Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Las, jezioro, ognisko, niebo pełne gwiazd, kumkanie żab, śpiew cykad, ptaków... Spokój, ulga, czas dla siebie...
I o tym właśnie jest "Pod gołym niebem" Markusa Torgeby. O tym, co daje nam obcowanie z naturą i jak to zrobić, nie wyjeżdżając nawet z miasta. O tym, jak łatwo można czytać przyrodę i jak żyć z nią w symbiozie. O tym, jak uzdrawiać myśli i ciało.
Autor opowiada swoją krętą i inspirującą drogę do życia w lesie w taki sposób, że czyta się ją z zapartym tchem.
W książce znajdują się pełnymi uzdrawiającej głębi zdjęciami Fridy Torgeby.
Szczerze polecam szukającym wyciszenia w hałaśliwym świecie.
Sylwia Trojanowska

Las, jezioro, ognisko, niebo pełne gwiazd, kumkanie żab, śpiew cykad, ptaków... Spokój, ulga, czas dla siebie...
I o tym właśnie jest "Pod gołym niebem" Markusa Torgeby. O tym, co daje nam obcowanie z naturą i jak to zrobić, nie wyjeżdżając nawet z miasta. O tym, jak łatwo można czytać przyrodę i jak żyć z nią w symbiozie. O tym, jak uzdrawiać myśli i ciało.
Autor opowiada...

Ta książka ma w sobie coś magicznego❤ Opowiada o zwykłym życiu, ale w sposób absolutnie niezwykły. Maluje kadry z życia rodziny, te pełne blasku i chwały oraz mroku i goryczy z tak wielką wnikliwością i czułością, że nie sposób oderwać się od lektury.
"Dom Holendrów" to moje pierwsze spotkanie z twórczością nominowanej do nagrody Pulitzera Ann Patchett, ale z chęcią sięgnę po inne powieści tej autorki.
Serdecznie polecam,
Sylwia Trojanowska

Ta książka ma w sobie coś magicznego❤ Opowiada o zwykłym życiu, ale w sposób absolutnie niezwykły. Maluje kadry z życia rodziny, te pełne blasku i chwały oraz mroku i goryczy z tak wielką wnikliwością i czułością, że nie sposób oderwać się od lektury.
"Dom Holendrów" to moje pierwsze spotkanie z twórczością nominowanej do nagrody Pulitzera Ann Patchett, ale z chęcią sięgnę...

Miałam przyjemność czytać "Pod skórą" przedpremierowo. Wspaniała czytelnicza uczta, o której w swojej rekomendacji napisałam tak:
"Czasami po prostu to czujesz, gdzieś pod skórą i choćbyś się opierał, choćbyś wmawiał sobie, że to nic ważnego, że to minie, uschnie, niczym ścięty kwiat, to „coś” czeka na właściwy moment, by wybuchnąć kolejny raz ze zdwojoną siłą. To „coś” ma na imię miłość i zawsze jest silniejsze, niż myślisz."
Sylwia Trojanowska, autorka „Szkoły latania”, „Blisko chmur”, „Szeptu wiatru”

Miałam przyjemność czytać "Pod skórą" przedpremierowo. Wspaniała czytelnicza uczta, o której w swojej rekomendacji napisałam tak:
"Czasami po prostu to czujesz, gdzieś pod skórą i choćbyś się opierał, choćbyś wmawiał sobie, że to nic ważnego, że to minie, uschnie, niczym ścięty kwiat, to „coś” czeka na właściwy moment, by wybuchnąć kolejny raz ze zdwojoną siłą. To „coś” ma...

Nie jestem fanką kryminałów, choć kilka w życiu przeczytałam. I spośród nich "Rykoszet" jest zdecydowanie najlepszy, pod względem fabuły, języka i oczywiście miejsca, w którym się rozgrywa, gdyż Szczecin, czyli moje ukochane miasto jest tu ważnym bohaterem.
Uwielbiam Krugłego, to doskonale skrojona postać, prawie idealna. No właśnie, prawie- idealna jest bowiem tylko jedna postać- Tadzik. Od początku do samego końca. Gratuluję, Marku, kreacji tak idealnie niedoskonałego bohatera, w którym jest wszystko: i miłość, i nienawiść, i krzywda, i inteligencja, i wiele innych cech, które w bohaterach cenię najbardziej.
Polecam "Rykoszet" wszystkim miłośnikom powieści obyczajowych z kryminalną iskrą. W tej kategorii to brylant, a o nich można mówić tylko wybornie!
Sylwia Trojanowska, autorka "Szkoły latania", "Blisko chmur", "Szeptu wiatru"

Nie jestem fanką kryminałów, choć kilka w życiu przeczytałam. I spośród nich "Rykoszet" jest zdecydowanie najlepszy, pod względem fabuły, języka i oczywiście miejsca, w którym się rozgrywa, gdyż Szczecin, czyli moje ukochane miasto jest tu ważnym bohaterem.
Uwielbiam Krugłego, to doskonale skrojona postać, prawie idealna. No właśnie, prawie- idealna jest bowiem tylko jedna...

Joanna Jax po raz kolejny zabrała mnie w emocjonującą podróż, gdzie miłość przeplata się z nienawiścią, namiętność ze wzgardą, szczęście z cierpieniem. Ta misternie przemyślana opowieść sprawiła, że, choć wcale nie planowałam, stałam się i przyjaciółką, i oponentem, i doradcą, i powiernikiem głównych bohaterów, podążając z nimi krętymi ścieżkami, jakie zgotował im los. Nic tu nie jest łatwe, ani oczywiste, nie ma prostych rozwiązań. Burzliwe czasy międzywojnia i wojny, w jakich przyszło żyć bohaterom dodatkowo koloryzują tę historię, sprawiając, że po jej przeczytaniu na długo pozostaje ona w pamięci.
Serdecznie polecam!
Sylwia Trojanowska, autorka "Szkoły latania", "Blisko chmur", "Szeptu wiatru"
www.sylwia.trojanowska.com.pl

Joanna Jax po raz kolejny zabrała mnie w emocjonującą podróż, gdzie miłość przeplata się z nienawiścią, namiętność ze wzgardą, szczęście z cierpieniem. Ta misternie przemyślana opowieść sprawiła, że, choć wcale nie planowałam, stałam się i przyjaciółką, i oponentem, i doradcą, i powiernikiem głównych bohaterów, podążając z nimi krętymi ścieżkami, jakie zgotował im los. Nic...

Opowieść Martyny to historia o zmaganiu się z własnymi słabościami, gonieniu marzeń, o pięknie gór wysokich i ich okrucieństwie, o partnerstwie i egoizmie, o życiu i o małym trybiku, jakim jest w nim człowiek.
"Przesunąć horyzont" przeczytałam kilka lat temu, kiedy Martynę łączyłam głównie z Big Brotherem. I choć podeszłam do tej książki z dystansem, przeczytałam ją jednym tchem, niczym najlepszą powieść obyczajową, sensacyjną, czy kryminalną.
Serdecznie polecam każdemu, kto potrzebuje motywacji do działania, kto chce się przekonać, że moc tkwi w nas!
Sylwia Trojanowska, autorka "Szkoły latania", "Blisko chmur" i "Szeptu wiatru"
www.sylwia.trojanowska.com.pl

Opowieść Martyny to historia o zmaganiu się z własnymi słabościami, gonieniu marzeń, o pięknie gór wysokich i ich okrucieństwie, o partnerstwie i egoizmie, o życiu i o małym trybiku, jakim jest w nim człowiek.
"Przesunąć horyzont" przeczytałam kilka lat temu, kiedy Martynę łączyłam głównie z Big Brotherem. I choć podeszłam do tej książki z dystansem, przeczytałam ją jednym...