Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Wow, od tego musiałem zacząć. Idealny powrót komisarza Mortki, moim zdaniem zagrało wszystko. Nie czuć jak w przypadku innych książek że historia jest naciągana, że bohater ma zbyt dużego farta, całość jest uporządkowana i przejrzysta. Zakończenie nie do przewidzenia. To że akcja odbywa się jednej nocy dodaje tylko książce wyjątkowości. Bohaterowie, którzy wystąpili w poprzednich książkach tak jak Kuba zmienili się, bardziej dojrzeli a ich charaktery stały się jeszcze bardziej wyraźne i silne. Wstawki z CODa? może starsi czytelnicy (tak boomerzy) nie zrozumieją i uznają to tylko za wstawkę budowania relacji na linii ojciec-synowie, ale moim zdaniem jest to ZŁOTO, brakowało tylko żeby jakiś pad poleciał na ścianę.
To co mnie osobiście chwyciło za duszę, było to uczucie zrozumienia i dostrzeżenia cech wspólnych z Mortką. Są rzeczy, które bardzo chcemy ale nie możemy ich zrealizować, ponieważ mamy obowiązki wobec naszych bliskich, robimy to co należy bo kochamy naszych bliskich.
„z miłości robi się najgłupsze rzeczy”
Czuje że pomimo ponad 20 lat różnicy między mną a komisarzem, świetnie byśmy się dogadali. Jakub Mortka to taki wujek/kumpel, którego każdy chciałby mieć i ja też.
I w sumie piszę tę pokręconą i pewnie chaotyczną opinię tylko po to żeby jeszcze trochę posiedzieć z komisarzem w mojej głowie, będę tęsknił.

„Długa Noc” - gorąco polecam i pozdrawiam 🤘

Wow, od tego musiałem zacząć. Idealny powrót komisarza Mortki, moim zdaniem zagrało wszystko. Nie czuć jak w przypadku innych książek że historia jest naciągana, że bohater ma zbyt dużego farta, całość jest uporządkowana i przejrzysta. Zakończenie nie do przewidzenia. To że akcja odbywa się jednej nocy dodaje tylko książce wyjątkowości. Bohaterowie, którzy wystąpili w...

Książka idealna dla wielbicieli wielkich okryć geograficznych. Wszystko czyta się lekko i szybko. Ukazana została natura człowieka: jego ciekawość, strach przed nieznanym, arogancje i często bezmyślność. Niestety według mnie mało było Beringa w obu opisanych wyprawach, niemniej cała historia została opisana od A do Z. Co ciekawe nieświadomie zostały przemycone pewne stereotypy.

Steller - Niemiec, przemądrzały, butny, arogancji, myśli tylko o sobie(na szczęście, do pewnego momentu)
Grupowo - Rosjanie, przygłupy, bezmyślnie wykonują rozkazy, wszystko robione byle odhaczyć punkt z listy.

Przedstawiona skala przedsięwzięcia jest niesamowita, każdego zachęcam do zapoznania się z historią zawartą w książce. Tak jak Krzysztof Kolumb czy Ferdynand Magellan, Vitus Bering powinien pozostać w naszej świadomości jako jeden z największych odkrywców.

Książka idealna dla wielbicieli wielkich okryć geograficznych. Wszystko czyta się lekko i szybko. Ukazana została natura człowieka: jego ciekawość, strach przed nieznanym, arogancje i często bezmyślność. Niestety według mnie mało było Beringa w obu opisanych wyprawach, niemniej cała historia została opisana od A do Z. Co ciekawe nieświadomie zostały przemycone pewne...

Idealnie wpisuje się w uniwersum Metro. Bohaterowie wyraziści, fabuła wciągająca a zarazem przekonywująca (poza wydarzeniami na arenie, ale to szczegół). Zakończenie idealne i otwarte. Polecam

Idealnie wpisuje się w uniwersum Metro. Bohaterowie wyraziści, fabuła wciągająca a zarazem przekonywująca (poza wydarzeniami na arenie, ale to szczegół). Zakończenie idealne i otwarte. Polecam