Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Chwalba i Harpula nie zawodzą. I zaskakują. Spodziewałem się, jak w przypadku "Zwrotnic dziejów" i "Polski - Rosji" wywiadu. Tym razem autorzy wybrali inną formę. Książka składa się z 24 haseł-rozdziałów. Każdy to miniesej o najważniejszych tematach związanych z historią polskich chłopów. Powiew wam - to jest świetne. Fachowe, przekrojowe, erudycyjne, ale i naszpikowane szczegółami i cytatami ze źródeł. Lubię, gdy autorzy swobodnie operują na dwóch poziomach - ogólnym, dotyczącym wielkich procesów, ale i potrafią skupić się na konkretnym człowieku i jego losie. W "Chamie i Panie" nie raz oglądamy świat chłopów z tych perspektyw. Autorzy tezy stawiają wyraziście (np. że trudno nazywać powstania narodowymi), potrafią ich bronić. Co bardzo ważne: w odróżnieniu od innych książek nurtu "chłopskiego" nie skupiają się na opresji, wyzysku i przemocy wobec chłopów (też o tym sporo piszą), ale pokazują znacznie więcej niezwykle ciekawych aspektów ich życia. Tak się powinno pisać o historii. Książkę z czystym sercem polecam wszystkim zainteresowanym historią społeczną Polski. Dowiedzieć może się naprawdę wiele. Frajda z czytania - bardzo duża. Rozdziały Hameryka, Szela i serwituty - wymiatają.

Chwalba i Harpula nie zawodzą. I zaskakują. Spodziewałem się, jak w przypadku "Zwrotnic dziejów" i "Polski - Rosji" wywiadu. Tym razem autorzy wybrali inną formę. Książka składa się z 24 haseł-rozdziałów. Każdy to miniesej o najważniejszych tematach związanych z historią polskich chłopów. Powiew wam - to jest świetne. Fachowe, przekrojowe, erudycyjne, ale i naszpikowane...

Niesamowicie aktualna książka. I ważna. Harpulę znałem do tej pory z jego książek z prof. Chwalbą. Tym razem do współpracy zaprosił kilku rozmówców (Chwalba też jest) i moim zdaniem - wyszło świetnie. Rozmowy są dynamiczne, różnorodne, mądre, dają dużo wiedzy i umożliwiają zrozumienie tego, czy jest Rosja. A po inwazji na Ukrainę wielu zastanawia się, o co chodzi tym ludziom na Kremlu i gdzie się zatrzymają. Naprawdę - po lekturze można samodzielnie wyciągać wnioski i być dobrze przygotowanym do przyglądania się światowej debacie na temat Rosji i Ukrainy.
Brawa dla autora za sięgnięcie dla mało "oklepanych" eskpertów. Prof. Potulski, a zwłaszcza prof. Dudek (nie ten politolog, rosjanoznawca) naprawdę "dają radę". Mówili o sprawach i zjawiskach, o których nie wspomina żaden z dyżurnych komentatorów w TV ani z Ośrodka Studiów Wschodnich. Poza tym: Chwalba - klasa sama w sobie, Boćkowski - bardzo ciekawe zarysowanie analogii między mechanizmami bolszewickimi i dzisiejszą Rosją, Śmigielski - konkrety o armii, zwłaszcza arsenale atomowym. Profiler sądowy Szaszkiewicz - super czytało się analizę osobowości Putina. Korin i Sowa nie są naukowcami, ale ich spostrzeżenia były świeże, niebanalne.
Sądzę, że czasu na przygotowanie książki było bardzo mało. Jak na niespełna trzy miesiące trzyma bardzo wysokie standardy jakościowe: dopracowana treść i forma. Tytuł - nie wiem czy zachęca czy zniechęca. W każdym razie - dostajemy bardzo ciekawą, mądrą książkę o Rosji rozumianej nie tylko jako państwo-agresor, ale jako byt cywilizacyjny i kulturowy. Duży nacisk położony został na wyjaśnienie, czy to faktycznie Putin przekształcił Rosję, czy też każdy "car" Rosji wcześniej czy później będzie musiał działać jak on. Nie chcę spoilerować, więc nie będę zdradzał diagnoz. Z czystym sercem polecam. Warto.

Niesamowicie aktualna książka. I ważna. Harpulę znałem do tej pory z jego książek z prof. Chwalbą. Tym razem do współpracy zaprosił kilku rozmówców (Chwalba też jest) i moim zdaniem - wyszło świetnie. Rozmowy są dynamiczne, różnorodne, mądre, dają dużo wiedzy i umożliwiają zrozumienie tego, czy jest Rosja. A po inwazji na Ukrainę wielu zastanawia się, o co chodzi tym...

Jestem pod bardzo dużym wrażeniem tej książki. Świetny, niebanalny pomysł i wykonanie na najwyższym poziomie. Autorzy rozmawiają z ludźmi, którzy na co dzień obcują z umierającymi: są lekarze różnych specjalności, psycholog, dwóch kapelanów, negocjatorka policyjna. Każda z rozmów ma duży ciężar gatunkowy, niektóre fragmenty wręcz wbijają w fotel.

Dzięki tej książce poznajemy rzeczywistość, która na co dzień jest dla nas niedostępna, mamy możliwość poznać refleksje ludzi, którzy za chwilę odejdą z tego świata. To naprawdę daje do myślenia. W pędzącym cały czas do przodu świecie takie książki są niezwykle potrzebne.

Wiele w książce mówi się o śmierci i odchodzeniu, ale tak naprawdę ona opowiada o życiu. O tym, jak dobrze żyć. Poradników na ten temat jest mnóstwo. Ta książka bije różne publikacje na ten temat na głowę. Jest o wiele bardziej autentyczna i po prostu mądra. W ogóle nie jest dołująca czy ponura.

Uwaga: jest też kawałek o duchach. Kapelan hospicjum opowiada o tym bardzo serio. Tak samo jak o tym, co widzi w oczach osób, które właśnie umierają. Mocne.

Szczerze polecam!

Jestem pod bardzo dużym wrażeniem tej książki. Świetny, niebanalny pomysł i wykonanie na najwyższym poziomie. Autorzy rozmawiają z ludźmi, którzy na co dzień obcują z umierającymi: są lekarze różnych specjalności, psycholog, dwóch kapelanów, negocjatorka policyjna. Każda z rozmów ma duży ciężar gatunkowy, niektóre fragmenty wręcz wbijają w fotel.

Dzięki tej książce...

To jest dobre. Bardzo dobre. Lektura obowiązkowa dla każdego myślącego człowieka. Jeżeli ktoś czytał "Zwrotnice dziejów", powinien sięgnąć także po tę książkę. Obie świetnie się uzupełniają i mają te same zalety.

Ja kupiłem "Obsesję", bo czytałem wcześniej "Zwrotnice dziejów" i bardzo podobała mi się ich treść oraz forma. Myślałem, że "powtórka z rozrywki" może okazać się słabsza, ale zostałem bardzo mile zaskoczony. Duet Chwalba-Harpula jest w świetnej formie. Ta książka jest jeszcze ciekawsza i napisana z jeszcze większą pasją niż "Zwrotnice". Niektóre dialogi obu Panów to perełki: można się i zadumać, i uśmiechnąć. A już na pewno bardzo wiele dowiedzieć i spojrzeć z innej (także rosyjskiej) perspektywy na trudne dzieje relacji Polski i Rosji.

Panowie, po pierwszym (bardzo dynamicznym, ciekawym, momentami aż wbijającym w fotel) rozdziale wprowadzającym, analizują stosunki Polski i Rosji (i ich historycznych poprzedników) od X do XXI wieku. Analizują to złe słowo. To przede wszystkim żywa i barwna rozmowa. Duża dawka wiedzy, ale i ciekawostek została podana w bardzo przystępny sposób. Książkę czyta się znakomicie. Mimo słusznej objętości, pochłonąłem w cztery wieczory. Aż trudno się oderwać.

Rozmówcy skupiają się na kluczowych momentach, które zaważyły na tym, że Polska i Rosja stały się "dziedzicznymi" wrogami. Co bardzo cenne: nie skupiają się tylko na polityce zagranicznej i polach bitew. Nie brakuje odniesień do sytuacji wewnętrznej obu państw, sfery kultury i idei. Jest skala makro, ale i bardzo mikro. Gdy sytuacja tego wymaga (jak podczas kampanii Żółkiewskiego w Moskwie, sejmu lubelskiego czy wybuchu powstania styczniowego) dostajemy obraz wydarzeń historycznych niemal dzień po dniu i towarzyszy mu świetny opis motywacji poszczególnych postaci. Gdy między Polską i Rosją działo się niewiele - dostajemy syntezę.

Autorzy są kulturalni i taktowni, ale bez ceregieli rozprawiają się z mitami narodowymi. Gdy czytałem fragmenty o unii lubelskiej, konfederacji barskiej, powstaniach narodowych, uwłaszczeniu chłopów i wybuchu II wojny, to aż ciarki miałem na plecach - bo to, o czym uczą podręczniki, ma się nijak do wiedzy historycznej. W tej książce nie ma żadnych przechyłów ideologicznych. Mówią same fakty. A z nich wynika, że pierwiastek irracjonalny w naszych dziejach przejawiał się nader często.

Harpula - podobnie jak w "Zwrotnicach" - nie raz podpuszcza Chwalbę, zadaje kilka razy pytania o polsko-rosyjskie "słowiańskie imperium", cytuje głupoty z podręczników historii swoich dzieci z podstawówki, domaga się konkretów dotyczących bilansu powstań, przelicza na kilogramy złota zaangażowanie Korony w wojny Litwy, nazywa Litwinów na sejmie lubelskim "prymitywami", Zygmunta III nie oszczędza. Taka jego rola, wywiązuje się z niej świetnie. Prof. Chwalba to klasa sama w sobie, moim zdaniem jest nieco odważniejszy niż w "Zwrotnicach". Pięknie i mądrze opowiada o głupocie konfederatów barskich, wszystkich naszych błędach XIX wieku i tragedii wieku XX. Piłsudskiego nie oszczędza za kampanię kijowską, a to rzadka postawa wśród historyków. Ma dorobek i zapewne uprawnienia emerytalne to może sobie pozwolić na odejście od "katechizmu patriotycznego" w imię prawdy historycznej. Moim zdaniem - wzór akademika.

I jeszcze jedno. Po "Zwrotnicach dziejów" liczyłem na ich kolejną część. Wydawnictwo nie reklamuje "Obsesji" w ten sposób (swoją drogą - opis promocyjny książki jest słabiutki, prawie wcale nie oddaje jej treści), ale wątków alternatywnych w tej książce nie brakuje. Autorzy uzupełnili sporo alternatyw, których brakowało w "Zwrotnicach". Niektóre nawet mnie zaskoczyły. Mamy omówione warianty, co by było gdyby Jagiełło został carem, a nie królem Polski (niewiele brakowało), gdyby Zygmunt III pozwolił Władysławowi objąć ton na Kremlu, czy w 1856 roku Polska mogłaby odzyskać niepodległość, co by było, gdyby Józef Piłsudski w 1920 roku zamiast maszerować na Kijów przyjął ofertę pokojową bolszewików. Mamy też hipotetyczny wariant Rosji jednoczonej przez Romanowiczów, pytanie o bieg wydarzeń gdyby w 1939 roku Beck usiadł do rozmów ze Stalinem i kilka innych.

Wyszła laurka, ale takie książki historyczne są niezwykle potrzebne. Bez nadęcia, przystępnie napisane, ale nie traktujące czytelnika jak debila. Z dużą dawką wiedzy, dające do myślenia. Bez szukania sensacji na siłę. Moim zdaniem takiej syntezy polsko-rosyjskich dziejów jeszcze nie było. W dobie książek pop-historycznych, publikacji blogerów i kolejnych (żenada) książek o Auschwitz "Obsesja" jest czymś świeżym i zaskakującym. Przypomina, dlaczego warto jarać się historią. I o tym, jak historia wpływa na naszą codzienność. Z czystym sercem polecam.

To jest dobre. Bardzo dobre. Lektura obowiązkowa dla każdego myślącego człowieka. Jeżeli ktoś czytał "Zwrotnice dziejów", powinien sięgnąć także po tę książkę. Obie świetnie się uzupełniają i mają te same zalety.

Ja kupiłem "Obsesję", bo czytałem wcześniej "Zwrotnice dziejów" i bardzo podobała mi się ich treść oraz forma. Myślałem, że "powtórka z rozrywki" może okazać się...

Dla czterdziestolatków z Krakowa, którzy na jeden lub drugi stadion chadzali i znają grzeszną przyjemność napierdalania się z policją - lektura obowiązkowa :) A zupełnie serio - ogromny szacunek za przywrócenie do życia Krakowa lat 90. Kraków wciąż jest miastem nieopisanym. "Miasto noży" jest próbą jego opisania. Językowo i fabularnie - remisową. Faktograficznie, społecznie, "klimatycznie" - zwycięską. Dorastałeś w tamtych czasach? Pamiętasz Wolność FM i flejersy? Czytaj. Będziesz miał dużo frajdy.

Dla czterdziestolatków z Krakowa, którzy na jeden lub drugi stadion chadzali i znają grzeszną przyjemność napierdalania się z policją - lektura obowiązkowa :) A zupełnie serio - ogromny szacunek za przywrócenie do życia Krakowa lat 90. Kraków wciąż jest miastem nieopisanym. "Miasto noży" jest próbą jego opisania. Językowo i fabularnie - remisową. Faktograficznie,...

Świetna książka. Czyta się ją jednym tchem. A po lekturze zostajemy z myślą: o kurczę, ale ten mózg jest dziwny, ale my, ludzie, potrafimy być dziwni. To lektura obowiązkowa dla wszystkich, którzy chcieliby się dowiedzieć czegoś więcej o tym, co nam siedzi w głowach. Zajmujące, zaskakujące, mądre.

Red. Mazurek pisała wcześniej książki z prof. Vetulanim i uważam, że prof. Dudek w niczym nie odstaje od poziomu wyznaczonego przez tego niezwykłego, zmarłego już naukowca i popularyzatora nauki. Opowiada bardzo ciekawie, w ogóle nie przynudza, nie szczędzi ciekawostek ze swojej kariery lekarskiej.

Ja po lekturze tej książki zostałem z wrażeniem, że wszyscy trochę jesteśmy "wariatami", a granica między chorobą a normą jest płynna i nieostra. To jeszcze jeden powód, żeby ją przeczytać - dobrze wiedzieć, na co się jest chorym :)

Świetna książka. Czyta się ją jednym tchem. A po lekturze zostajemy z myślą: o kurczę, ale ten mózg jest dziwny, ale my, ludzie, potrafimy być dziwni. To lektura obowiązkowa dla wszystkich, którzy chcieliby się dowiedzieć czegoś więcej o tym, co nam siedzi w głowach. Zajmujące, zaskakujące, mądre.

Red. Mazurek pisała wcześniej książki z prof. Vetulanim i uważam, że prof....

Jeżeli komuś spodobał się "Sen Alicji, czyli jak działa mózg", to na pewno będzie zachwycony "Alicją w krainie przyszłości". Ciąg dalszy serii (oby to była seria) wyjaśniającej dzieciom w prosty (nie prostacki) sposób trudne zagadnienia, trzyma poziom.
Powiem więcej - nigdy nie czytałem książki tak klarownie i kompetentnie wyjaśniającej, czym jest sztuczna inteligencja, myślenie maszynowe, roboty itd. Dzieci (dwoje 11-latków) - autentycznie zaciekawione i zainspirowane. Ja uzupełniłem wiedzę - no cóż, nie jestem inżynierem.
Mówi się, że w ciągu kilku/kilkudziesięciu lat roboty staną się nieodłączną częścią naszej rzeczywistości. Tym bardziej warto dać dzieciakom tę książkę. Wartość merytoryczna, język, ilustracje, frajda - najwyższy poziom. Polecam!

Jeżeli komuś spodobał się "Sen Alicji, czyli jak działa mózg", to na pewno będzie zachwycony "Alicją w krainie przyszłości". Ciąg dalszy serii (oby to była seria) wyjaśniającej dzieciom w prosty (nie prostacki) sposób trudne zagadnienia, trzyma poziom.
Powiem więcej - nigdy nie czytałem książki tak klarownie i kompetentnie wyjaśniającej, czym jest sztuczna inteligencja,...

Ta książka naprawdę jest przełomowa. Czytam książki historyczne od ponad 20 lat, ale powiem szczerze, że niezwykle rzadko zdarza się pozycja tak ciekawa, inspirująca i po prostu nowatorska. Jestem zdumiony, że nikt wcześniej nie wpadł na pomysł, by na serio zastanowić się, które momenty w historii Polski były naprawdę przełomowe i co stałoby się, gdyby wydarzenia przybrały wtedy nieco inny bieg niż w rzeczywistości. Autorzy to zrobili, a efekty są świetne. Powiem więcej: to powinien być podręcznik do nauki historii! I lektura obowiązkowa dla naszych polityków.

Tę książkę powinien przeczytać każdy Polak, którego interesuje nie tylko historia, ale także współczesność naszego kraju. Znajdujemy w niej bowiem wiele odpowiedzi na pytania, dlaczego jesteśmy dziś jako naród tacy, jacy jesteśmy. I dlaczego nasza historia potoczyła się tak, a nie inaczej. Dowiadujemy się także, że mogła potoczyć się zupełnie inaczej.

Niektóre zawarte w niej tezy dotyczące alternatywnej historii Polski są śmiałe, ale wszystkie są bardzo racjonalne: oparte na wiedzy naukowej i metodzie kontrfaktycznej. Nie ma w tej książce fantazji i efekciarstwa, ale czyta się ją "jednym tchem". Solidna dawka wiedzy i myśli, które zmuszają do refleksji. Moim zdaniem pozycja obowiązkowa dla każdego myślącego mieszkańca kraju nad Wisłą. Nie tylko dla pasjonatów historii. Dla każdego.

Ta książka naprawdę jest przełomowa. Czytam książki historyczne od ponad 20 lat, ale powiem szczerze, że niezwykle rzadko zdarza się pozycja tak ciekawa, inspirująca i po prostu nowatorska. Jestem zdumiony, że nikt wcześniej nie wpadł na pomysł, by na serio zastanowić się, które momenty w historii Polski były naprawdę przełomowe i co stałoby się, gdyby wydarzenia przybrały...