Jesteśmy społecznością, która kocha książki

,,- Lecz jedno chciałbym wiedzieć - mówi Albert - czy wybuchłaby wojna, gdyby cesarz powiedział: nie.
- W to wierzę z całą pewnością - wtrącam - on i tak z początku nie chciał podobno wojny.
- No, jeśli nie on sam, to przynajmniej gdyby z jakich dwudziestu, trzydziestu ludzi na świecie powiedziało nie.
- Chyba że tak - przystaję - ale ci chcieli właśnie.''

,,Czego oczekują od nas, kiedy nadejdzie czas, że nie będzie wojny? Naszym zajęciem poprzez lata całe było robienie trupów: to był pierwszy zawód w naszym istnieniu. Nasza wiedza o życiu ogranicza się do śmierci.''

Bardzo smutna książka, którą każdy powinien przeczytać, ponieważ odsłania wiele prawd o człowieku, tworzonych przez niego społeczeństwach i powtarzalności historii. Pokolenie dwudziestolatków, którego młodość zawłaszczyło robienie trupów, zafundowało ludzkości największą hekatombę w historii, gdy tylko samo doszło do władzy...

Ponadczasowość i aktualność przesłania tej książki wiele o nas mówi. Niesamowita jest nasza odporność na wyciąganie wniosków z piekła, jakim jest wojna, czego przykładem niech będzie fakt, iż w Syrii od siedmiu lat obcinają nożami głowy, a w Jemenie od dwóch lat kładą podwaliny pod niewyobrażalną klęskę głodu.

I aż zachciałoby się krzyknąć: ,,Quo vadis, homo sapiens?''...

,,- Lecz jedno chciałbym wiedzieć - mówi Albert - czy wybuchłaby wojna, gdyby cesarz powiedział: nie.
- W to wierzę z całą pewnością - wtrącam - on i tak z początku nie chciał podobno wojny.
- No, jeśli nie on sam, to przynajmniej gdyby z jakich dwudziestu, trzydziestu ludzi na świecie powiedziało nie.
- Chyba że tak - przystaję - ale ci chcieli właśnie.''

,,Czego oczekują...

,,Człowiek wyruszył na spotkanie innych światów, innych cywilizacji, nie poznawszy do końca własnych zakamarków, ślepych dróg, studni, zabarykadowanych, ciemnych drzwi.''

,,Człowiek wyruszył na spotkanie innych światów, innych cywilizacji, nie poznawszy do końca własnych zakamarków, ślepych dróg, studni, zabarykadowanych, ciemnych drzwi.''

Książka znakomicie oddaje klimat Wojny Dwóch Róż. Zawiłe powiązania rodzinne są porządnie opisane. Wartka narracja i historyczne smaczki zabierają odbiorcę w niesamowitą podróż, którą ja przebyłem z zapartym tchem, czekając na finał ;) Całym sercem polecam, jak dla mnie ocena ogólna jest nieadekwatna do rzeczywistości ;)

Książka znakomicie oddaje klimat Wojny Dwóch Róż. Zawiłe powiązania rodzinne są porządnie opisane. Wartka narracja i historyczne smaczki zabierają odbiorcę w niesamowitą podróż, którą ja przebyłem z zapartym tchem, czekając na finał ;) Całym sercem polecam, jak dla mnie ocena ogólna jest nieadekwatna do rzeczywistości ;)