Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Oglądając dokumenty lub czytając książki o II wojnie światowej, najczęściej poznajemy historie żołnierzy, sanitariuszek, strategów czy konstruktorów broni. Na szczęście są reporterzy, którzy udzielają głosu tym, którzy dotąd go nie mieli i byli tylko częścią niemego tłumu: dzieciom.

Zachęcam do przeczytania recenzji :)

http://www.nowyfolder.com/oczami-dziecka/

Oglądając dokumenty lub czytając książki o II wojnie światowej, najczęściej poznajemy historie żołnierzy, sanitariuszek, strategów czy konstruktorów broni. Na szczęście są reporterzy, którzy udzielają głosu tym, którzy dotąd go nie mieli i byli tylko częścią niemego tłumu: dzieciom.

Zachęcam do przeczytania recenzji :)

http://www.nowyfolder.com/oczami-dziecka/

W swoich książkach Swietłana Aleksijewicz, jak sama podkreśla, sprowadza historię do wymiaru człowieka. Nie inaczej jest w „Cynkowych chłopcach”, gdzie z opowieści weteranów, pielęgniarek, matek i żon „afgańców” wyłania się wstrząsający obraz, trwającego prawie dziesięć lat, konfliktu zbrojnego. Młodzi dwudziestoletni chłopcy pojechali „wypełniać ich internacjonalistyczny obowiązek wobec ojczyzny”, a gdy wrócili, niektórzy kalecy, wyniszczeni psychicznie, usłyszeli, że to wszystko było „błędem politycznym”. Że wojna ta nikomu nie była potrzebna. Ale czy którakolwiek z wojen była potrzebna?

Zachęcam do przeczytania recenzji :)

http://www.nowyfolder.com/cynkowi-chlopcy-recenzja/

W swoich książkach Swietłana Aleksijewicz, jak sama podkreśla, sprowadza historię do wymiaru człowieka. Nie inaczej jest w „Cynkowych chłopcach”, gdzie z opowieści weteranów, pielęgniarek, matek i żon „afgańców” wyłania się wstrząsający obraz, trwającego prawie dziesięć lat, konfliktu zbrojnego. Młodzi dwudziestoletni chłopcy pojechali „wypełniać ich internacjonalistyczny...

Autorzy wielokrotnie podkreślają w książce, że sprawa Goralenvolk jest bardzo skomplikowana. Ciężko osądzać, czy każdy, kto przyjął kenkartę z literą „G” to zdrajca. Wielu robiło to ze strachu, niektórzy dla korzyści, a jeszcze inni jako przykrywkę dla podziemnej działalności. Dziennikarze nie ukrywają również tego, że na Podhalu wciąż jest to temat niewygodny.

Zapraszam do przeczytania mojej recenzji :)

http://www.nowyfolder.com/niechciany-spadek/

Autorzy wielokrotnie podkreślają w książce, że sprawa Goralenvolk jest bardzo skomplikowana. Ciężko osądzać, czy każdy, kto przyjął kenkartę z literą „G” to zdrajca. Wielu robiło to ze strachu, niektórzy dla korzyści, a jeszcze inni jako przykrywkę dla podziemnej działalności. Dziennikarze nie ukrywają również tego, że na Podhalu wciąż jest to temat niewygodny.

Zapraszam...