Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Fikcja literacka często, grubo ma to do siebie że może być i stać się prawdziwą jak najbardziej podpieraną zasłyszaną opowieścią, niosącą powielane i dokładane zdania od osób trzecich, ale jak wiadomo w każdej plotce istnieje ziarno prawdy. Podpierana statystykami wytrzeszczam oczy bo aż trudno uwierzyć lub zastanowić się ile prawdy kryją ukrywane tajemnice, wstyd? brak zrozumienia? hejt? utrata stanowiska? rozwód? To co mną wstrząsnęło to że kobieta często sama jakby na własną rękę wpada w kłopoty, z desperacji, braku wyjścia, ulega, staje się naiwna, wiarygodna, wierzy w przesłanie pięknych słów i ufa temu który roztacza przed nią drogę usłaną różami, każda z chwil bohaterki to pasmo samotnych udręk z demonami z przeszłości, których nie może i nie potrafi przerwać, dopiero upór i determinacja przerywa łańcuch który doprowadza do ułaskawienia, zaznania spokoju i zrozumienia siebie, czy moje życie mogło stać się inne gdybym tylko raz dokonała innego wyboru?




; Idealna para ;

Marcel Moss

Wydawnictwo: Filia

Literatura: Kryminał, thriller
; - Usłyszałam kiedyś od jednego z moich klientów, że z życiem jest jak z giełdą. Nasze przeszłe doświadczenia mogą nakreślić pewien trend, ale wcale nie muszą.;
Aneta nie zawsze była Influencerką, trudne relacje z matką alkoholiczką ugruntowało w niej przekonanie że nie wiele znaczy dla bliskich i świata, dopiero pomysł na zarabianiu na reklamach dało jej poczucie bycie kimś, sławnym, odczuć jak można żyć jak gwiazda, po nie udanym związku dostaje propozycję uczestnictwa w reality show, zostaje twarzą aplikacji randkowej Mytholovic, jednak agentka okazuje się bezpardonową mendą, tak jak i Kamil główny producent programu który wiecznie się czepia, a nawet stosuje mobbing, lecz w całym niby opiewającym w lukier i brokat piękno Rodos na którym kręcony jest program poznaje Eryka który ma być na poczet kręcenia odcinków jej partnerem, staje się bratnią duszą. Czy aby na pewno jest przyjacielem? To tam dochodzi do niefortunnych zdarzeń po których Aneta nie czuje się ani bezpieczna a jej kariera prawie wali się w gruzy, komu zależy na tym by jej notowania spadły? Zauważa że jest notorycznie śledzona, kim jest tajemnicza kobieta, dlaczego każdy kto zwraca się do niej oczekuje wsparcia, pomocy, pieniędzy mając za nic jej uczucia, do tego otrzymuje bukiety białych róż, czyżby przeszłość się o nią dopomniała? Ale cała historia zaczęła się w Dubaju...


; (...) jeśli się kogoś kocha, trzeba czasem zacisnąć zęby i przeczekać nawałnicę, by później cieszyć się pięknym słońcem.;

Powieści Marcela Mossa zawsze mnie zaskakują a jednocześnie wprawiają w stan zadumy, porusza tematy o których na co dzień się nie myśli a raczej nie dyskutuje, wykluczony temat uznany za tabu? a raczej temat o którym wiemy ale co tu powiedzieć mądrego, jeśli problem sam mnie nie dotknął, poruszył struny mojej duszy bo oczami wyobraźni zobaczyłam jakże trudne życie bohaterki, jej smutek, wycofanie, przyparcie do muru, bo czy miała inne wyjście żyć inaczej, czy żyła tak bo nie umiała inaczej. Większość decyzji była decyzją narzuconą od góry, od osób z których czerpała pieniądze pozwalające na komfort finansowy, na długi które zaciągnęła matka pijaczka, poznawała ludzi którzy za nic mieli jej wrażliwość, zdanie, bardzo jej współczułam tych wszystkich doświadczeń, prób zaufania, bo kim staje się człowiek po takich przeżyciach? pusty, z niską samooceną, depresyjny, zalękniony... czytam : ; Blisko 90 % Polek doświadczyło przemocy seksualnej w różnych formach. Spośród nich tylko 1 na 10 decyduje się zgłosić na policję. ; Aneta jest postacią która już od dzieciństwa zmagała się z tematem alkoholowym w domu, szantażami matki, agentką i znajomymi którzy nie szczędzili i na prochach i na niezłych imprezach, brak wsparcia, pokierowania jej życiem że doszła w miejsca w których nie powinna znajdować się żadna kobieta uważana przez mężczyzn, iż skoro zapłacił to mu się należy, przecież sam fakt definiowania płac jest zawsze mniejsza pomiędzy płcią piękną a brzydką, wykorzystywanie kobiet w miejscach publicznych jak i w pracy, molestowanie nie tylko fizyczne jak się okazuje jest skraje i przechodzi ludzkie pojęcie, sięga aż 90 %, już 27% dziewczyn od 13 - 18 lat doświadczyło przemocy seksualnej w różnych formach. Włos się jeży, a historia Anety może stać się realna, aż wyciska wszelkie pokłady emocji, od skrajnej rozpaczy że tak łatwo dała się naciągnąć na duuuuże pieniądze, bo mowa o wielkim bonusie, zapytacie a gdzie własna moralność, godność, czasem chowa się ją w kieszeń, przymyka oczy, udaje że nie istnieje, potem wypływają wyrzuty sumienia lub poczucie winy że patrząc w lustro stajemy się dla siebie obcy. Brak wsparcia, strach przed odrzuceniem, miłość i zdrady, relacje które stanowią pokłady toksyczne to tylko część ukazująca charakter tej powieści, wciągająca, urzekająca monologiem i narracją, ale jednak wstrząsająca, brutalna, brudna i dosadna, kopiąca wszelkie pokłady empatii, tolerancji, bo kim okazują się ci co twierdzą że nas szanują i kochają, czym jest w takim bądź razie miłość? Polecam serdecznie.

; Według danych policji co roku w Polsce znika około 7 tysięcy osób małoletnich. ;

Fikcja literacka często, grubo ma to do siebie że może być i stać się prawdziwą jak najbardziej podpieraną zasłyszaną opowieścią, niosącą powielane i dokładane zdania od osób trzecich, ale jak wiadomo w każdej plotce istnieje ziarno prawdy. Podpierana statystykami wytrzeszczam oczy bo aż t...

Rozwiń

Zwiń

; Często w innych widzimy refleksy naszych ułomności - odezwał się. - Odbijają się w nich jak w lustrze. ;
Kolejne losy Langera którego nie bez przyczyny nazywają psychopatą, będącym notabene na wolności, cały czas jest porównywany do Rzeźnika z nad Odry który porywa ofiary, morduje a ciała odnajdywane nad rzeką są tropem który wskazuje na podobieństwo w działaniach mordercy. Kiedy bez wieści ginie była żona Olgierda Paderborna ten w raz z partnerką Karoliną postanawiają odnaleźć zwyrodnialca i wymierzyć sprawiedliwość. Lecz po piętach depcze im Langer który daje wskazówki gdzie może stacjonować Rzeźnik. Aby zadanie nie było proste, wszystko sprowadza się do pewnej młodej podcasterki która postanowiła pomóc dwójce policjantów, kierując trop na astrologię. Co ona ma wspólnego z mordercą, czy wyścig z czasem uwolni Ninę z rąk oprawcy? Jakie będzie wielkie zaskoczenie kiedy dowiecie się kto stał za wszystkimi morderstwami...

Mogę śmiało uznać drugą część tuż po Langerze za katarsis, który zamknąłby rozdział z mordercą i ofiarami, jednak autor poszedł krok na przód dając nam czytelnikom całą ferajnę doznań emocjonalnej huśtawki, tempa jakie obrał w stosunku do poszukiwań, mądrych czasem lakonicznych i śmiesznych dialogów które pozwoliły na zobrazowanie całej sytuacji wydarzeń, miejsc, postaci głównych bohaterów nie pomijając pojawienia się Chyłki i Zordona dzięki czemu można było doświadczyć realizmu poszukiwań, braku tropów, poszlaków, poznać astrologię zupełnie z innej strony która nie była podanym horoskopem czy wróżeniem z fusów ale algorytmami dzięki którym matematycznie można było wyliczyć miejsce i czas na kolejne kroki mordercy, na którego skierowane były oczy policji, naszych bohaterów a jednocześnie móc zrozumieć tok myślenia osoby która dokonywała rzezi. Psychologiczna zajawka, jednocześnie sensacja i dobry kryminał przy którym polecam spędzić majówkę.

Powieść ezoteryczna, niebywała, szybka w swojej fabule, dająca upust napięciom, budująca niesamowite emocje, sam Pader jak i Siarka są charakterystycznymi postaciami które skupiają swoją uwagę na własnych słabościach, lękach i strachu, są postaciami przewodnimi z silnymi osobowościami które potrafią zjednoczyć siły, ukazując determinację, upór i niesztampowość.

Polecam serdecznie powieść autora który zaskakuje swą grą aktorską, przenosi w czasie, uczy innych wymiarów astrologii, zaprasza do mrocznego świata psychopaty i jego działań, powieść staje się przygodą, walką o dobro które zwycięża zło, daje nadzieję i leczy wszelkie rany.

; Siarka z trudem przyznała przed sobą, że na razie muszą przynajmniej zachować pozory współpracy z tym zwyrodnialcem.
- O ile nie zostały wyniesione - powiedziała.
- O, zapewniam cię że nikt nic nie wyniósł.
- I skąd ta pewność?
- Langer znów uśmiechnął się w sposób niesięgający jego oczu.
- Stąd, że w środku znajdują się zwłoki - oświadczył. - W stanie dość zaawansowanego rozkładu.
- Że co?
- Bez obaw - rzucił. - Widywałem gorsze.;
frag. książki.

; Często w innych widzimy refleksy naszych ułomności - odezwał się. - Odbijają się w nich jak w lustrze. ;
Kolejne losy Langera którego nie bez przyczyny nazywają psychopatą, będącym notabene na wolności, cały czas jest porównywany do Rzeźnika z nad Odry który porywa ofiary, morduje a ciał...

Rozwiń

Zwiń

(...) wszyscy jesteśmy hedonistami. Że w życiu nadrzędną wartością jest przyjemność i człowiek stale do niej dąży, nawet jeśli nie jest ona celem każdej ludzkiej aktywności. ;
Ślad po Jacku Malinowskim zaginął w 2003 r. gdzie nigdy nie odnaleziono ciała, wersja zdarzeń tamtejszej policji wynikła z nieszczęśliwego wypadku. Po niemal dwóch dekadach świadek zmienia zeznania, na prośbę ojca zaginionego komisarz Maria Herman bada sprawę dotyczących tropów z przeszłości. W tym czasie dochodzi do napaści miejscowego lekarza, czy ma to coś w wspólnego ze sprawą, dlaczego osoby które znały ojca i brata Malinowskich nabrali wody w usta, zmowa milczenia, strach przed konsekwencjami czy tajemnica która ma podszyte drugie dno? Na planie wydarzeń pojawia się Olgiert Borewicz który proponuje współpracę, dlaczego tak mu zależy na powrocie do służby, czy sprawa która nabiera tempa zostaje wyjaśniona, kto stoi za zniknięciem chłopaka, czym stała się dawna kopalnia w Wapnie, czy można było uniknąć tego nieszczęścia?

Pełna emocji, napięć powieść która podszyta jest psychologiczną zagadką, ukazuje obraz relacji rodzinnych zaginionego chłopaka, powiązań między znajomymi, zagmatwana zagadka która staje się intrygującą zabawą w kotka i myszkę, daje pokaz wielu niewyjaśnionym sprawą, ludzkich więzi, strachu, wyścigu z czasem i prawdą która jest końcowym zaskoczeniem. Niesztampowość autora polega na tym że każda z powieści jest niebanalna, intrygująca i pełna zwrotów akcji, same postacie są zbudowane nie tylko z silnych charakterów ale pokazują ich jako ludzi którzy walczą z własnymi demonami, problemami i codziennie zmagają się z karkołomną pracą która nie zawsze jest pozytywnie zakończona. Małecki fajnie opisuje w raz z wszelkimi detalami całe policyjne śledztwo z pełnymi wartościowymi dialogami które obrazują miejsca i wszelkie zdarzenia dając upust wyobraźni, zagłębiamy się nie tylko w ludzkie dylematy ale sami staramy się ustalić kierunek śledztwa. ; Zapadlina ; to powieść o małej miejscowości, ludziach którzy się dobrze znają, skrywają sekrety miejsc które przyciągają pechem, nieszczęściem, wchodzą głęboko w różne machlojstwa po to by fabuła stała się ciekawa i interesująca wstrząsa swoją dosadnością.

Polecam serdecznie kolejną książkę Roberta Małeckiego.

(...) wszyscy jesteśmy hedonistami. Że w życiu nadrzędną wartością jest przyjemność i człowiek stale do niej dąży, nawet jeśli nie jest ona celem każdej ludzkiej aktywności. ;
Ślad po Jacku Malinowskim zaginął w 2003 r. gdzie nigdy nie odnaleziono ciała, wersja zdarzeń tamtejszej policji w...

Rozwiń

Zwiń

Pamiętacie historię jaka wynikła 41 lat temu - w 1983 roku? Obrazując ją krótko - głośna sprawa Jerzego Juliana Kalibabki któremu postawiono zarzuty popełnienia aż albo tylko 160 przestępstw na rozkochiwaniu kobiet, malwersacji, wyłudzeniu finansowym, gwałtach, nazwany słynnym Tulipanem, usłyszał wyrok 9 lat pozbawienia wolności. W 1986 r. powstał serial ; Tulipan ; w reżyserii Janusza Dymka. Przestroga dla każdej kobiety? A może można było uniknąć tragedii, gdyby nie...Mówi się nie od dziś że prawami natury rządzą dwa układy, rozum i serce które niestety nie idą w parze jeśli chodzi o miłość, a kto nie pragnie być kochanym i kochać wiecznie? Co jesteśmy w stanie zrobić dla tej jedynej osoby która skradła nam serce? Na to pytanie odpowie w swojej najnowszej powieści Katarzyna Bonda.




; Zabójstwo nie jest grzechem. Jest ona nieraz koniecznym gwałtem wobec opornych i skostniałych form bytu, które przestały być zajmujące. ;
- Bruno Schulz

Wanda Rudnicka nie szukała miłości, a wspólnika do interesów, kiedy stanęła pod ścianą bezradna, przyjaciółka poleciła jej marynarza który miał parcie na szkło, a nawet gotówkę. Adam Szulc był interesujący, szarmancki, godny podziwu, a kim był w rzeczywistości? Bawidamkiem, opryszkiem, kłamcą, oszustem, malwersantem, utopionym w długach mafii lokalnej. Ale jego sposób bycia i życia był zaskakujący, choć irytować może naiwność kobiet, bo uwikłany w wiele romansów które obiecywały ślub i miłość po grobową deskę, dawało kobietom szansę na lepsze życie, dostatnie i godne, wycieczki, prezenty były gwarantem sukcesu, ale czy na prawdę? Za tymi czynami Szulca krył się niecny plan, intryga i manipulanctwo, ale dla miłości kobiety były wstanie zrobić wiele a nawet zginąć. Sprawę potajemnie przejęła policjantka Monika i młoda dziennikarka która powoli dodała dwa do dwóch, co z tego wynikło, czy Wanda stała się ofiarą czy udało się jej uniknąć kary? Co stało się z zaginionymi kobietami, kim był Marek najlepszy przyjaciel Adasia?

; Nudno, jeśli będę uboga, to kogoś zabije - no i jak będę bogata, to może też zabiję - co będę tak siedziała! ;
- Fiodor Dostojewski

Mocna i dosadna powieść z pazurem, rzetelna i niesztampowa powieść Katarzyny Bondy która niesie przekaz ; nie wszystko złoto co się świeci ; jest tym jedynym, dającym do myślenia powieść o miłości która ma być czystą i także irracjonalnym uczuciem, staje się opcją dla przetrwania, mamy w powieści wiele wątków uzasadnionych czynów psychopaty który szuka w ofiarach wielkich finansów które może spieniężyć, manipuluje, wszczyna intrygi, przekupuje prezentami po to by zyskać to co jest celem, mafia, długi, obietnice i szereg kłamstw. Czy moglibyśmy uniknąć tragedii? Czy żyjąc dziś w czasach dostępu do internetu jesteśmy w stanie uniknąć takiego błędu, spotykając na swojej drodze człowieka o charakterze i cechach szarmanckich, casanovy i amanta w jednym poznamy że to człowiek którego miejsce powinno być w więzieniu? Każdą kobietę można omamić słowami, czynami, dając jej wybór, pójdzie tam gdzie dyktuje jej serce, rozum w tym czasie jest w stanie spoczynku, a dla ukochanego zrobi wszystko, pójdzie nawet w samo piekło. Dla mnie ta powieść jest dosadna, ukazuje prawdziwą historię człowieka który obrał sobie sens życia, nakreślone cechy kobiet i ich różne charaktery, osobliwości, temperamenty są dowodem że można pomylić się co do człowieka któremu ufamy, którego kochamy i próbujemy pomóc. Nieszablonowa powieść powstała na kanwie pierwowzoru bohatera Adama Szulca który został skazany w ubiegłym roku na dożywocie, nie jest do końca wyjaśnione czy sprawa ; Krwawego Tulipana ; kryje kolejne tajemnice. Polecam.


- Kiedyś i ja znajdę swoją panią - Adam się zamyślił. - Szukam, szukam i żadna nie taka. Z byle kim drugi raz ślubu nie wezmę. Masz moje słowo - Urwał. - Jesteś pewien, że ten trefny towar jest bezpieczny w waszym bagnie?

Pamiętacie historię jaka wynikła 41 lat temu - w 1983 roku? Obrazując ją krótko - głośna sprawa Jerzego Juliana Kalibabki któremu postawiono zarzuty popełnienia aż albo tylko 160 przestępstw na rozkochiwaniu kobiet, malwersacji, wyłudzeniu finansowym, gwałtach, nazwany słynnym Tulipanem, u...

Rozwiń

Zwiń

Strach bywa twórczy. Napędza wyobraźnię i mobilizuje ducha. To lepsze niż instynkt, który wspaniale uruchamia mięśnie i emocje, ale przy okazji całkowicie blokuje myśli.

- Wojciech Cejrowski

Samobójstwo dwudziestoletniego Mateusza, wstrząsa socjal media, matka nie wierzy w dokonany czyn syna, zostaje zatrudniony prywatny detektyw Dawid Wolski który ma rozwiązać zagadkę. Im głębiej w las tym coraz więcej niedomówień, jakby istniała zmowa milczenia pomiędzy znajomymi, byłą dziewczyną chłopaka, a wymaganiami matki które zaczynają stać kością w gardle Wolskiego. Im bardziej drąży temat tym więcej szczegółów spraw wychodzi na jaw, łącząc sprawę zaginionej Alicji której szukało całe miasto. Nasuwa się pytanie czy Mateusz miał związek z siecią nastoletnich prostytutek, dlaczego dla rodziny ten temat jest zmorą, czy Wolskiemu uda się ustalić przyczynę śmierci chłopaka?

Powieść o niebywałych zwrotach akcji, tajemnicza i zagadkowa pcha nas ku sprawie która na początku wydaje się zagmatwana w wątkach i całej fabule, po czasie odkrywamy kolejne nici które prowadzą do nowych tropów. Sam detektyw jest stronniczy chociaż użyłabym słowa irytujący w swoich działaniach, lekkoduch który podchodzi do spraw zawodowych z przymrużeniem oka, jakby nieobliczalny w swoich działaniach popycha sprawę ku końcowi odkrywając wszelkie karty związane z morderstwem? samobójstwem domniemanego chłopaka, który pod przykrywką opinii matki uchodził za świętego. Czy go znała tak na prawdę, czy sama chciała ukryć pewne fakty aby go wybielić, sami się przekonacie. Co mnie ujęło by czytać powieści Chmielarza? To że umie budować napięcie, wciąga w kryminalne kuguary kryminalne, werbalny język i styl pisarski a przede wszystkim porusza społeczne tematy tabu. Niby banalna historia przeistacza się z każdym rozdziałem w wyścig z czasem który daje mu pole do popisu, ukazując charakter gliwickich przedmieść i zaułków, osobowość i temperament zamieszczonych postaci, powoduje emocjonalną huśtawkę i ciary, wkrada się do wyobraźni tworząc obrazy niekoniecznie pozytywne, chcąc wywołać strach i lęk który jest dojmujący, bo co by się stało gdyby to u mnie się zdarzyło lub u Ciebie? Warto, polecam.

Strach bywa twórczy. Napędza wyobraźnię i mobilizuje ducha. To lepsze niż instynkt, który wspaniale uruchamia mięśnie i emocje, ale przy okazji całkowicie blokuje myśli.

- Wojciech Cejrowski

Samobójstwo dwudziestoletniego Mateusza, wstrząsa socjal me...

Rozwiń

Zwiń

; Oto stałem się ostrzem ;
Losy kraju spoczywają w rękach Przywoływaczki Słońca, jednak znowu zostają w raz z Drugą Armią schwytani przez Apparata i wtrąceni do ciemnych i wilgotnych korytarzy znajdujących się pod Wielkim Pałacem. Ten fanatyk magii pragnął nie tylko chronić Alinę, ale miał niecny plan, jednak i ten uległ rozpadowi. Zmrocz zasiadł na tronie cienia i władał krajem, a osłabiona Alina wracała do zdrowia po tym jak zmierzyła się w kolejnej walce z potworami. Kiedy udaje się im uciec musi stawić czoło by ratować kraj od wojny a napływającą falą ciemności, która zmierza do upadku świata. Jeśli ma wygrać musi znaleźć żarptaka, kolejny Amplifikator, talizman o niesłychanej mocy, czy nie okaże się to zgubą?

- '' Cóż jest nieskończone? '' - wydeklamowała. Dobrze znała ten tekst.
- '' Wszechświat oraz ludzka chciwość '' - odparłam cytatem.
Trzeci tom przygód Aliny i Mala wprowadza ostateczną walkę pomiędzy dobrem a złem, desperacja jaka kieruje bohaterami jest obroną słusznych wartości a chęci udowodnienia sobie bycia ponad wszelkimi zasadami. Tutaj operuje się nie tylko pięknym językiem, niebanalną fabułą, ale wpleciona są rosyjskie motywy, tradycje, wyobrażenia, Zmrocz może być i stać się dzisiejszym Putinem, czy wcześniejszym carem któremu marzyło się imperium, idąc po trupach nie bacząc na konsekwencje traktuje swoich ludzi jak mięso armatnie, czy to nic nam nie przypomina? Obrazy i kultura a także postacie są niebywale ze sobą splecione w więzi które utożsamiają przyjaźń i miłość która buduje, daje siły, dodaje otuchy ale dla niej warto się poświęcić i walczyć jak o honor. Wątki folkloru, baśni, przygód są odniesieniem tych wszystkich niesamowitych emocji i ciągle budującego napięcia, merytoryką powieści jest morał, że nie zawsze dostajemy to czego oczekujemy od innych, warto często być pokornym i docenić to co nas otacza, dlatego sylwetka Zmrocza jest silna, stanowcza, buntownicza, waleczna, ale za wszelkimi mocnymi cechami czai się strach utraconego królestwa, tronu, mocy, magii która powoduje że był kim się stał. Po trzech częściach mogę śmiało stwierdzić że Alina dokonała niebywałej przemiany, z zalęknionej, wycofanej , wstydliwej i aż zbyt skromnej dziewczyny, przeobraziła się z larwy w pięknego motyla o niebywałej sile charakteru, determinacji, która wiedziała czego chce i dokąd dąży, jej cel był jeden - wybawić lud od wojny, przywrócić wolność i spokój narodowi. Polecam.
Problem z pragnieniem polega na tym, że przez nie jesteśmy słabi.

; Oto stałem się ostrzem ;
Losy kraju spoczywają w rękach Przywoływaczki Słońca, jednak znowu zostają w raz z Drugą Armią schwytani przez Apparata i wtrąceni do ciemnych i wilgotnych korytarzy znajdujących się pod Wielkim Pałacem. Ten fanatyk magii pragnął nie tylko chronić Alinę, ale miał...

Rozwiń

Zwiń

; Słabość to maska. Noś ją, kiedy muszą zobaczyć, że jesteś człowiekiem, ale nigdy, gdy naprawdę czujesz się słaba ;
Kolejne losy Aliny i Mala, uciekając przed Zmroczem zostali pojmani i jemu wydani, uprowadzeni zostali i umieszczeni na statku korsarza Sturmhonda który postanowił pomóc dwójce przyjaciół. Aby doszło do uwolnienia Alina musiała się zmierzyć ze Zmroczem, uwalniając moc i pokonując Niczevojów dzięki Amplifikatorowi Morozova odszukując wcześniej jelenia z którego rogów zrobiono talizman który będąc w posiadaniu dziewczyny dał jej wielką siłę do walki. Kiedy jednak udało się choć na chwilę pokonać Zmrocza udaje się do miejsca gdzie królestwo jest w wielkim niebezpieczeństwie. Czy Alinie uda się zdobyć kolejne Amplifikatory, czego obawia się Mal, dokąd to wszystko zaprowadzi Alinę, kim okaże się korsarz?

; Nie kłóć się. Nigdy nie zniżaj się do zaprzeczenia. Odpowiadaj na obelgi śmiechem.
Druga część przygód Przywoływaczki Słońca jest miarą zdarzeń które budują w niej wielką siłę i chęć obrony a także zemsty za ofiary która nastąpiła w Fałdzie Cienia, jednak im większą posiada siłę tym bardziej się zatraca, w magii, ucieka od własnego człowieczeństwa, oddala się od Mala który coraz bardziej odsuwa się od niej. Walka jest jedyną drogą by wyzwolić się od Zmrocza który pragnie zdobyć ravkański tron. Aby cud się stał przyjmuje pomoc korsarza i prowadzi armię griszów. Wielobarwna powieść fantastyczna która ukazuje świat odległy, zahaczając o potwory, ludzkie słabości, lęki, strach o ziemię która jest domem i stolicą. Pięknie zobrazowana historia od której ciężko się oderwać, odetchnąć, czuje się gęsią skórkę, emocje, te wszystkie napięcia. Polecam każdemu.

; Słabość to maska. Noś ją, kiedy muszą zobaczyć, że jesteś człowiekiem, ale nigdy, gdy naprawdę czujesz się słaba ;
Kolejne losy Aliny i Mala, uciekając przed Zmroczem zostali pojmani i jemu wydani, uprowadzeni zostali i umieszczeni na statku korsarza Sturmhonda który postanowił pomóc dwó...

Rozwiń

Zwiń

(...) Cóż jest nieskończone? Wszechświat i ludzka chciwość".
Alina Starkov i Mal, sieroty wyszkoleni na żołnierzy, przyjaciele i być może coś więcej, być może bo świadoma jest że może nie przeżyć wyprawy do Fałdy Cienia, mroku i zgliszczy na której polują potwory. Kiedy pułk zostaje zaatakowany, Alina wydobywa z siebie wielką moc o której nie miała pojęcia. Zostaje uratowana przez ludzi Zmrocza i trafia na kolejne szkolenie griszów które odkrywa w niej potencjał i talent, to tam poznaje Zmrocza i odkrywa pierwsze uczucie do tego tajemniczego człowieka, który skrywa w sobie tajemnicę. Czy aby na pewno pokłada w Alinie szczere intencje? czy raczej chodzi o jej moc dzięki której zapragnął zniszczyć Fałdę Cienia. Kiedy ta odkrywa prawdę, ucieka w raz z Malem by ratować siebie i królestwo, lecz czyha na nich wielkie niebezpieczeństwo.

Problem z pragnieniem polega na tym, że przez nie jesteśmy słabi.
Powieść fantastyczno - młodzieżowa, przygody Aliny i jej przyjaciela, wielka wyprawa do świata griszów, zasad i tajemnic, wciągająca, pełna monologu, z ciekawą fabułą w której troszkę zabrakło mi rozbudowania obrazów otaczającej przestrzeni, przyrody, postaci, lecz czyta się lekko, szybko, akcja tyczy dziewczyny która odkrywa siebie, dojrzewa i bierze życie bardzo ostrożnie, kipi wręcz skromnością która dodaje jej uroku, nie chełpi się urodą, ale mądrością która wypływa z serca, łatwowierna, prosta i prawdomówna, daje się złapać na piękne słowa, wrażliwość mężczyzny którą ją ciekawi, coraz bardziej interesuje, a wszystko to jest zaplanowaną intrygą która ma spowodować że będzie mógł wykorzystać moc dziewczyny do własnych celów. Fajna, wartościowa, posiadająca puentę, morał jaką niesie powieść, czym jest przyjaźń, miłość, oddanie, braterstwo, determinacja i obrona wszelkich wartości.

(...) Cóż jest nieskończone? Wszechświat i ludzka chciwość".
Alina Starkov i Mal, sieroty wyszkoleni na żołnierzy, przyjaciele i być może coś więcej, być może bo świadoma jest że może nie przeżyć wyprawy do Fałdy Cienia, mroku i zgliszczy na której polują potwory. Kiedy pułk zostaje zaatak...

Rozwiń

Zwiń

W sześćdziesiątym ósmym roku latem dyndałam z koleżankami na trzepaku, przy fikołkach zamiatałam piasek jasnymi warkoczykami.
Kiedy na półkach sklepowych ; Sam ; widniało wielkie Nic lub butelki z octem i ekspedientki ; Czego! ; mała Goninia niczemu nie świadoma co też w kraju się dzieje ganiała z dzieciakami po warszawskim podwórku bawiąc się przy i na trzepaku jak to robiło się za dzieciaka, to tam zawierały się przyjaźnie, pierwsze sprzeczki na śmierć i życie, to tam wybuchały niesamowite pomysły i zabawy po późny wieczór kiedy to mama z okna krzyczała ; Małgosia, kolacja!!! ; i tak podwórko uklepane, jeszcze czujące osad powojennej zawieruchy osiadał się w raz z gasnącym słońcem, dając odpust nocy która to skrywała tajemnice. Oczami dziewczynki przechodzimy transformacje wielkich zmian, dziwactw, trwożeń i wielkich zachwytów nad dziadkami, ojcem i matką, nad przyjaciółkami i pierwszymi miłościami, by zaobserwować jak zmienia się świat i móc go zrozumieć dziecięcym rozumkiem, krocząc po ulicach warszawy gdzie przewija się obraz jeszcze nie odbudowanej stolicy niosące blizny po okresie wojny, okupacji, bombardowań. Im dziewczynka stawała się starsza tym większe miała zaangażowanie do mody, a trzeba wiedzieć że w latach siedemdziesiątych nie było czym szastać, drelichy, żorżety, materiały które przerabiało się u krawcowej by wyglądać jak modelki z żurnala po płaszczach ojca lub matki, po starych zasłonach a nawet firanach, wkradała się kolorowa fantazja niesiona podmuchem czasu z Francji, Bułgarii, każda chciała mieć stylonki, sukienki kolorowe, przewiewne, radosne, nosić to co w wielkim świecie, wdarła się hipisowska moda na ; dzieci kwiaty ; odważna, stylowa przetykana chustami, swawolnością, bezwstydna... kultura wybuchła w raz ze świadomością że nie tylko socjalistyczną muzykę się żyje i pochodami na którym trzeba było stawić się obowiązkowo, ale zaczął lecieć ; Sopot ; i Wodecki, inne zespoły które ruszyły Polaków do ogólnego poruszenia jak telewizja i co poniedziałkowa kultura mieniąca się w tle ; Teatrem ; czy ; Pegazem ; każdy czekał na czwartkowy seans kryminalny Kobry, a przecież już leciał Czterej pancerni i pies z Hansem Klossem na czele, lubiło się zasiadać przed dobranocką czy obejrzeć Północ południe, Izaure, Bonanze czy inne familijne seriale które oglądało się tak jak patrzyło przez szybę sławnego sklepu Pewex, sam zapach był już zachodni i przykuwał uwagę, dla dzieciaków gumy Donald, czekolady, spodnie Levis i dużo by wymieniać, to jak podróż do przeszłości z Cepelią w tle, a potem wyjazdy by zarobić, sprzedać i się wzbogacić gdzie było widoczne już na trzepaku, bo przeważnie dominowały podobne style, znoszone spodnie po starszym rodzeństwie z łatami ponaszywanymi na kolanach i łokciach, zniszczone buty, byle co i jak, ale nie to było ważne bo dzieciaki nie oceniały się a raczej ważna była zabawa, w chowanego, w ciu, ciu babkę, w sztandar, w zbijanego, chłopaki grały w gałę, potem w pyrę, było co robić...Spotkania rodzinne dziewczynki były zawsze pełne harmideru i gwaru wszelkich ciotek, babek, wujków i kuzynostwa, pomimo braku towaru spożywczych w sklepach stoły uginały się od przekąsek, dań zimnych i gorących, było smacznie i wesoło, a pani domu nadskakiwała wszystkim by nikomu niczego nie brakowało. Panie domu czyli mamy zazwyczaj zajmowały się gospodarstwem domowym, ojciec pracował matka była na podorędziu, z wałkami na głowie lub trwałą ondulacją, przepasana fartuszkiem i w kapciach, zawsze miała co do roboty, wiadomo kto miał Franię ten był bogol, reszta prała na tarce, wieszała, suszyła i prasowała na żelazku z duszą. Czasy ciężkie, uciemiężone brakiem towarów, brakiem dostępu do kultury, pod nadzorem władz bojących się że cenzura zrobi z nich naleśniki, wspomnienia Gosi ożywiają kiedy wspomina te czasy z leguminą, spacerami z tatą, kiedy szczęśliwa była pomimo wielu niewygód, chociażby własnego pokoju, ale nie liczyła szczęścia pomiędzy tym co krył trzepak a tamtejszą rzeczywistością, bo dla niej liczyli się ludzie do których kierowała ciepłe słowa...

W sześćdziesiątym ósmym roku latem dyndałam na trzepaku, a w tym samym czasie z Polski wypędzono Żydów.
Pocztówka z dzieciństwa, zatrzymane w kadrze pamięci i wydobyte za pomocą wspomnień opowieść biograficzna autorki która z niebywałą precyzją, szczegółami prowadzi nas po swoim życiu, od lat dziecięcych po lata szkolne i późniejsze, przeszłości wplatając losy postaci które uczestniczyły w jej życiu, pełna zapachów, kolorów, ciepła i emocjonalna, pełna magii i dowcipu, jakże warto było wrócić nawet do własnego dzieciństwa i przeżyć te chwile jeszcze raz, cofnąć się do przeszłości i samej przypomnieć sobie trzepak za blokiem i nas dzieciaków jak ganialiśmy po podwórku. Klimatyczna, z dużą dozą atmosfery chwil domowych, szkolnych, anegdot i muzyki, wierszy Gałczyńskiego, dla mnie patchwork utkany ze wspomnień, baśń dzisiaj jakże odległa i prawie nie realna, beztroska a jednak trudna, mistyczna, nawet jak na czasy PRL -u dziś nie jeden z nas wraca wspomnieniami z nostalgią, z łezką w oku, najlepsze dzieciństwo, najsmaczniejsze bo kromka chleba posypana cukrem smakowała jak ambrozja, niebo w gębie, daj gryza i każdy się najadł...polecam serdecznie.

W sześćdziesiątym ósmym roku latem dyndałam z koleżankami na trzepaku, przy fikołkach zamiatałam piasek jasnymi warkoczykami.
Kiedy na półkach sklepowych ; Sam ; widniało wielkie Nic lub butelki z octem i ekspedientki ; Czego! ; mała Goninia niczemu nie świadoma co też w kraju się dzieje ...

Rozwiń

Zwiń

Zło czai się wokół nas i szuka okazji, by się ujawnić. My jesteśmy po to, aby to zło z ulic sprzątać. Brzmi to patetycznie, ale tak uważam...
Lata dziewięćdziesiąte, pojawia się psychol który brutalnie obdziera ofiary ze skóry. Policja nadaje mu pseudonim Kuśnierz, szukają tropów, znajdują kolejne ciała, kolejne morderstwa, niewyjaśnione zbrodnie które rosną jak grzyby po deszczu, policja wpierw jest bezradna, szuka po omacku, lecz pomimo ustroju jaki przekształca się w kraju utrudnia wszelkie śledztwa. Kiedy dochodzi do obławy giną policjanci, morderca zostaje zatrzymany, osadzony. Zostaje umieszczony w ośrodku dla bestii, lecz podczas transportu na badania psychiatryczne zbiega, jak, dlaczego, w co wierzy, na cóż mu syn i wielka wiara w Boga, zwariował?

Po raz kolejny autor Piotr Kościelny zabiera mnie na wyprawę po ludzkiej psychice, kiedy sięgam głębin dna wszelkich brutalnych zachowań ludzkich, kiedy uważam że już nic mnie zdziwi to mnie zadziwia, fabuła która ma tyle wątków że można się pogubić, niby lekko skrojona fabuła a jednak podlega ułudzie rozsypanych klocków puzzle które podczas kolejnych rozdziałów odkrywają naturę mordercy, pokazują rzemiosło autora i jego zamysł, preferencje do przeświadczenia o niepoczytalności, bezradności służb policyjnych, dwu torowa fabuła która odnosi się do życia mordercy i jego fascynacji, przeszłości która przeradza się w fobię, jednocześnie zahaczając o standardy policyjne i wszelkie łamania i naciągania prawa, samosąd który rozlicza a jednocześnie rujnuje życie. Książka trudna, kolejna tego autora który pokazuje obraz psychopaty na tle wydarzeń z przeszłości które upośledzają tok rozumowania świata napastnika, odziaływanie na aspekt społeczny, znęcanie się ze szczególnym okrucieństwem który roi w głowie obrazy pojednania, celu, obrony. Brutalna, okrutna, okrojona w szczegóły powieść która nie skrywa tajemnic, podaje na tacy wątki które są gwałtem na psychice ale wciąga, kieruje, ukierunkowuje i pokazuje obraz nędzy i rozpaczy, działań policji, obrony, pojednania. Książka z mocnym przekazem, przytupem, chronologiczna z wątkami Zwierza, przeszłość która goni przyszłość, czy dobro wygra w walce ze złem?

Zło czai się wokół nas i szuka okazji, by się ujawnić. My jesteśmy po to, aby to zło z ulic sprzątać. Brzmi to patetycznie, ale tak uważam...
Lata dziewięćdziesiąte, pojawia się psychol który brutalnie obdziera ofiary ze skóry. Policja nadaje mu pseudonim Kuśnierz, szukają tropów, znajdują...

Rozwiń

Zwiń