Jesteśmy społecznością, która kocha książki

To następna część przygód Eleny, dwóch wampirów i jej przyjaciół. W tej księdze grupka przyjaciół wyjeżdża na studia do Declest. Elena i cała reszta ma nadzieję, że ich życie będzie teraz "normalne" lecz nie wiedzą jak bardzo się mylą. Coś dziwnego zaczyna dziać się na terenie uczelni...

To następna część przygód Eleny, dwóch wampirów i jej przyjaciół. W tej księdze grupka przyjaciół wyjeżdża na studia do Declest. Elena i cała reszta ma nadzieję, że ich życie będzie teraz "normalne" lecz nie wiedzą jak bardzo się mylą. Coś dziwnego zaczyna dziać się na terenie uczelni...

Książka opowiada historię 16-letniego ucznia Holdena. Chłopak został wylany ze szkoły i postanawia uciec z internatu. Jak potoczą się jego sprawy? Jakie przygody spotkają go w Nowym Jorku ? Tego wszystkiego dowiedzie się czytając "Buszującego w zbożu".

Książka opowiada historię 16-letniego ucznia Holdena. Chłopak został wylany ze szkoły i postanawia uciec z internatu. Jak potoczą się jego sprawy? Jakie przygody spotkają go w Nowym Jorku ? Tego wszystkiego dowiedzie się czytając "Buszującego w zbożu".

Do tej książki zostałam w pewnym sensie zmuszona, ponieważ brałam udział w konkursie i była ona obowiązkowa do przeczytania. A więc na początku czytałam ją z przymusu, jednak im więcej stron miałam już za sobą tym lektura stawała się ciekawsza.
Jej główna bohaterka Genowefa, a raczej Aurelia jest fascynującą osobą. Jej zachowanie, sposób rozmowy intryguje i zaciekawia. Fabuł książki jest napisa w takie sposób, że czytelnik nie wie co wydarzy się na końcu a nawet na następnej stronie.
Niewątpliwą zaletą powieści M. Musierowicz jest fakt, że skierowano ją do młodzieży. Opowiada o życiu młodych ludzi, o ich problemach w domu i w szkole, o pierwszych uczuciach. Maciek i Kreska borykają się z takimi samymi sprawami jak ja.
Dla mojego pokolenia czasy PRL-u to już historia. Dzięki powieści poznańskiej autorki mogłem „zaobserwować” te realia bardzo dokładnie. Musierowicz wspomina tu często o problemach w pracy, o tasiemcowych kolejkach, o internowaniach (mama Kreski).
Książkę polecam przystkim nastolatkom jak rónież książkoholikom na jesienne wieczory pod kocem i z kubkiem herbaty w ręce.

Do tej książki zostałam w pewnym sensie zmuszona, ponieważ brałam udział w konkursie i była ona obowiązkowa do przeczytania. A więc na początku czytałam ją z przymusu, jednak im więcej stron miałam już za sobą tym lektura stawała się ciekawsza.
Jej główna bohaterka Genowefa, a raczej Aurelia jest fascynującą osobą. Jej zachowanie, sposób rozmowy intryguje i...

Akcja toczy się koło jeziora Gopło. Głównymi bohaterami dramatu są wdowa, jej córki Balladyna i Alina, królowa jeziora Goplana, Skierka, Chochlik, Filon, ukochany Balladyny chłop Grabiec, książe Kirkor, fon Kostryn
i Popiel III - pustelnik.
Królowa jeziora, Goplana zakochuje się w Grabcu, który jest z kolei ukochanym Balladyny, córki wdowy. Goplana jest załamana tym, że Grabiec nieodwzajemnia jej uczuć. Postanawia zrobić wszystko żeby byli razem. Każe swoim sługom, Chochlikowi i Skierce śledzić Grabca i tak pokierować wozem księcia Kirkora aby dotarł do chaty wdowy i jej córek, Balladyny i Aliny. Gdy Kirkor trafia o ich domu od razu zakochuje się w obu jej córkach. Wdowa wymyśla więc, że ta, która przyniesie więcej malin zostanie jego żoną. Obie córki idą rano do lasu po maliny. W czasie zbierania, Balladyna zabija swoją siostrę, zabiera maliny i zostawia ją martwą w lesie. Sama natomiast wraca do chaty i mówi, że Alina uciekła z jakimś przybłędą. Przez to kłamstwo ma na czole czerwoną plamę, która nie chce się zmyć.
Książe Kirkor poślubia Balladyną i zabiera je, razem z matką do zamku. Jednak za kilka dni wyjeżdża i zostawia żonę w zamku. Okazuje się, że Balladyna jest niewdzięczną córką, ponieważ wyrzuca swoją matkę z zamku, a ta staje się bezdomną. Potem zabija pustelnika, Popiela III. Kiedy wraca jej mąż, książę Kirkor, Balladyna atakuje go, zabija i obejmuje tron. Następnie wprowadza własne rządy. Pewnego dnia jednak przychodzi do niej pewien człowiek, Filon. Balladyna nie wie kim on jest, opowiada mu historie o dwóch córkach i wielu zabójstwach, pokazuje mu nawet dowody tych zbrodni. Następnie zjawia się jej matka, teraz ślepa, również opowiada jej historię podobna do Filona. Pod naporem kanclerza królowa Balladyna wydaje wyrok „śmierć za śmierć”, i w tym momencie uderza w nią piorun.
Dramat kończy się sprawiedliwym wyrokiem. Zło zostało ukarane, ale szkoda, że tak późno. Przez okropną i fałszywą Balladynę zginało tylu niewinnych ludzi.

Akcja toczy się koło jeziora Gopło. Głównymi bohaterami dramatu są wdowa, jej córki Balladyna i Alina, królowa jeziora Goplana, Skierka, Chochlik, Filon, ukochany Balladyny chłop Grabiec, książe Kirkor, fon Kostryn
i Popiel III - pustelnik.
Królowa jeziora, Goplana zakochuje się w Grabcu, który jest z kolei ukochanym Balladyny, córki wdowy. Goplana jest załamana tym, że...

Myślałam, że kontynuacja serii "Pamiętniki wampirów" przez innego pisarza będzie całkowitą porażką. Jednak okazało się inaczej.
Chociaż lektura posiada parę nieścisłości, np. to, że zamiast Stefano inni nazywają go Stefan, to jednak to bez różnicy.
Książka ta nie ma już tak bardzo rozwiniętej fabuły, jak poprzednie części. Łatwo i przyjemnie się ją czyta.
Czytając ją byłam zadowolona, że zdecydowałam się ją zakupić i kontynuować czytanie tej serii.

Myślałam, że kontynuacja serii "Pamiętniki wampirów" przez innego pisarza będzie całkowitą porażką. Jednak okazało się inaczej.
Chociaż lektura posiada parę nieścisłości, np. to, że zamiast Stefano inni nazywają go Stefan, to jednak to bez różnicy.
Książka ta nie ma już tak bardzo rozwiniętej fabuły, jak poprzednie części. Łatwo i przyjemnie się ją czyta.
...

Książka na początku bardzo mi się podobała. Gdy ją czytałam pragnęłam więcej i więcej. Jednak z czasem strasznie się "męczyłam" czytaniem ją. Nudziła mnie.
L.J. Smith w Północy zawarła za dużo fantastyki. Wszystko jest tak rozwinięte i pomieszane, że czytając książkę połowę rzeczy nie rozumiałam. Akcja zaczęła się rozwijać, nabierać adrenaliny i dreszczyku emocji dopiero w rozdziale 36. To właśnie wtedy sytuacje przybierają nieoczekiwane efekty i nie wszystko układa się po myśli bohaterów. Koniec książki trzyma w napięciu, a zarazem daje nam powód by sięgnąć po następną część.
Wydaje nam się, że w "Północy" zostaną rozwiązane wszystkie zagadki, jednak niektóre sprawy nie są jeszcze zakończone.

Książka na początku bardzo mi się podobała. Gdy ją czytałam pragnęłam więcej i więcej. Jednak z czasem strasznie się "męczyłam" czytaniem ją. Nudziła mnie.
L.J. Smith w Północy zawarła za dużo fantastyki. Wszystko jest tak rozwinięte i pomieszane, że czytając książkę połowę rzeczy nie rozumiałam. Akcja zaczęła się rozwijać, nabierać adrenaliny i dreszczyku...

Jeżeli ktoś myśli, że studia to prosta sprawa jest w błędzie.
Natasha poprzez wymianę studencką zmienia słoneczką Kalifornie, na deszczowy Londyn. Natomiast dotychczas uporządkowane życie Emily zmienia się o 180 stopni. Czy obie dziewczyny odnajdą się w nowym świecie? Czy nie przeszkodzi im w tym ich przeszłość ?
Książka jest pełna wątków szkolnych, przyjaźni jak i miłości.

Jeżeli ktoś myśli, że studia to prosta sprawa jest w błędzie.
Natasha poprzez wymianę studencką zmienia słoneczką Kalifornie, na deszczowy Londyn. Natomiast dotychczas uporządkowane życie Emily zmienia się o 180 stopni. Czy obie dziewczyny odnajdą się w nowym świecie? Czy nie przeszkodzi im w tym ich przeszłość ?
Książka jest pełna wątków szkolnych, przyjaźni jak i miłości.

Książka zaskakuje zarówno w trzeciej części jak i w pozostałych. Elena wraz z Damonem, Bonnie i Meredith udaje się do Shi no shi w poszukiwaniu Stefano. W Fell’s Church dzieją się nieprzyjemne rzeczy. Kitsune nadal mają władzę nad dziewczynami, a Matt z przyjaciółmi próbuje pokonać zło. Lecz czy mu się uda? Koniec książki jest zaskakujący, ponieważ jeden z bohaterów wiele traci. Czy Elena i Stefano będą mogli w końcu żyć razem, szczęśliwie, czy może sprawy potoczą się zupełnie inaczej? Czy w mieście będzie już spokój?
Jak w poprzednich częściach autorka postarała się o wątki miłosne, jak i sceny z horroru. Książka warta przeczytania. Polecam !

Książka zaskakuje zarówno w trzeciej części jak i w pozostałych. Elena wraz z Damonem, Bonnie i Meredith udaje się do Shi no shi w poszukiwaniu Stefano. W Fell’s Church dzieją się nieprzyjemne rzeczy. Kitsune nadal mają władzę nad dziewczynami, a Matt z przyjaciółmi próbuje pokonać zło. Lecz czy mu się uda? Koniec książki jest zaskakujący, ponieważ jeden z bohaterów...

Czy można kochać osobę pomimo jego wad? Czy miłość zmienia człowieka? Czy można dać drugą szansę? TAK !
Weronika- główna bohaterka książki przekonała się, jak miłość zmienia ją każdego dnia i jak dużo musiała przejść, by w końcu znaleźć prawdziwą miłość. Z samotnej pesymistki stała się odważną i samodzielną dziewczyną. Życie to jednak nie "Zmierzch", a jej pierwszy chłopak nie był książkowym Edwardem.
Napisana młodzieżowym sloganem. Bardzo przyjemna w czytaniu. Polecam ją każdej marzącej o wielkiej miłości nastolatce.

Czy można kochać osobę pomimo jego wad? Czy miłość zmienia człowieka? Czy można dać drugą szansę? TAK !
Weronika- główna bohaterka książki przekonała się, jak miłość zmienia ją każdego dnia i jak dużo musiała przejść, by w końcu znaleźć prawdziwą miłość. Z samotnej pesymistki stała się odważną i samodzielną dziewczyną. Życie to jednak nie "Zmierzch", a jej...

Autorka Przed Świtem bardzo szczegółowo opisuje każdą chwilę z życia Belli jak i Jacoba. Książka różni się od filmu, ponieważ zawiera liczniejsze opisy. Jedna z moich ulubionych lektur i warta przeczytania.

Autorka Przed Świtem bardzo szczegółowo opisuje każdą chwilę z życia Belli jak i Jacoba. Książka różni się od filmu, ponieważ zawiera liczniejsze opisy. Jedna z moich ulubionych lektur i warta przeczytania.

"Pamiętniki Wampirów" jako pierwsza księga bardzo mi się podobały. Miło się czytało, a fabuła nie była strasznie rozwinięta. Jednak czytając drugą księgę, moja wyobraźnia nie wyrabiała. Strasznie rozbudowana akcja sprawiła, że książka stała się trudna do zrozumienia. Najbardziej podobał mi się koniec. Przeczytałam ją ponieważ pierwsza część strasznie mnie wciągnęła, druga mniej. Zabieram się na trzecią zobaczę jak zakończy się miłosna historia Eleny i dwóch wampirów ;)

"Pamiętniki Wampirów" jako pierwsza księga bardzo mi się podobały. Miło się czytało, a fabuła nie była strasznie rozwinięta. Jednak czytając drugą księgę, moja wyobraźnia nie wyrabiała. Strasznie rozbudowana akcja sprawiła, że książka stała się trudna do zrozumienia. Najbardziej podobał mi się koniec. Przeczytałam ją ponieważ pierwsza część strasznie mnie wciągnęła, druga...

Książka jest zaskakująca. Fabuła różni się od serialu. Sposób w jaki jest napisana, sprawia, że czytelnik jest zachwycony opisanymi wydarzeniami. Polecam miłośnikom romantyzmu jak i książek fantastycznych.

Książka jest zaskakująca. Fabuła różni się od serialu. Sposób w jaki jest napisana, sprawia, że czytelnik jest zachwycony opisanymi wydarzeniami. Polecam miłośnikom romantyzmu jak i książek fantastycznych.

Lektura Christiane F. pt. "My, dzieci z dworca ZOO". Jest to praca oparta na faktach autentycznych, opisująca życie narkomanów pod koniec lat 70-tych w Berlinie Zachodnim. Książka adresowana przede wszystkim do młodzieży, zwięzła, ciekawa językowo, nie sprawia problemu nawet ludziom niechętnie sięgającym po lekturę. Całą sytuację widzimy zarówno z perspektywy matki, jak i dziecka.
Wszyscy spotkaliśmy się kiedyś ze słowem "narkotyk". Nieraz słyszeliśmy jak bardzo można uzależnić się od tego. Książka ta ma na celu wprowadzić czytelnika w świat narkomani i uzmysłowić go, jakie niebezpieczeństwa wiąże ze sobą narkotyk. Lektura daje prawdziwe spojrzenie na sprawę narkomanii, mimo że napisana ponad dwadzieścia lat temu, to wciąż jest aktualna. W niej problem młodzieży przedstawiony jest od podszewki. Nie jesteśmy już biernymi widzami, lecz stajemy w środku wydarzeń. Obserwujemy, jak bohaterka dokonuje nielogicznych i przerażających dla nas wyborów i codzienną,rozpaczliwą i bezskuteczną walkę z nałogiem.
"My, dzieci z dworca ZOO" to lektura opisana przez 15-letnią dziewczynę, która, zaczynając od haszyszu, kwasy i anfetaminy,kończąc na heroinie, stała się narkomanką. Przedstawiony jest świat nastolatki,jak codziennie zmaga sie z nałogiem, który pomału ogarnia jej całe życie.
Książka zawiera wypowiedzi osób trzecich, takich jak matki głównej boharetki czy też policjantów, a także zdjęcia, co nadaje jej autetyczność. Lektura pokazuje nam narkomanię wśród młodziezy,co pozwala uzmysłowić nam, co tak naprawdę dzieje się w otaczającym nas świecie.
"My, dzieci z dworca ZOO" to warta przeczytania lektura. Jest ona napisana łatwym dla zrozumienia czytelnikowi językiem, co pozwala nam na łatwe jej przyswojenie. Uważam, że książka powinna zdobyć większe uznanie wśród młodzieży, ponieważ jest przestrogą dla wszystkich.

Lektura Christiane F. pt. "My, dzieci z dworca ZOO". Jest to praca oparta na faktach autentycznych, opisująca życie narkomanów pod koniec lat 70-tych w Berlinie Zachodnim. Książka adresowana przede wszystkim do młodzieży, zwięzła, ciekawa językowo, nie sprawia problemu nawet ludziom niechętnie sięgającym po lekturę. Całą sytuację widzimy zarówno z perspektywy matki, jak i...