Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Ta książka to jakby skrzyżowanie "Nas" Zamiatina z "Wyspą" Huksleya oraz dowolną pozycją Paolo Coelho. Jest przyszłość niby idelna. Narrator nam o niej opowiada bez emocji, nic nie wynika z akcji (chyba największy grzech autora - wyłożyć kawę na ławę zamiast pozwolić bohaterom coś zrobić, by pokazali, jacy są i gdzie są). Ale jak coś ma wynikać z akcji, skoro jej nie ma? Dostajemy masę okrągłych zdań (tu podobieństwo do brazylijskiego miszcza), ale jakoś trudno w nie uwierzyć. Dobrnąłem do końca, bo książka jest krótka, ale... szkoda czasu.

Ta książka to jakby skrzyżowanie "Nas" Zamiatina z "Wyspą" Huksleya oraz dowolną pozycją Paolo Coelho. Jest przyszłość niby idelna. Narrator nam o niej opowiada bez emocji, nic nie wynika z akcji (chyba największy grzech autora - wyłożyć kawę na ławę zamiast pozwolić bohaterom coś zrobić, by pokazali, jacy są i gdzie są). Ale jak coś ma wynikać z akcji, skoro jej nie ma?...

Treść bardzo ciekawa, na swoje czasy zapewne rewelacja. Obecnie mocno się zestarzała, w szczególności język i forma trącą myszką, aż skręca. Ale warto przebrnąć.

Treść bardzo ciekawa, na swoje czasy zapewne rewelacja. Obecnie mocno się zestarzała, w szczególności język i forma trącą myszką, aż skręca. Ale warto przebrnąć.

Wciąga, napisana z przymrużeniem oka. Trochę czytadło, ale baaardzo przyjemne.

Wciąga, napisana z przymrużeniem oka. Trochę czytadło, ale baaardzo przyjemne.