Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Główny bohater to nie żaden "drobny cwaniak" na jakiego się kreuje ,tylko zwykły gangster o zaburzonej percepcji dobra i zła. Cała książkę podświadomie próbuje nam wybielac swoje szubrawe występki tłumaczac je a to prwaem ulicy a to czasami a to patriotyzmem. Stasiu zwanym raz cyganem razk kozakiem raz jescze tam kimś innym nie potrafi spojrzec prawdzie w oczy i przyznaż ze jest obłudnikiem o różnych standartach moralnych w zależnosci o kogo chodzi czy to o wybielanych "chłopaków z dzielni" czy "tych frajerów z miasta". Jeżeli czasy komunistyczne wytępiły takie typy osbowosciowe wsród społeczeństwie to chawła im za to ,ale obwaiem się ze przeciwnie mogły je jescze w niektórych aspektach potęgować.Uderzające u głównego bohatera jest jeszcze chęć eksponowania i chwalenia sie wszystkimi świnstwami których sie dopósił w imię jego chorej drabiny moralnej. Od kąd przeczytałem książeke zawsze kiedy słysze słowa: Frajer,ferajna,SERWUS, KLAWO mam mdłości i chęć na wymioty. Od teraz jak widzę uroczego dziadziusia w kraciasym kaszkiecie i fularze z harmonią mam ochotę zerwać zniego te atrybuty w gescie walki o ludzkie wartosci. Książka bardzo dobrze napisana akcja wartka, dynamiczna czego wielu autorów powinno zazdroscić

Główny bohater to nie żaden "drobny cwaniak" na jakiego się kreuje ,tylko zwykły gangster o zaburzonej percepcji dobra i zła. Cała książkę podświadomie próbuje nam wybielac swoje szubrawe występki tłumaczac je a to prwaem ulicy a to czasami a to patriotyzmem. Stasiu zwanym raz cyganem razk kozakiem raz jescze tam kimś innym nie potrafi spojrzec prawdzie w oczy i przyznaż ze...

Bardzo kobieca książka , mimo ze autor i główny bohater jest mężczyzną mam wrażenie ,ze wsztkie jego przemyślenia i zachowania podejmuje jednak kobieta no i oczywiscie opisy niczym w sławetnym nad niemnem orzeszkowej (celowo z małej).Znośne by to może było gdyby te opisy dotyczły trupów ,ciał a nawet miejsc zbrodni ,ale nic z tych rzeczy tu opis dotyczy wsztkiego innego tylko nie tego co jest interesujace w tej ksiażce np. dotyk nie może być dotykiem tylko "dotknęła lekko choć stanowczo długimi miękimi alabastrowymi czupkami palców itd." albo inny wręcz brzmiacy karykaturalnie "nagle w ramie pacnęła mnie mała kropla deszczu"-no naprwdę budowanie napięcia mistrzowskie wręcz. Myślałem że w dziejszych czasach już się tak nie pisze ale się zawiodłem , jednie na pochwałę zasługuje końcówka która w miarę się broni jak na tak nudnawą pozostałą cześć fabuły, jakoś nie bardzo mnie rwie do następnych książek tego autora

Bardzo kobieca książka , mimo ze autor i główny bohater jest mężczyzną mam wrażenie ,ze wsztkie jego przemyślenia i zachowania podejmuje jednak kobieta no i oczywiscie opisy niczym w sławetnym nad niemnem orzeszkowej (celowo z małej).Znośne by to może było gdyby te opisy dotyczły trupów ,ciał a nawet miejsc zbrodni ,ale nic z tych rzeczy tu opis dotyczy wsztkiego innego...

istny kosmos :P , najbardziej odjechana książka ever , posłowie autora bardzo dziwne

istny kosmos :P , najbardziej odjechana książka ever , posłowie autora bardzo dziwne

Jak można w tego typu książce każdy tytuł rozdział nazywac jako streszczenie rozdziału ?! tosz to perfidny spojler
Jak mozna głównego bohatera nazywać obieżyświat? tosz to tautologia w tym przypadku !

Jak można w tego typu książce każdy tytuł rozdział nazywac jako streszczenie rozdziału ?! tosz to perfidny spojler
Jak mozna głównego bohatera nazywać obieżyświat? tosz to tautologia w tym przypadku !

Pomysł świetny, wykonanie gorsze, przerost formy nad treścią, barak konkretów

Pomysł świetny, wykonanie gorsze, przerost formy nad treścią, barak konkretów

zbyt polityczna końcówka, męczy przemycanie natętnie swoich wartości, że lubi psy , parówki i Andrusa oraz ,że nie lubi dzieci i podróży "słyszymy" 1050 razy -przesada

zbyt polityczna końcówka, męczy przemycanie natętnie swoich wartości, że lubi psy , parówki i Andrusa oraz ,że nie lubi dzieci i podróży "słyszymy" 1050 razy -przesada

Lista największych miłości Stroopa:
4.Konie
3.Syn Olaf
2. Sam siebie
1. Hajnrih Himmler

Lista największych miłości Stroopa:
4.Konie
3.Syn Olaf
2. Sam siebie
1. Hajnrih Himmler

Rady w tej książce są przestarzałe. W dzisiejszych czasach bardzo często zirytują one rozmówce a ciebie postawia w swietle obłudnika niż przysporzą Ci korzyci, domyślam się ze w latach trzydziestych XX wieku to może i działało ale obecnie to złowić na nie możemy wyjątkowo wąską grupe ludzi bądź co bądź ogranicznonych mentalnie lub wybitnie zakąpleksionych. Autor przekonuje nas jak te metody moga być przydatne w sprawach biznesowych co według mnie na dziejsze realia jest kompletnie nietrafione. Co prawda zniektórymi radami się zgadzam choć cięzko je nazwać odkrywczymi i raczej jeśli ktoś nie jest socjopatą i masochistą społecznym to i tak je stosuje.

Rady w tej książce są przestarzałe. W dzisiejszych czasach bardzo często zirytują one rozmówce a ciebie postawia w swietle obłudnika niż przysporzą Ci korzyci, domyślam się ze w latach trzydziestych XX wieku to może i działało ale obecnie to złowić na nie możemy wyjątkowo wąską grupe ludzi bądź co bądź ogranicznonych mentalnie lub wybitnie zakąpleksionych. Autor przekonuje...