Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Muszę przyznać, że było to jedno z bardziej przewidywalnych opowiadań. Nie oznacza to jednak, że trzeba spisać tę historię na straty, nie zabrakło w niej poczucia humoru, zwrotów akcji i na pewno nie poczułam ochoty by rzucić ją w kąt i zająć się czymś innym. Przeczytałam ją za jednym zamachem i zachęcona zabrałam się za inne książki autora.
Książkę oceniam bardzo dobrze i polecam ją wszystkim.

Muszę przyznać, że było to jedno z bardziej przewidywalnych opowiadań. Nie oznacza to jednak, że trzeba spisać tę historię na straty, nie zabrakło w niej poczucia humoru, zwrotów akcji i na pewno nie poczułam ochoty by rzucić ją w kąt i zająć się czymś innym. Przeczytałam ją za jednym zamachem i zachęcona zabrałam się za inne książki autora.

Książkę oceniam bardzo dobrze i...

Zdecydowanie lepsza od pierwszej części. Mimo tego, że momentami było nudno i akcja toczyła się chyba nieco wolniej niż w pierwszym tomie, widać, że autor zaczyna odnajdować się w pisaniu i cała powieść jest pisana nieco śmielej.

Zdecydowanie lepsza od pierwszej części. Mimo tego, że momentami było nudno i akcja toczyła się chyba nieco wolniej niż w pierwszym tomie, widać, że autor zaczyna odnajdować się w pisaniu i cała powieść jest pisana nieco śmielej.

Pamiętam jak za pierwszym razem zabrałam się do czytania tej książki, nie spodobała mi się nic, a nic. Spory kawał czasu później przeczytałam jakiś jej fragment, który wydał mi się niezmiernie interesujący i postanowiłam spróbować jeszcze raz.
Cieszę się, że tak się stało, bo teraz jest to jedna z moich ulubionych książek.
Całość jest pisana dość przystępnym językiem, nie ma zawiłych wątków, w których można byłoby się pogubić i choć jak niektórzy uważają, jest to książka jadąca po wszelkich schematach, ma w sobie pewien urok. Przynajmniej dla mnie.
Bohaterowie momentami są zbyt schematyczni i...przewidywalni Myślę, że to dobre określenie. Jednak do reszty świata wymyślonego przez autora nie mam zastrzeżeń. Całokształt wywarł na mnie raczej pozytywne wrażenie.
Tak czy inaczej książka wciągnęła mnie na tyle, że po jej przeczytaniu od razu wzięłam się za następną część.

Pamiętam jak za pierwszym razem zabrałam się do czytania tej książki, nie spodobała mi się nic, a nic. Spory kawał czasu później przeczytałam jakiś jej fragment, który wydał mi się niezmiernie interesujący i postanowiłam spróbować jeszcze raz.

Cieszę się, że tak się stało, bo teraz jest to jedna z moich ulubionych książek.

Całość jest pisana dość przystępnym językiem, nie...