Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Mam mieszane uczucia. Autor pozostawia dużo w sferze niedopowiedzeń. W centrum są relacje ojca i syna. Jakby nierzeczywiste. Jeszcze te urywane dialogi z wymianą równoważników zdań. Buduje to dość swoistą atmosferę. Mnie to zmęczyło, zapewne jednak wielu odnajdzie w tym piękno. Szanuję, ale nie do końca mój klimat.

Mam mieszane uczucia. Autor pozostawia dużo w sferze niedopowiedzeń. W centrum są relacje ojca i syna. Jakby nierzeczywiste. Jeszcze te urywane dialogi z wymianą równoważników zdań. Buduje to dość swoistą atmosferę. Mnie to zmęczyło, zapewne jednak wielu odnajdzie w tym piękno. Szanuję, ale nie do końca mój klimat.

Czytanie tej książki przypomina eksplorację kosmicznej asteroidy o twardej metalicznej powłoce i bogatym w zasoby wnętrzu. Ciężko się przebić przez początek z powolną fabułą opartą na naukowych opisach, ale kiedy już się przebijemy to akcja rozkręca się i wciąga coraz mocniej.

Sam temat fascynujący szczególnie dla osób lubiących apokaliptyczne i postapokaliptyczne historie. Co by się stało gdyby ludzkość stanęła przed problemem rychłej zagłady naszej planety jako miejsca przyjaznego dla życia? Autor roztacza przed nami jeden z prawdopodobnie wielu możliwych scenariuszy. Trzeba jednak podkreślić, że Stephenson koncentruje się szczególnie na technicznych aspektach problemu przetrwania naszego (i nie tylko naszego) gatunku. Psychologiczne i socjologiczne tematy są tu potraktowane dość powierzchownie, co samo w sobie nie jest niczym złym. Narrator tworzy krąg bohaterów, ale nie kreuje jednego głównego, przeskakując często z jednego punktu widzenia do innego. Nie pozwala czytelnikowi przywiązać sie za bardzo do jakiejś postaci. Koncentrujemy się przez to na problemach nie na ludziach.

Książka pełna jest niezliczonych opisów technicznych związanych szczególnie z funkcjonowaniem ludzi w kosmosie. Czasem aż trudno sobie pewne rzeczy wyobrazić tak mocno bombardowani jesteśmy szczegółami. Jako uzupełnienie do książki polecam jakiś dobry film pokazujący podobną tematykę np. "Grawitacja" z Sandrą Bullock. Może to zdecydowanie wzbogacić odbiór opisów Stephensona.

7EW składa się z trzech części. Pierwsza opisuje czas przed zagładą, druga najtrudniejsze chwile kosmicznych ocaleńcow kilka lat po apokalipsie, trzecia wybiega kilka tysięcy lat do przodu porzucajac bohaterów z pierwszych dwóch części. Trzecia cześć jest w zasadzie odrębną historią, w którą czytelnik od nowa musi wejść i zrozumieć.

Lektura bardzo mozolnie, ale jednak potrafi wciągnąć. Jeszcze tylko jeden podrozdzialik, i jeszcze jeden, i jeszcze jeden... już pierwsza w nocy.... ale jeszcze jeden krótki przecież. :-)

Polecam wytrwałym (800 stron) i ciekawym jednej z możliwych wersji historii ludzkości po zagładzie Ziemi.

Czytanie tej książki przypomina eksplorację kosmicznej asteroidy o twardej metalicznej powłoce i bogatym w zasoby wnętrzu. Ciężko się przebić przez początek z powolną fabułą opartą na naukowych opisach, ale kiedy już się przebijemy to akcja rozkręca się i wciąga coraz mocniej.

Sam temat fascynujący szczególnie dla osób lubiących apokaliptyczne i postapokaliptyczne...