Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Nie ma takiej absurdalnej rzeczy, której by człowiek nie zrobił, próbując nadać życiu jakiś sens.

Nie ma takiej absurdalnej rzeczy, której by człowiek nie zrobił, próbując nadać życiu jakiś sens.

Niewielu jest ludzi, którzy się interesują tym, co kto inny myśli albo co ma do powiedzenia. W najlepszym razie słuchają cię, żebyś ty potem musiał ich wysłuchać. I wszyscy nawzajem wciskają sobie tony kitu. Czasami trafi się ktoś, kto wygląda, jakby słuchał, ale w końcu się wydaje, że tylko czai się na jedno twoje słowo, takie, od którego będzie mógł się odbić z własną opowieścią.

Niewielu jest ludzi, którzy się interesują tym, co kto inny myśli albo co ma do powiedzenia. W najlepszym razie słuchają cię, żebyś ty potem musiał ich wysłuchać. I wszyscy nawzajem wciskają sobie tony kitu. Czasami trafi się ktoś, kto wygląda, jakby słuchał, ale w końcu się wydaje, że tylko czai się na jedno twoje słowo, takie, od którego będzie mógł się odbić z własną opowieś...

Każdy ma jakąś swoją prywatną szajbę. Jak się z nią włazi w paradę zbyt wielu ludziom, mówią na niego wariat.

Każdy ma jakąś swoją prywatną szajbę. Jak się z nią włazi w paradę zbyt wielu ludziom, mówią na niego wariat.

...jakże ja będę umierać, kiedy nie żyłam ja wcale?

...jakże ja będę umierać, kiedy nie żyłam ja wcale?

Żeby usłyszeć, nie słuchać. Żeby zobaczyć, nie patrzeć. Żeby wiedzieć, nie myśleć.

Żeby usłyszeć, nie słuchać. Żeby zobaczyć, nie patrzeć. Żeby wiedzieć, nie myśleć.

(...)przyjaźń polega na tym, że lubi się kogoś takim, jakim jest. Że akceptujesz nawet to, czego w tym kimś nie rozumiesz. Nie musisz rozumieć ani robić tego samego, ani też żyć życiem tej osoby. Jeżeli naprawdę ci na kimś zależy, chcesz, żeby ten ktoś był sobą, bo przede wszystkim lubisz go za to, że jest, jaki jest.

(...)przyjaźń polega na tym, że lubi się kogoś takim, jakim jest. Że akceptujesz nawet to, czego w tym kimś nie rozumiesz. Nie musisz rozumieć ani robić tego samego, ani też żyć życiem tej osoby. Jeżeli naprawdę ci na kimś zależy, chcesz, żeby ten ktoś był sobą, bo przede wszystkim lubisz go za to, że jest, jaki jest.

(...) ona zasłaniała się i błagała: "Nie patrz na mnie, znienawidzisz mnie za brzydotę"; a on przytrzymał jej ręce i powiedział: "Jedyna moja, piękno jest dla nieszczęśliwych, którzy nie kochają. Kocham ciebie, jestem szczęśliwy"...

(...) ona zasłaniała się i błagała: "Nie patrz na mnie, znienawidzisz mnie za brzydotę"; a on przytrzymał jej ręce i powiedział: "Jedyna moja, piękno jest dla nieszczęśliwych, którzy nie kochają. Kocham ciebie, jestem szczęśliwy"...

Odzywa się we mnie głos jakiś wewnętrzny, który ilekroć się odzywa, odwodzi mię zawsze od tego, cokolwiek w danej chwili zamierzam czynić, sam jednak nie pobudza mię do niczego"...

Odzywa się we mnie głos jakiś wewnętrzny, który ilekroć się odzywa, odwodzi mię zawsze od tego, cokolwiek w danej chwili zamierzam czynić, sam jednak nie pobudza mię do niczego"...

-(...) będą tacy jak ty, których należy oświecić i wziąć w rękę. - Mnie nikt nie będzie brał w rękę, bo ja nie jestem parasol ani łyżka." Rozmowa Lulka z Baryką

-(...) będą tacy jak ty, których należy oświecić i wziąć w rękę. - Mnie nikt nie będzie brał w rękę, bo ja nie jestem parasol ani łyżka." Rozmowa Lulka z Baryką

Trzeba będzie sporo się natrudzić i wiele ryzykować... ale przecież na tym polega życie, prawda?

Trzeba będzie sporo się natrudzić i wiele ryzykować... ale przecież na tym polega życie, prawda?

Zamknąłem książkę, położyłem dłonie na kolanach i długo się im przyglądałem. Właściwie bardzo dawno tak dokładnie nie przyglądałem się wnętrzu własnych dłoni. W tym przymglonym świetle były nieprzyjemnie ciemne i brudne. Wydawały się obce. Napełniło mnie to smutkiem. Wcale nie wyglądały na ręce, które mogłyby kogoś w przyszłości uszczęśliwić. Nie wyglądały też, jakby mogły kogoś uratować.

Zamknąłem książkę, położyłem dłonie na kolanach i długo się im przyglądałem. Właściwie bardzo dawno tak dokładnie nie przyglądałem się wnętrzu własnych dłoni. W tym przymglonym świetle były nieprzyjemnie ciemne i brudne. Wydawały się obce. Napełniło mnie to smutkiem. Wcale nie wyglądały na ręce, które mogłyby kogoś w przyszłości uszczęśliwić. Nie wyglądały też, jakby mogły kogo...

Choćbyś nie wiem ile zarobił, nie zarobiłeś ani centa, jeżeli nic z tego nie odłożyłeś. Jeśli od razu wydajesz wszystko, co zarobiłeś, to jesteś tylko maszyną, która pracuje dla kogoś innego. Twoje oszczędności to jest właśnie to, co zrobiłeś dla samego siebie, bo jedyna rzecz, którą tak naprawdę warto kupić, to twój własny czas. Pamięta o tym.

Choćbyś nie wiem ile zarobił, nie zarobiłeś ani centa, jeżeli nic z tego nie odłożyłeś. Jeśli od razu wydajesz wszystko, co zarobiłeś, to jesteś tylko maszyną, która pracuje dla kogoś innego. Twoje oszczędności to jest właśnie to, co zrobiłeś dla samego siebie, bo jedyna rzecz, którą tak naprawdę warto kupić, to twój własny czas. Pamięta o tym.

... zamykali oczy. Życie spływało po nerwach tajemniczymi piorunami, budzili się jak wygnani z raju.

... zamykali oczy. Życie spływało po nerwach tajemniczymi piorunami, budzili się jak wygnani z raju.

Lecz rzeka wciąż płynie za progiem, a świat czeka na zewnątrz. To świat, w którym musimy żyć".

Lecz rzeka wciąż płynie za progiem, a świat czeka na zewnątrz. To świat, w którym musimy żyć".