Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Dawno książka Pratchetta nie rozczarowała mnie tak bardzo jak Łups! Przygody Vimesa i straży zawsze należały do moich ulubionych dlatego wiele oczekiwałem od tej pozycji i niestety bardzo się zawiodłem. Fabuła jest nudna, wręcz przewidywalna a tego wybaczyć nie mogę, nowi bohaterowie są przeciętni, starzy nie błyszczą tak jak w poprzednich tomach i gdyby nie rewelacyjny Świat Finansjery pomyślałbym że Pratchett skończył się na kill em all :)

Dawno książka Pratchetta nie rozczarowała mnie tak bardzo jak Łups! Przygody Vimesa i straży zawsze należały do moich ulubionych dlatego wiele oczekiwałem od tej pozycji i niestety bardzo się zawiodłem. Fabuła jest nudna, wręcz przewidywalna a tego wybaczyć nie mogę, nowi bohaterowie są przeciętni, starzy nie błyszczą tak jak w poprzednich tomach i gdyby nie rewelacyjny...

Jak na debiut jest to całkiem udana książka, na tyle, że w bliżej nie określonej przyszłości sięgnę po kolejny tom. Sam pomysł z rasami jest ciekawy, ale nie przełomowy czy rzucający na kolana, m.in. pająki są kalką mrocznych elfów z Zapomnianych Krain, motyle nimf/wróżek, żukowce przez swoje zamiłowanie to maszyn kojarzyły mi się z gnomami a ważki z elfami. Cały świat wydał mi się wyjątkowo mały, nie poczułem jego ogromu, tego starcia cywilizacji, może dlatego że autor za bardzo skupia się na opisie przygód grupki towarzyszy i relacjach miedzy nimi.To właśnie bohaterowie najbardziej przypadli mi do gustu i głównie dzięki nim sięgnę po Klęskę Ważki (drugi tom).

Jak na debiut jest to całkiem udana książka, na tyle, że w bliżej nie określonej przyszłości sięgnę po kolejny tom. Sam pomysł z rasami jest ciekawy, ale nie przełomowy czy rzucający na kolana, m.in. pająki są kalką mrocznych elfów z Zapomnianych Krain, motyle nimf/wróżek, żukowce przez swoje zamiłowanie to maszyn kojarzyły mi się z gnomami a ważki z elfami. Cały świat...