Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Wolałabym żeby Mróz skończył serię na tej części i nie ciągnął już dalej tej historii. Podobało mi się zestawienie Chyłki i Forsta w jednej opowieści, ale może to dlatego, że już się za nią stęskniłam. Musiałam przecież przeczytać wszystkie części o Wiktorze żeby móc wrócić do Joanny.
Niezły chwyt marketingowy autora, ale nie żałuję.

Wolałabym żeby Mróz skończył serię na tej części i nie ciągnął już dalej tej historii. Podobało mi się zestawienie Chyłki i Forsta w jednej opowieści, ale może to dlatego, że już się za nią stęskniłam. Musiałam przecież przeczytać wszystkie części o Wiktorze żeby móc wrócić do Joanny.
Niezły chwyt marketingowy autora, ale nie żałuję.

Z jednej strony lubię serię o Forście, ale z drugiej chyba muszę robić sobie przerwy pomiędzy kolejnymi częściami, bo co za dużo to nie zdrowo. Mam wrażenie, że z każdą kolejną pozycją spada moje zainteresowanie.

Z jednej strony lubię serię o Forście, ale z drugiej chyba muszę robić sobie przerwy pomiędzy kolejnymi częściami, bo co za dużo to nie zdrowo. Mam wrażenie, że z każdą kolejną pozycją spada moje zainteresowanie.

Trochę mi się dłużyła, poprzednie części ciekawsze.

Trochę mi się dłużyła, poprzednie części ciekawsze.

Niby historia tutaj się kończy, ale chyba nikogo nie dziwi, że autor pociągnął dalej tę serię. Ciekawa, wciągająca i zaskakująca końcówka.

Niby historia tutaj się kończy, ale chyba nikogo nie dziwi, że autor pociągnął dalej tę serię. Ciekawa, wciągająca i zaskakująca końcówka.

Ciekawa fabuła, zgrabnie przeplatany hiszpański wątek również utrzymywał poziom. Samo zakończenie i odkrycie sprawcy nie przypadło mi do gustu - zaleciało trochę netflixowymi serialami. Ale zabieram się za kolejny tom.

Ciekawa fabuła, zgrabnie przeplatany hiszpański wątek również utrzymywał poziom. Samo zakończenie i odkrycie sprawcy nie przypadło mi do gustu - zaleciało trochę netflixowymi serialami. Ale zabieram się za kolejny tom.

Wątek z uchodźcami trochę nudnawy, wystarczyłaby tu rozgrywka między Bestią a Forstem.
Autor kończąc tę trylogię chyba jednak już wiedział, że będzie dalszy ciąg, bo co się stało z Lokatorką?
Zabieram się za czwartą część.

Wątek z uchodźcami trochę nudnawy, wystarczyłaby tu rozgrywka między Bestią a Forstem.
Autor kończąc tę trylogię chyba jednak już wiedział, że będzie dalszy ciąg, bo co się stało z Lokatorką?
Zabieram się za czwartą część.

Druga część ciekawsza niż pierwsza. A po ostatnich słowach trzecia zapowiada się równie dobrze. Plus za bardzo wnikliwie opisane górskie trasy w Tatrach.

Druga część ciekawsza niż pierwsza. A po ostatnich słowach trzecia zapowiada się równie dobrze. Plus za bardzo wnikliwie opisane górskie trasy w Tatrach.

Jestem po 15 częściach Chyłki i dla porównania chciałam poznać losy Forsta. Jak na razie seria z panią mecenas bardziej przypadła mi do gustu, ale daję szansę kolejnym częściom z komisarzem.

Jestem po 15 częściach Chyłki i dla porównania chciałam poznać losy Forsta. Jak na razie seria z panią mecenas bardziej przypadła mi do gustu, ale daję szansę kolejnym częściom z komisarzem.

W odróżnieniu do 15. tomu wrócił poziom z pierwszych części, co bardzo cieszy. Interesująca fabuła, ciekawa sprawa sądowa.

W odróżnieniu do 15. tomu wrócił poziom z pierwszych części, co bardzo cieszy. Interesująca fabuła, ciekawa sprawa sądowa.

W mojej ocenie jedna ze słabszych części, trochę wiało nudą, a wątki były na siłę przeciągane, jak np. sceny z sali konferencyjnej w kancelarii. Jednak 6/10, bo duetu głównych bohaterów nie da się nie lubić.

W mojej ocenie jedna ze słabszych części, trochę wiało nudą, a wątki były na siłę przeciągane, jak np. sceny z sali konferencyjnej w kancelarii. Jednak 6/10, bo duetu głównych bohaterów nie da się nie lubić.

Niewątpliwie przejmująca opowieść; o miłości, cierpieniu, przyjaźni, poświęceniu i wielu innych aspektach życia. Skłania do refleksji. Natomiast bardzo duże przywiązanie do szczegółów momentami powodowało, że opowieść się dłużyła.
Mimo to myślę, że warto.

Niewątpliwie przejmująca opowieść; o miłości, cierpieniu, przyjaźni, poświęceniu i wielu innych aspektach życia. Skłania do refleksji. Natomiast bardzo duże przywiązanie do szczegółów momentami powodowało, że opowieść się dłużyła.
Mimo to myślę, że warto.

To dopiero druga przeczytana książka tego autora, a on już trafia do moich ulubionych. Nie nazwałabym tej książki romansem, ale typowym kryminałem też do końca nie jest. W każdym razie interesująca fabuła, polecam!

To dopiero druga przeczytana książka tego autora, a on już trafia do moich ulubionych. Nie nazwałabym tej książki romansem, ale typowym kryminałem też do końca nie jest. W każdym razie interesująca fabuła, polecam!

Bardzo ciekawa historia. Trochę nieprawdopodobna, ale wciągająca, szczególnie druga połowa. Polecam! To była moja pierwsza pozycja tego autora, ale z pewnością nie ostatnia.

Bardzo ciekawa historia. Trochę nieprawdopodobna, ale wciągająca, szczególnie druga połowa. Polecam! To była moja pierwsza pozycja tego autora, ale z pewnością nie ostatnia.

Pamiętam, że jak czytałam książki Sparksa w liceum robiły na mnie duże wrażenie. Ta jakoś do mnie nie przemawia, nudziłam się w trakcie, dialogi drętwe jak w Klanie, film ciekawszy od książki.

Pamiętam, że jak czytałam książki Sparksa w liceum robiły na mnie duże wrażenie. Ta jakoś do mnie nie przemawia, nudziłam się w trakcie, dialogi drętwe jak w Klanie, film ciekawszy od książki.

Dobrze, że na ten moment nie ma kolejnej części, bo doszłam do momentu, gdzie zaczęłam zauważać powtarzalność schematów, jakich używa autor w kolejnych częściach serii o Chyłce. Przyzwyczaiłam się do tego, że jeśli czytając biorę coś za pewnik, to za chwilę okaże się, że całe sedno wywraca się o 180 stopni, co zmienia kompletnie położenie bohaterów. Do Joanny mam sentyment, więc pewnie, gdy wyjdzie nowa część wrócę do niej, ale możliwe, że już nie z taką chęcią jak do poprzednich części.

Dobrze, że na ten moment nie ma kolejnej części, bo doszłam do momentu, gdzie zaczęłam zauważać powtarzalność schematów, jakich używa autor w kolejnych częściach serii o Chyłce. Przyzwyczaiłam się do tego, że jeśli czytając biorę coś za pewnik, to za chwilę okaże się, że całe sedno wywraca się o 180 stopni, co zmienia kompletnie położenie bohaterów. Do Joanny mam sentyment,...