Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Postacie przerysowane, nieciekawe. Język zbyt wulgarny. Nie mój klimat. Najlepsze zakończenie.

Postacie przerysowane, nieciekawe. Język zbyt wulgarny. Nie mój klimat. Najlepsze zakończenie.

Duży plus za piękną okładkę i opis postaci znajdujący się na końcu.

Duży plus za piękną okładkę i opis postaci znajdujący się na końcu.

Pomysł ciekawy, sylwetki bohaterów interesujące, niestety zbyt długie i nużące opisy odebrały całą radość czytania.

Pomysł ciekawy, sylwetki bohaterów interesujące, niestety zbyt długie i nużące opisy odebrały całą radość czytania.

Moim zdaniem dużo wątków niepotrzebnych, wiele rozmów zbyt długich i o niczym. Ciekawe zakończenie.

Moim zdaniem dużo wątków niepotrzebnych, wiele rozmów zbyt długich i o niczym. Ciekawe zakończenie.

Niektóre rozdziały do mnie trafiły, inne nie. Na pewno każdy znajdzie tu coś dla siebie i coś o sobie. Plus za proste, ale za to bardzo treściwe rysunki.

Niektóre rozdziały do mnie trafiły, inne nie. Na pewno każdy znajdzie tu coś dla siebie i coś o sobie. Plus za proste, ale za to bardzo treściwe rysunki.

Książka zawiera bardzo dużo informacji (nazwisk, dat, tytułów, miejsc). Niestety autor wiele wątków traktuje pobieżnie, tylko o nich wspominając. Mam wrażenie, że autor więcej uwagi poświęcił postaciom kreowanym przez Chaplina niż samemu Chaplinowi.

Książka zawiera bardzo dużo informacji (nazwisk, dat, tytułów, miejsc). Niestety autor wiele wątków traktuje pobieżnie, tylko o nich wspominając. Mam wrażenie, że autor więcej uwagi poświęcił postaciom kreowanym przez Chaplina niż samemu Chaplinowi.

Plus za zdjęcia, jest ich naprawdę dużo.

Plus za zdjęcia, jest ich naprawdę dużo.

Zdecydowanie więcej tu reportażu niż opisu uczucia, które połączyło głównych bohaterów.

Zdecydowanie więcej tu reportażu niż opisu uczucia, które połączyło głównych bohaterów.

Jeśli ktoś chce dowiedzieć się czegoś więcej o próbach broni nuklearnej na Bikini, to źle wybrał. Tytułowy atol Bikini pojawia się dopiero pod koniec książki.
Bardzo realistyczne opisy wojny w Dreźnie, fajnie opisana wojna z perspektywy niemieckiej rodziny, sympatyczny skrzypek.
Niestety pozostali bohaterowie mało wiarygodni, za dużo alkoholu, papierosów i pożądania.

Jeśli ktoś chce dowiedzieć się czegoś więcej o próbach broni nuklearnej na Bikini, to źle wybrał. Tytułowy atol Bikini pojawia się dopiero pod koniec książki.
Bardzo realistyczne opisy wojny w Dreźnie, fajnie opisana wojna z perspektywy niemieckiej rodziny, sympatyczny skrzypek.
Niestety pozostali bohaterowie mało wiarygodni, za dużo alkoholu, papierosów i pożądania.

Tytułowy ,,sukces,, odnosi się tutaj do życia zawodowego. Z całą pewnością książka dobra dla pracoholików i osób, które non stop myślą o karierze.

Tytułowy ,,sukces,, odnosi się tutaj do życia zawodowego. Z całą pewnością książka dobra dla pracoholików i osób, które non stop myślą o karierze.

Same oczywiste rzeczy, nic odkrywczego.

Same oczywiste rzeczy, nic odkrywczego.

Zbyt wiele cytatów, za mało komentarzy i słów samej autorki. Podane są suche daty i fakty, bez większego zagłębiania się w nie. Wg mnie powinno być jeszcze więcej ilustracji,żeby czytelnik mógł zobaczyć każde dzieło omówione w książce, a nie tylko wybrane.

Zbyt wiele cytatów, za mało komentarzy i słów samej autorki. Podane są suche daty i fakty, bez większego zagłębiania się w nie. Wg mnie powinno być jeszcze więcej ilustracji,żeby czytelnik mógł zobaczyć każde dzieło omówione w książce, a nie tylko wybrane.

Książka ważna, poważna, warto przeczytać. Nie jest to coś wciągającego, język przeciętny, aczkolwiek problem jaki porusza przedstawiony konkretnie. Duży plus za wywiad znajdujący się na końcu.

Książka ważna, poważna, warto przeczytać. Nie jest to coś wciągającego, język przeciętny, aczkolwiek problem jaki porusza przedstawiony konkretnie. Duży plus za wywiad znajdujący się na końcu.

Wciągająca historia napisana przystępnym językiem. Duży minus za to, że po przeczytaniu pierwszego tomu praktycznie nadal nic nie wiemy, żaden wątek się nie rozwiązuje, każda historia zaczęta i nieskończona ( ciąg dalszy w kolejnym tomie).

Wciągająca historia napisana przystępnym językiem. Duży minus za to, że po przeczytaniu pierwszego tomu praktycznie nadal nic nie wiemy, żaden wątek się nie rozwiązuje, każda historia zaczęta i nieskończona ( ciąg dalszy w kolejnym tomie).

Ciekawy temat na książkę, interesująca forma (monolog autorki do ojca), szkoda, że tak krótko, zwięźle... Myślę, że o takich rzeczach można by pisać i pisać...

Ciekawy temat na książkę, interesująca forma (monolog autorki do ojca), szkoda, że tak krótko, zwięźle... Myślę, że o takich rzeczach można by pisać i pisać...

Wciągająca historia dwóch mężczyzn, którzy sięgnęli dna. Minus za zbyt długie i zawiłe zdania.

Wciągająca historia dwóch mężczyzn, którzy sięgnęli dna. Minus za zbyt długie i zawiłe zdania.

Książka ciekawa, bohaterowie z charakterem, ciekawostki na temat homarów. Ocena byłaby wyższa, gdyby zakończenie było bardziej rozbudowane.

Książka ciekawa, bohaterowie z charakterem, ciekawostki na temat homarów. Ocena byłaby wyższa, gdyby zakończenie było bardziej rozbudowane.

Ciekawa historia, interesujące postacie, fajnie zatytułowane rozdziały. Minusem jest zbyt duża ilość opisów walki, wiele fragmentów moim zdaniem niepotrzebne, zbyt szczegółowe, drastyczne.

Ciekawa historia, interesujące postacie, fajnie zatytułowane rozdziały. Minusem jest zbyt duża ilość opisów walki, wiele fragmentów moim zdaniem niepotrzebne, zbyt szczegółowe, drastyczne.

Historia czterech nieszczęśliwych kobiet, które nie potrafią ze sobą rozmawiać, mimo że są rodziną.

Historia czterech nieszczęśliwych kobiet, które nie potrafią ze sobą rozmawiać, mimo że są rodziną.

Nie dałam rady doczytać do końca. Historia ciekawa, ale język okropny,niesmaczny, wulgarny.

Nie dałam rady doczytać do końca. Historia ciekawa, ale język okropny,niesmaczny, wulgarny.