Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Przyznaję, skusiły mnie Tatry. Mocno wyeksponowane w opisie jak i tytule. Co poza tym? Grafomania. Niby szybko się czyta, bo w sumie nie ma chyba nad czym choć przez chwilę się zastanowić. Dialogi mnie wykończyły psychicznie i fizycznie. Proponuję popracować nad jedną książką a nie pisać naście rocznie.

Przyznaję, skusiły mnie Tatry. Mocno wyeksponowane w opisie jak i tytule. Co poza tym? Grafomania. Niby szybko się czyta, bo w sumie nie ma chyba nad czym choć przez chwilę się zastanowić. Dialogi mnie wykończyły psychicznie i fizycznie. Proponuję popracować nad jedną książką a nie pisać naście rocznie.

Bardzo słaba, suspens na poziomie Ukrytej Prawdy.
Skąd ta nagonka? Siła reklamy, której dałam się skusić.

Bardzo słaba, suspens na poziomie Ukrytej Prawdy.
Skąd ta nagonka? Siła reklamy, której dałam się skusić.

Nie owijając w bawełnę - czyta się to jednym tchem. W jeden wieczór, może dwa. Mentalnie Everest już zdobyłam, pora więc chyba ruszyć w drogę.

Nie owijając w bawełnę - czyta się to jednym tchem. W jeden wieczór, może dwa. Mentalnie Everest już zdobyłam, pora więc chyba ruszyć w drogę.

Świetny początek, wartka akcja, intrygujące postacie. Im dalej w las tym ciemniej niestety, za długo za długo i jeszcze raz za długo.
Z racji wykształcenia jestem lekko oburzona opisem promieniowania XRF, bo nie sądzę, że osoba nie z branży będzie miała jakiekolwiek pojęcie o jej działaniu, a szkoda, bo to dośc elementarna fizyka, która pomaga nam w wielu dziedzinach.

Zakończenie, rozwiązanie zagadki - trochę żałuję, że przeczytałam.

Świetny początek, wartka akcja, intrygujące postacie. Im dalej w las tym ciemniej niestety, za długo za długo i jeszcze raz za długo.
Z racji wykształcenia jestem lekko oburzona opisem promieniowania XRF, bo nie sądzę, że osoba nie z branży będzie miała jakiekolwiek pojęcie o jej działaniu, a szkoda, bo to dośc elementarna fizyka, która pomaga nam w wielu...

Jedna z najlepszych nowości na naszym rynku!
Inteligentna konstrukcja, wyśmienity humor autora.
Nieograniczona wiedza teoretyczna i zarazem praktyczny przewodnik 'czego nie robić, czego unikać by nie wzięli nas za turystów'

Polecam!

Jedna z najlepszych nowości na naszym rynku!
Inteligentna konstrukcja, wyśmienity humor autora.
Nieograniczona wiedza teoretyczna i zarazem praktyczny przewodnik 'czego nie robić, czego unikać by nie wzięli nas za turystów'

Polecam!

Przeczytane z wieloma przerwami, bo albo obrzydzała mi świat albo zwyczajnie nudziła.

Przeczytane z wieloma przerwami, bo albo obrzydzała mi świat albo zwyczajnie nudziła.

Skusiły mnie dobre opinie. Przyznaję się bez bicia!
Szczególnie to porównanie do Mickiewicza, które ubawiło mnie do łez.

Ale tak jak nie byłam fanką science ficiton, tak raczej już nią nie zostanę. Chociaż jakiś prawdziwy fan pewnie zarzuci, że to w ogóle nie jest sf i że o czym ja w ogóle mówię.

Nie znam ani jednej (!) gry wymienionej w książce, więc równie dobrze zamiast hitów lat 80, mogłyby być to hity 2014.

Skusiły mnie dobre opinie. Przyznaję się bez bicia!
Szczególnie to porównanie do Mickiewicza, które ubawiło mnie do łez.

Ale tak jak nie byłam fanką science ficiton, tak raczej już nią nie zostanę. Chociaż jakiś prawdziwy fan pewnie zarzuci, że to w ogóle nie jest sf i że o czym ja w ogóle mówię.

Nie znam ani jednej (!) gry wymienionej w książce, więc równie dobrze...

Mam nadzieję, że prawdziwych przyjaciół można także spotkać w Krakowie, bo do Bredy się nie wybieram. Piękna okładka, bardzo ciekawa tematyka, niestety język bardzo toporny, akcja gubi się gdzieś między słowami. Jestem na nie, chociaż oczekiwania miałam duże.

Mam nadzieję, że prawdziwych przyjaciół można także spotkać w Krakowie, bo do Bredy się nie wybieram. Piękna okładka, bardzo ciekawa tematyka, niestety język bardzo toporny, akcja gubi się gdzieś między słowami. Jestem na nie, chociaż oczekiwania miałam duże.

Kolejna trylogia, którą czyta się jednym tchem (czyli praktycznie non stop przez kilka dni). Nie będę wielkim odkrywcą, jeśli napiszę, że zakończenie mnie także nie powaliło na kolana. Zbyt krótkie, opisane w dosłownie (!) kilku zdaniach. Mam wielką nadzieję, że to jednak nie koniec i Tahereh Mafi zdecyduje się napisać kolejną część, lub zacznie pracować nad nową, bo talentu to jej można szczerze pozazdrościć ;)

Kolejna trylogia, którą czyta się jednym tchem (czyli praktycznie non stop przez kilka dni). Nie będę wielkim odkrywcą, jeśli napiszę, że zakończenie mnie także nie powaliło na kolana. Zbyt krótkie, opisane w dosłownie (!) kilku zdaniach. Mam wielką nadzieję, że to jednak nie koniec i Tahereh Mafi zdecyduje się napisać kolejną część, lub zacznie pracować nad nową, bo...

Historia mnie nawet urzekła.
Styl, pisownia, interpunkcja mnie pokonały.

Historia mnie nawet urzekła.
Styl, pisownia, interpunkcja mnie pokonały.

Prawdziwa perła dla sympatyków Piwnicy pod Baranami!

Prawdziwa perła dla sympatyków Piwnicy pod Baranami!

Tak ciężko pisać o trzeciej części przygód Tris, bez wspominania o dwóch poprzednich książkach. Pierwszą część trylogii 'połknęłam' w niecałe 2 dni. Lekki przyjemny styl, wartka akcja, wszystko w stylu znanych nam już historii - jak choćby Igrzyska Śmierci.

Niestety 'Allegiant' to zdecydowanie zbyt szybko napisana, ostatnia część trylogii. Nie wiem czy Veronica Roth zachłysnęła się nagłą popularnością swojej książki, czy to jej wydawca postawił jej nieprzekraczalny deadline. W każdym bądź razie tak naprawdę nic nie pamiętam z tej części. Postacie zamiast imion równie dobrze mogłyby mieć przypisane numery. Całe 'rozwiązanie' historii dość zaskakujące, wszystko niby łączy się w logiczną całość, tragiczny los głównej bohaterki.... wszystko pięknie, ładnie lecz znowu NIJAKO.

Chciałabym aby ktoś cofnął czas pani Roth i dał jej szansę ponownego zastanowienia się nad tą książką.

Tak ciężko pisać o trzeciej części przygód Tris, bez wspominania o dwóch poprzednich książkach. Pierwszą część trylogii 'połknęłam' w niecałe 2 dni. Lekki przyjemny styl, wartka akcja, wszystko w stylu znanych nam już historii - jak choćby Igrzyska Śmierci.

Niestety 'Allegiant' to zdecydowanie zbyt szybko napisana, ostatnia część trylogii. Nie wiem czy Veronica Roth...

Jako że temat kobiety w świecie nauki dotyczy mnie bezpośrednio, chętnie sięgam po pozycje tego typu. Autorka całą uwagę skupia na niezwykłych dokonaniach i osiągnięciach naukowych Marii Curie-Skłodowskiej umiejętnie przeplatając je z wnikliwą analizą społeczną i psychologiczną środowiska naukowego przełomu XX wieku, wypełnionego egocentrycznymi mężczyznami szukających poklasku. Autorka próbuje także wprowadzić nas w "wewnętrzny świat Marii" - co dosłownie rozumiem, jako poznanie myśli, próby zrozumienia jej wielkiego geniuszu. W książce można się zatracić, w przerwach między lekturą, jadąc tramwajem/samochodem/pociągiem wciąż wracałam do niej myślami, analizowałam fakty, próbując łączyć, rozdzielać, szukać nowych powiązań. Polecam każdemu wielbicielowi wielkiej Marii Curie-Skłodowskiej jak i osobom, którym sylwetka podwójnej laureatki Nagrody Nobla nie jest do końca znana.

Jako że temat kobiety w świecie nauki dotyczy mnie bezpośrednio, chętnie sięgam po pozycje tego typu. Autorka całą uwagę skupia na niezwykłych dokonaniach i osiągnięciach naukowych Marii Curie-Skłodowskiej umiejętnie przeplatając je z wnikliwą analizą społeczną i psychologiczną środowiska naukowego przełomu XX wieku, wypełnionego egocentrycznymi mężczyznami szukających...

Piękna Florencja, jestem zauroczona!
Aczkolwiek historia trochę męcząca, na pewno nie czyta się tego jednym tchem, z wypiekami na twarzach niestety.

Piękna Florencja, jestem zauroczona!
Aczkolwiek historia trochę męcząca, na pewno nie czyta się tego jednym tchem, z wypiekami na twarzach niestety.

Jedna z moich ulubionych!
Do złudzenia przypominająca prawdziwą historię Jana Englerta, Beaty Ścibakówny oraz Barbary Sołtysik :)

Jedna z moich ulubionych!
Do złudzenia przypominająca prawdziwą historię Jana Englerta, Beaty Ścibakówny oraz Barbary Sołtysik :)

Lubię i często wracam, bo wciąga.

Lubię i często wracam, bo wciąga.