Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Po trzeciej części serii straciłam nadzieję, że czwarta będzie lepsza. Każda następna część była coraz słabsza, a trzecia strasznie mnie rozczarowała. Ale z reguły mam tak, że jak już zacznę serię to muszę ją skończyć. Dałam szansę i na szczęście nie zawiodłam się. W końcu kryminał z krwi i kości. Trochę mu brakuje do tego idealnego (chodzi tu o końcówkę), ale czytało się przyjemnie, szybko, żadnych dłużyzn.

Po trzeciej części serii straciłam nadzieję, że czwarta będzie lepsza. Każda następna część była coraz słabsza, a trzecia strasznie mnie rozczarowała. Ale z reguły mam tak, że jak już zacznę serię to muszę ją skończyć. Dałam szansę i na szczęście nie zawiodłam się. W końcu kryminał z krwi i kości. Trochę mu brakuje do tego idealnego (chodzi tu o końcówkę), ale czytało się...

Jak do tej pory najsłabsza pozycja autorów. Lubię kryminały z rozbudowanym tłem obyczajowym, ale to już była lekka przesada. Z nadmiaru w pewnym momencie miałam wrażenie, że nie czytam w ogóle kryminału. Śledztwo przez 3/4 książki w ogóle nie szło do przodu. Poza tym, naprawdę ciężko jest dla mnie czytać książkę, której głównego bohatera nie dam rady polubić. A w tej części Sebastian wybitnie się o to postarał. Może autorzy mieli w zamyśle stworzenie takiego bohatera, ale to jakoś do mnie nie przemawia. W kryminałach są tacy, którzy nie do końca postępują jak byśmy tego chcieli, denerwują, mamy ich czasem dosyć, ale mimo wszystko czuje się do nich jakąś sympatię. W przypadku tej pozycji tak niestety u mnie nie ma.

Jak do tej pory najsłabsza pozycja autorów. Lubię kryminały z rozbudowanym tłem obyczajowym, ale to już była lekka przesada. Z nadmiaru w pewnym momencie miałam wrażenie, że nie czytam w ogóle kryminału. Śledztwo przez 3/4 książki w ogóle nie szło do przodu. Poza tym, naprawdę ciężko jest dla mnie czytać książkę, której głównego bohatera nie dam rady polubić. A w tej części...

Mam wrażenie, a wręcz jestem tego pewna, że z każdą częścią czuję się co raz bardziej wciągnięta :-) przyznam szczerze, że poprzednie części serii o Lipowie nie zrobiły na mnie takiego wrażenie jak się spodziewałam, choć nie mówię, że nie były dobre (7/10). Obawiałam się, że wszystkie części takie będą-po prostu dobre. A tu zaskoczenie! Myślałaam, że po przeczytaniu książek autorstwa Tess Gerritsen i Camilli Lackberg nic mnie już tak nie zachwyci :) ale nie! Oprócz bardzo częstych zwrotów akcji, mnóstwa szczegółów, które później mają duże znaczenie, w książkach Pani Katarzyny Puzyńskiej bardzo podoba mi się, że autorka zdaje sobie sprawę z obecności wielu wątków i stara się, żeby czytelnik o niczym nie zapomniał :-) w wielu książkach, które czytałam nie było tego i bardzo często musiałam wracać kilka-kilkanaście-kilkadziesiąt stron, żeby przypomniec sobie kim była ta i ta bohaterka. A tu coś takiego nie było w ogóle potrzebne. I za to meeeega plus :-)

Mam wrażenie, a wręcz jestem tego pewna, że z każdą częścią czuję się co raz bardziej wciągnięta :-) przyznam szczerze, że poprzednie części serii o Lipowie nie zrobiły na mnie takiego wrażenie jak się spodziewałam, choć nie mówię, że nie były dobre (7/10). Obawiałam się, że wszystkie części takie będą-po prostu dobre. A tu zaskoczenie! Myślałaam, że po przeczytaniu książek...

Nic dziwnego, że książka została zekranizowana, ponieważ jest idealnym materiałem na idealny kryminał!

Nic dziwnego, że książka została zekranizowana, ponieważ jest idealnym materiałem na idealny kryminał!

-1 za rozwleczoną fabułę. Wszystko można było zmieścić na 300, a nie 650 stronach :)

-1 za rozwleczoną fabułę. Wszystko można było zmieścić na 300, a nie 650 stronach :)