taka akcja rozwleczona

w zasadzie od połowy książki już wiedziałam kto i co :) niby dobrze się czyta, ale jednak jakaś taka akcja rozwleczona

Nie rozumiem zachwytów nad ta książką. Od połowy nie mogłam się doczekać, aż skończę ją czytać. W zasadzie to był pamiętnik autorki skierowany do faceta, z którym ją coś łączyło. Już nie mogłam znieść tego "To mogliśmy być my....", "Pamiętasz...?", "Chciałbyś, żebym to wtedy powiedziała....?". Nic specjalnego.

Nie rozumiem zachwytów nad ta książką. Od połowy nie mogłam się doczekać, aż skończę ją czytać. W zasadzie to był pamiętnik autorki skierowany do faceta, z którym ją coś łączyło. Już nie mogłam znieść tego "To mogliśmy być my....", "Pamiętasz...?", "Chciałbyś, żebym to wtedy powiedziała....?". Nic specjalnego.

Dawno nie mogłam się oprzeć zaprzestaniu czytania książki. Moja pierwsza książka Remigiusza Mroza i na pewno nie ostatnia.

Dawno nie mogłam się oprzeć zaprzestaniu czytania książki. Moja pierwsza książka Remigiusza Mroza i na pewno nie ostatnia.

Książka rozwleczona, nudna, niektóre wątki kompletnie niepotrzebne - nic nie wnosiły do książki. Dawno nie czytałam książki polskiego pisarza i niestety ten mnie nie przekonał… Rodzaj książki jako kryminału traci tutaj na znaczeniu

Książka rozwleczona, nudna, niektóre wątki kompletnie niepotrzebne - nic nie wnosiły do książki. Dawno nie czytałam książki polskiego pisarza i niestety ten mnie nie przekonał… Rodzaj książki jako kryminału traci tutaj na znaczeniu

Nie rozumiem tak wysokiej oceny. Praktycznie środek książki był niepotrzebny. Czekałam aż się skończy. Banalna puenta.

Nie rozumiem tak wysokiej oceny. Praktycznie środek książki był niepotrzebny. Czekałam aż się skończy. Banalna puenta.

co prawda przeczytałam tylko jedną trzecią książki, ale strasznie mnie nudziła. Mając porównanie do serii napisanej przez autorkę - Rizoli i Isles - ta wypada bardzo blado.

co prawda przeczytałam tylko jedną trzecią książki, ale strasznie mnie nudziła. Mając porównanie do serii napisanej przez autorkę - Rizoli i Isles - ta wypada bardzo blado.

Ogólnie fajna historia, ale odrobinę za długa. Niepotrzebne jakieś 40 stron książki, bo bohaterka tylko wychodziła z pokoju j płakała.

Ogólnie fajna historia, ale odrobinę za długa. Niepotrzebne jakieś 40 stron książki, bo bohaterka tylko wychodziła z pokoju j płakała.

Napisana bardzo przyjemnym językiem, szybko się czyta. Tyle, że trochę przewidywalna.

Napisana bardzo przyjemnym językiem, szybko się czyta. Tyle, że trochę przewidywalna.

nie da się oderwać.

nie da się oderwać.

"Igrzyska śmierci"? Fenomenalna książka.
Następczyni "W pierścieniu ognia" również bardzo dobra lektura. Co prawda akcja rozkręciła się od setnej strony, ale jednak.
I został "Kosogłos". Niestety, ale w ogóle nie spełnił oczekiwań. Kilka ciekawych akcji, ale na tym koniec. Dałam "przeciętna", bo jednak mam sentyment do wszystkich 3 części, ale wrażenie odniosłam takie, że książka została napisana na siłę. Czytałam bez jakichkolwiek emocji, nie zaparła mi tchu na pewno.

"Igrzyska śmierci"? Fenomenalna książka.
Następczyni "W pierścieniu ognia" również bardzo dobra lektura. Co prawda akcja rozkręciła się od setnej strony, ale jednak.
I został "Kosogłos". Niestety, ale w ogóle nie spełnił oczekiwań. Kilka ciekawych akcji, ale na tym koniec. Dałam "przeciętna", bo jednak mam sentyment do wszystkich 3 części, ale wrażenie odniosłam takie, że...